@^@..อ่านละครเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ (ตอนที่ 1)
ตอนที่ 1
ในงานเฉลิมฉลองวันชาติของแคว้นปัญจารัตน์ แห่งกษัตริย์สิปปภาสและองค์ราชินีสุกฤตา มหาเสนาบดีโกญจนาทผู้กระหายหิวอำนาจมักใหญ่ใฝ่สูงต้องการล้มล้างราชวงศ์จันทราภา เพื่อสถาปนาตัวเองเป็นใหญ่ ได้วางแผนส่งทหารฝ่ายตนไปลอบสังหารแม่ทัพสันธิผู้จงรักภักดีต่อกษัตริย์สิปปภาสและแผ่นดินปัญจารัตน์ แต่แผนชั่วไม่สำเร็จลุล่วง เพราะมีชายลึกลับมาช่วยเหลือแม่ทัพสันธิเอาไว้
สันธิมีบุตรชายหนึ่งคนคือมาณสิงห์ ซึ่งเป็นองครักษ์ของเจ้าหญิงศิศิราและเจ้าชายธราเทพ พระธิดาและพระโอรสของกษัตริย์สิปปภาสกับราชินีสุกฤตา มาณสิงห์มีใจรักและภักดีต่อเจ้าหญิงศิศิรา แต่ด้วยชนชั้นที่แตกต่างทำให้ต้องหักห้ามความรู้สึกไว้
ในงานเฉลิมฉลองวันชาตินี่เอง มาณสิงห์ได้ลงแข่งโปโลช้างกับทหารของแคว้นนิราษิณ แต่มาณสิงห์ผู้เก่งกาจสมชายชาติทหารที่ตอนแรกทำท่าจะพิชิตชัยชนะ กลับมาพลาดท่าเอาตอนท้ายจนได้รับบาดเจ็บต้องหามออกจากสนาม แต่แล้วเพียงชั่วครู่ก็มีชายร่างสูงใหญ่ลงสนามแข่งขันต่อ ซึ่งทุกคนเข้าใจว่าเขาคือมาณสิงห์ ด้วยชุดที่เหมือนกันและต้องใส่หมวกปิดหน้า
แท้ที่จริงเขาคือทีฑายุ ลูกชายของกุททีอดีตที่ปรึกษาของกษัตริย์สิปปภาส ที่ถูกทหารปัญจารัตน์ฆ่าตาย ต่อหน้าทีฑายุในวัยแปดขวบ ทำให้ทีฑายุฝังใจตลอดมาว่ากษัตริย์สิปปภาสคือผู้สั่งฆ่าพ่อของตน
หลังการแข่งขันซึ่งปัญจารัตน์เป็นฝ่ายชนะ ทีฑายุก็หายออกจากสนามไปทันที แล้วไปโผล่ที่ปางช้างในสภาพเมาแอ๋ เผชิญหน้ากับเจ้าหญิงศิศิราที่กำลังชื่นชมพญาน่านฟ้าช้างตัวเก่งที่กำชัยชนะให้แคว้นของเธอ...การพบกันครั้งแรก ทีฑายุสร้างความไม่พอใจให้กับศิศิราด้วยถ้วยคำยียวนกวนประสาท จนหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายถอยหนี ทีฑายุมีเพื่อนสนิทสามคนคือ ดรัณย์ ประสันต์ และมาลข่าน ซึ่งทุกคนล้วนแล้วแต่ ขี้เหล้า สร้างความเบื่อหน่ายให้กับพ่อค้าแม่ขายจนขึ้นชื่อลือชา
หลังจากเจอกันตอนกลางวันแล้วครั้งหนึ่ง ตกกลางคืนที่ชาวบ้านต่างออกมาเที่ยวงานฉลองวันชาติ เจ้าหญิงศิศิราที่ปลอมตัวออกมาเที่ยวก็ต้องเจอกับทีฑายุอีกครั้งพร้อมกับเพื่อนทั้งสามคนของเขา และการเจอกันครั้งที่สองก็ยิ่งทำให้ศิศิราเหม็นหน้าทีฑายุยิ่งขึ้นไปอีก เพราะทีฑายุใช่แต่จะพูดจาไม่ดีกับเธอเท่านั้น เขายังพาดพิงไปถึงเสด็จพ่อของเธอด้วย
เมื่อกลับเข้าวัง ศิศิรารู้ข้อมูลของทีฑายุจากนางข้าหลวงญาณีว่าเขาเป็นผู้ชายที่น่าขยะแขยงที่สุด ความชอบไม่มี ความดีไม่ปรากฏ รวมทั้งเพื่อนสามคนก็หื่นห่ามสุดๆ แหล่งสิงสถิตของพวกเขาคือหอคณิกา...
ในหอคณิกา จตารี หญิงนางโลมผู้มีใจรักต่อทีฑายุอย่างจริงใจ เธอคอยเป็นเพื่อนคุยและปลอบประโลมใจเมื่อยามทีฑายุมีเรื่องไม่สบายใจ ซึ่งทีฑายุวางเธอไว้แค่เพื่อนรู้ใจ เพราะผู้หญิงที่เขารักที่สุดมีเพียงคนเดียวก็คือนารียาผู้เป็นมารดา
ooooooo
หลังจากสันธิถูกลอบสังหารแต่ไม่สำเร็จ โกญจนาทพยายามยุแหย่กษัตริย์สิปปภาสให้เข้าใจว่าการกระทำครั้งนี้เป็นฝีมือพวกนิราษิณ แต่พระองค์ไม่เชื่อ เพราะมั่นใจในความเป็นเพื่อนบ้านที่ดีของนิราษิณที่มีต่อกันมายาวนาน
วันต่อมา เจ้าหญิงศิศิรากับเจ้าชายธราเทพเสด็จนอกเมืองเพื่อนำสิ่งของจำเป็นไปบริจาคแก่เด็กผู้ยากไร้ที่โรงเรียนร้าง แล้วเกิดการลอบปลงพระชนม์ ถึงแม้จะมีองครักษ์มาณสิงห์
ไปด้วย แต่เจ้าหญิงกับเจ้าชายก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าไม่ได้ พวกทีฑายุมาช่วยไว้ แต่มาณสิงห์ที่ถูกทำร้ายจนสลบกลับเข้าใจผิดเมื่อฟื้นขึ้นมาเห็นทีฑายุกำลังดูแลเจ้าหญิงศิศิราในสภาพหมดสติ มาณสิงห์เข้าใจว่าทีฑายุคือกบฏที่จะปลงพระชนม์ เจ้าหญิงศิศิรา จึงจับตัวทีฑายุเข้ามาในท้องพระโรงเพื่อสำเร็จโทษ แต่เมื่อกษัตริย์สิปปภาสรู้ว่าทีฑายุคือลูกชายของกุทที
พระองค์ ไม่เชื่อว่าลูกชายของคนซื่อสัตย์อย่างกุททีจะทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ได้ แม้โกญจนาทซึ่งเป็นตัวการจะพยายามโยนความผิดให้ทีฑายุก็ตาม
สันธิเองก็เชื่อในคำพูดของพระองค์ จึงได้แต่เตือนมาณสิงห์ลูกชายว่า ขอให้ลูกห่วงใยเจ้าหญิงด้วยหน้าที่เท่านั้น เพราะเจ้าหญิงศิศิราไม่ใช่คนที่ลูกสมควรจะห่วงด้วยหัวใจรัก... ทางด้านศิศิรา เมื่อฟื้นขึ้นมาก็ยืนยันกับใครต่อใครว่าทีฑายุไม่ใช่โจร เขาเป็นคนที่ช่วยเหลือเธอและน้องชาย จากนั้นจึงมีการซักถามเรื่องครอบครัวของทีฑายุ ซึ่งหลังจากกุททีตาย ทุกคนที่นี่ไม่เคยได้ข่าวครอบครัวของเขาเลย
ทีฑายุบอกว่าเขาอยู่กับแม่สองคน ไม่สบายนักแต่ก็ไม่ลำบาก ราชินีสุกฤตาจะให้ทีฑายุพาแม่มาที่นี่ เพราะจำได้ว่านารียามีฝีมือด้านปักผ้า แต่ทีฑายุบอกปัดว่าแม่ของเขาเลิกปักผ้าตั้งแต่พ่อตาย พอกษัตริย์สิปปภาสถามทีฑายุว่าอยากเข้ามาช่วยงานที่นี่หรือเปล่า ทีฑายุก็ปฏิเสธอีก อ้างว่าสามัญชนอย่างเขาไม่รู้จักธรรมเนียมเจ้านาย ไม่เหมาะกับการเป็นข้ารับใช้ในวัง...
วันรุ่งขึ้น ข่าวลือเรื่องเจ้าหญิงศิศิราโดนพวกนิราษิณจับตัวก็แพร่สะพัดไปทั้งเมืองด้วยฝีมือของผู้ไม่หวังดีอย่างโกญจนาท ที่ต้องการทำให้บ้านเมืองระส่ำระสายไม่ปกติสุข อีกทั้งโกญจนาทยังพยายามจะลอบปลงพระชนม์กษัตริย์
สิปปภาสให้ได้ แล้วคนชั่วก็สบโอกาส เมื่อกษัตริย์สิปปภาสต้องเสด็จออกจากวังไปช่วยเหลือประชาชนของพระองค์ที่กำลังเดือดร้อนเพราะเกิดน้ำท่วมหนัก โกญจนาทให้ไมยาดินและทหารของตนอีกนับสิบที่นำขบวนเสด็จทำการปลงพระชนม์ กษัตริย์สิปปภาสในระหว่างการเดินทางจนสำเร็จสมใจ
เมื่อในวังรู้ข่าวร้ายนี้ ทุกคนแตกตื่นตกใจและเศร้าใจไปตามกัน โดยเฉพาะองค์ราชินีและธิดากับโอรส ต่างร่ำไห้เสียใจต่อการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่ไม่คาดคิด แต่ด้วยหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบต่อแผ่นดินและประชาชนต่อไป สุกฤตาจึงต้องเข้มแข็ง สั่งทุกหน่วยงานเตรียมจัดพิธีสถาปนากษัตริย์องค์ใหม่ แห่งบัลลังก์ แสงจันทร์ หลังเสร็จสิ้นพระราชพิธีพระศพของกษัตริย์สิปปภาส
แต่โกญจนาทไม่รับคำสั่งของราชินีอย่างแต่ก่อน ทำตัวกระด้างกระเดื่องอย่างชัดเจน จนสุกฤตามองออกและคอยระมัดระวังตัวมากขึ้น รวมทั้งเตือนลูกทั้งสองคนด้วยเช่นกัน... โกญจนาทเดินแผนเพื่อชิงอำนาจต่อไปด้วยการสั่งคนของตนสังหารพวกเชื้อพระวงศ์ทั้งหมด นั่นยิ่งทำให้สุกฤตายิ่งต้องเร่งเวลาเพื่อสถาปนาเจ้าชายธราเทพเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป ก่อนที่คนปัญจารัตน์จะแบ่งแยกห่ำหั่นกันเองเพราะการแย่งชิงอำนาจ
ooooooo
(อ่านต่อพรุ่งนี้)