@^@..อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 9


@^@..อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 9
ตอนที่ 9 (ต่อจากวานนี้)

อลินมองฮยองกึน แล้วชี้ที่ตัวเอง สายสติแทบขาดผึง แค้นที่ให้เป็นแม่...เสียงหมิงดังมา

"เป็นแม่ลูกที่เหมาะสมกันมากกกก...มองตาเดียวก็รู้ว่าใครแม่ใครลูก" หมิงว่าแล้วก็หัวร่อร่าเริง

"ใช่ เหมือนเธอกับฉัน ดูแล้วก็รู้ ใครแสดงเป็นนางเอก ใครเป็นตัวอิจฉาตาร้อน"

หมิงเต้นเหย็งๆ อลินจังก้าใส่ ไม่มีใครยอมใคร...แล้วนักข่าวก็กรูกันมาดูทั้งสองดาราต่อปากกัน ช่างภาพรุมถ่ายยังกับฟ้าแลบ หมิงด่าอลิน หาว่าเป็นดาราจิ้งจอกพันหน้า ทำเรื่องโกหกไปทั่ววงการ "ขนาดจะจับผู้ชายสักคนยังต้องตอแหลสารพัด จะจริงหรือจะมั่วก็เชิญดูกันเอาเอง"

หมิงหยิบมือถือขึ้นมากดๆๆ มือถือของอลินดังขึ้นจึงรับ ขณะที่หมิงยิ้มเยาะ จึงต้องเปิดดูเป็นรูปนงพะงากับพสุถ่ายร่วมกับปฏิคมวันรับปริญญา...อลินหน้าเสีย หมิงเย้ยหยันทันที

"ถ้าคุณอนุชารู้ว่าคนขับรถของเธอจบคหกรรม เป็นเชฟอยู่ร้านอาหารอิตาเลียน...เป็นครูสอนทำอาหาร และเป็นเพื่อนสนิทกับทนายของเธอ เขาจะรู้สึกยังไง" อลินบอกไม่แปลก เธอมีเงินจ้าง "เธอจ้างเขามาช่วยสอนทำอาหาร เธอตบตาว่าเขาเป็นคนรถ...ฉันจะเอารูปนี้ให้คุณอนุชาดู" หมิงกดส่งอีกรูป... เป็นไดอารี่ของอลินเอง มีเขียนข้อมูลของอนุชาไว้มากมาย อลินด่าหมิงหาว่ายุ่งเรื่องส่วนตัว หมิงย้ำดัง

"ถ้าคุณอนุชามาเห็นเข้าเขาต้องรู้สึก ถ้าไม่กลัวโรคจิตของเธอ คงรังเกียจความหน้าด้าน อยากจะได้ผู้ชายจนตัวสั่น" อลินถามตรงๆว่า ที่ทำทั้งหมดต้องการอะไร "ตั้งแต่ฉันเข้า วงการมา เธอแย่งงานฉันตลอด ยังกลั่นแกล้งสารพัด วันนี้ฉันต้องเอาคืน" หมิงย่างสามขุมมาใกล้ ยื่นคำขาด "เธอต้องถอนตัวจากละครเรื่องนี้ ออกไปจากวงการนี้เลยยิ่งดี ถ้ายังซ่า ฉันจะส่งรูปพวกนี้ให้คุณเล็กกับนักข่าวหน้าหนึ่งแน่...เลือกเอาว่า จะถอนตัวไปเงียบๆ หรือจะอยู่อย่างอับอายไปตลอดชีวิต"

นักข่าวทุกสารทิศไปล้อมวงการประคารมของอลินกับหมิง อลินลืมตัว จึงตบหมิงไปหนึ่งฉาดใหญ่อย่างที่ช่างภาพนึกไม่ถึง หมิงตอบโต้แทบไม่เป็นภาษา ง้างมือจะตบ

อลินคืน นักข่าวช่างภาพที่รุมล้อมระดมการกดชัตเตอร์เสียงดังระงม...หมิงตกใจไม่กล้าตบ แต่ง้างมือตกใจ จึงมีการถ่ายรูปกันทั่วหน้า...หมิงเห็นเสียท่า รีบขอร้องไม่ให้ถ่าย...มีเสียงถามหมิงตบอลินทำไม หมิงรีบแก้ไม่ได้ตบ

อลินรีบเดินจ้ำอ้าวๆไปยังรถที่จอด แม้จะมีช่างภาพตามถ่ายก็ไม่สนมากนัก ส่วนใหญ่ยังซักหมิงไม่เลิกรา...พี่หนุ่ยคนจัด ร้องเรียกอลินให้กลับมา ยังไม่ได้ทำพิธีเลย แต่อลินไม่สนใจแล้ว

ooooooo

อลินไปหาพสุที่โรงเรียนสอนทำอาหาร พสุรีบพาไปนั่งที่ลับตาคน เพราะอลินเอาแต่ร้องไห้เป็นวักเป็นเวน หมดทิชชู่ไปสองกล่องใหญ่ ยังไม่ยอมหยุด รำพันว่าเธออุตส่าห์ทำทุกอย่างเพื่อเข้าใกล้คุณอนุชา เรื่องกำลังไปด้วยดี จู่ๆไอ้รูปบ้าๆ กับยายหมิงจะมาทำทุกอย่างให้พัง

"ถามจริงๆเหอะ อยากแต่งงานกับอนุชาจริงๆเหรอ... ทำไม มันโดนใจมากๆ หรือนิมิตอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ถึงฝังนานสว้านในขนาดนี้"

"ไอ้ฝังใจไม่เท่าไหร่ แต่ฉันอายเขา ตอนนี้เพื่อนในวงการแต่งงานไปหมดแล้ว ทั้งแต่งใหม่ ทั้งแม่สามีกีดกันยังแต่งได้ แต่ฉัน นางเอกอันดับหนึ่ง ยังไม่เคยแม้แต่จะมีแฟน" พสุมองอลินแล้วรู้สึกจะเป็นเอามาก "ใครๆก็หมิ่นว่าฉันต้องขึ้นคานทองตลอดชาติ ฉันรับไม่ได้ ฉันเพอร์เฟกต์ขนาดนี้ ทำไมถึงมีแฟนไม่ได้สักที ฉันไม่เข้าใจ" พสุขอบอก อลินปัดทันที "ไม่ต้อง...ฉันไม่อยากรู้ตอนนี้ ถ้าครูกุ๊กจะช่วยกรุณาฉันสักอย่าง ขอแค่อย่างเดียว...กรุณาไปพูดกับน้องครูกุ๊กให้ขอร้องหมิง ขออย่าทำเรื่องบานปลาย ถ้าฉันได้แต่งงานกับคุณอนุชาเมื่อไหร่ ฉันจะออกไปจากวงการตามที่หมิงต้องการทันที"

อลินยังร่ำร้องขอความเห็นใจไม่ขาดปาก ครูกุ๊กได้แต่ งึมงำ พูดไม่ออกบอกไม่เป็น...พสุคิดไม่ตกว่าจะช่วยอลินยังไงดี พอเอาเรื่องนี้ปรึกษาปฏิคมหรือทนายเปี๊ยก ถึงกับร้องห้ามลั่น ไม่ควรไปเดือดร้อนกับเธอด้วย แต่พสุกลับอ้างว่า เพราะอลินมีบุญคุณกับเพื่อน พสุจึงต้องช่วย เผื่ออลินจะโชคดี

เมื่อพสุไปพบนายวายุหรือลมที่ร้านเครื่องประดับพร้อมเปี๊ยก...เป็นเวลาที่ลมกำลังหัวเสียที่ร้านขาดทุนยับ มีหนี้สินท่วมหัว ระบายอารมณ์ใส่ลูกน้องหาว่าโกงจนกระเจิง...พอหันมาเห็นพสุกับเพื่อนจึงตวาดใส่ ว่าเข้ามาให้เป็นเสนียด ในร้านเขาทำไม?

"ผมมีเรื่องจะขอร้องคุณลม...ผมอยากให้คุณลมช่วยไปคุยกับคุณหมิง เรื่องคุณลิน..."

"หน้าอย่างแกมีสิทธิ์อะไร...อ๋อ ยอมรับแล้วสิ ลูกศิษย์ ของแกคือนางเอกตกยุค ท่าจะรักกันมากนะ"

พสุฟังแล้วเดือดแต่ระงับไว้ บอกว่าเขาไม่ได้รักกับอลิน ที่บากหน้ามาขอ เห็นว่าแค่เรื่องผู้หญิงทะเลาะกัน ลมหัวเราะเยาะ

"ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้าคนอื่นฉันช่วยได้ แต่แก...ไอ้ลูกคนใช้ไม่เจียมตัว สะเออะอยากตีตัวมาเสมอฉัน ฉันเกลียดแก ถึงแกจะคุกเข่าหัวโขกพื้นวิงวอน ฉันก็ไม่ช่วย"

เปี๊ยกทนฟังไม่ไหว ดึงเพื่อนให้รีบกลับดีกว่า...พสุได้แต่กำมือแน่น พูดไม่ออก ถูกลมด่ากราดซ้ำ ไอ้คนชั้นต่ำ อย่ามาเป็นเสนียดร้านเขา กำพืดของดินสมควรอยู่ก้นครัว เปี๊ยกดึงพสุออกไป ลมด่าไล่หลัง

"แกไปบอกยายลูกศิษย์สุดสวาทของแกให้มาขอร้องฉันด้วยตัวเอง อยากให้เรื่องจบ อย่าลืมเอาเงินมาปิดปากฉันด้วย แต่ต้องปิดเยอะๆหน่อยนะ ถึงจะอยู่" ลมยิ้มหยันอย่างสะใจ...

ปฏิคมหรือทนายเปี๊ยกเอาความย่อยยับของพสุที่ไปขอร้องนายวายุ นายลมผู้กำลังจะทำร้านเจ๊งให้ช่วยพูดกับหมิง จนถูกด่าอย่างเจ็บแสบ อลินกลับตอกกลับว่า ทำไมครูกุ๊กไม่ด่าตอบ เปี๊ยกให้คุณอลินจัดการเรื่องหมิงเอง แล้วจะต้องไปขอบคุณนายดินด้วย อลินบอกว่า ช่วยเธอไม่สำเร็จ ยังจะให้ขอบคุณ

"ถ้าคุณลินรู้ว่าไอ้ดินมันอยู่ในครอบครัวนั้นในฐานะอะไร คุณลินจะรู้เองว่าทำไมต้องขอบคุณมัน ที่มันยอมทำเพื่อคุณลินขนาดนี้" อลินฟังแล้วชะงัก อยากรู้นักว่าเขาอยู่ในฐานะอะไร?

(อ่านต่อพรุ่งนี้)