@^@..อ่านละครเรื่องธิดาวานร 2 ตอนที่ 6
ตอนที่ 6 (ต่อจากวานนี้)
"ผมไม่ทราบว่าใต้นี้คือเมืองอะไร แต่ผมสาบานได้ว่าผมได้ยินเสียงมาจากใต้ดินข้างลำธารจริงๆครับนาย นายดูนั่นสิครับ ในน้ำ"
บุราณมองไปเห็นที่กลางลำธาร มีผมสีดำของมะเมี๊ยะแผ่กระจายเป็นวงกลม สวยราวกับเส้นไหม หมุนวนไปมาตามเสียงเพลง "นั่นมันอะไร ช่างสวยงามเหมือนภาพที่มาจากจินตนาการ ไม่ใช่ความจริง"
สองคนพยักหน้าจะลงไปพิสูจน์ จึงค่อยๆย่องลงไปในลำธาร พอเข้าไปใกล้ก็ใช้มือแตะเส้นผมที่สยายอยู่ จึงมั่นใจว่าเป็นเส้นผมจริงๆเสียงเพลงหยุดกึกลง มะเมี๊ยะโผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำสะบัดผมเปิดหน้า เมฆที่บังแสงจันทร์อยู่ลอยผ่านให้แสงจันทร์ส่องสว่าง บุราณกับลีกอตะลึงกับความงาม แต่ มะเมี๊ยะมองด้วยความตกใจ บนต้นไม้ข้างลำธาร แสนไทตามดูบุราณ พอเห็นมะเมี๊ยะก็ตกใจไปด้วย
"คุณมาจากไหนกันแน่" บุราณรีบถาม
"มาจากใต้ดินนี้ใช่ไหม ผมได้ยินเสียงร้องจากใต้ดิน" ลีกอถามบ้าง
มะเมี๊ยะส่ายหน้าถอยหนีหน้าตาตื่น ร้องบอกไม่ให้ตามเธอ ทันใดจระเข้สองตัวว่ายน้ำตรงเข้ามาขวาง มะเมี๊ยะสั่งให้จระเข้หยุดกลับไป มะเมี๊ยะดำน้ำลงไป จระเข้สองตัวผลุบตามลงไป บุราณกับลีกอตกใจ "อะไรกันนี่!!"
แสนไทไม่พอใจหยิบอาวุธลับออกมา "ไอ้สองคนไม่รู้จักสิ่งใดควรไม่ควร เจ้าจงตายกลายเป็นผีเฝ้าลำธารส่งเสียงร้องระงมเพิ่มขึ้นอีกสองเสียงเถิด"
ขณะที่บุราณกับลีกอยังงงว่าจะทำอย่างไรกันดี บุราณ อยากตามลงไป ลีกอเห็นด้วยแต่ยังหวั่นจระเข้สองตัวนั่น ทันใดมีเสียงอาวุธแหวกอากาศมา ทั้งสองหันไปมองเห็นอาวุธลับพุ่งมา ลีกอผลักบุราณหลบแล้วแอ่นอกรับ อาวุธกลับปักเข้าที่ตัวลีกอสองอัน แต่ลีกอไม่เกิดอาการเจ็บปวดใดๆ
"ทำไมอาวุธลับอาบยาพิษของพ่อท่าน ไม่ระคายเคืองไอ้ผู้ชายคนนั้น อะไรกันนี่"
บุราณตะกายน้ำมาดูลีกอด้วยความตกตะลึง "ลีกอ อาวุธลับนั่นมันอาบยาพิษไว้นะแต่ทำไม...ทำไม"
"ผมก็อยากรู้ว่าทำไมมันไม่ระคายเคืองผม แค่ได้ลิ้มรสเลือดสดๆจากผมเท่านั้น"
"แปลกมาก ผมกับอิยะวดีเคยโดนมาแล้ว ปางตายเลยนะลีกอ ผมไม่เข้าใจ"
"ผมก็ไม่เข้าใจ หรือว่าพิษในตัวของผมร้ายกว่าพิษของมัน"
แสนไทแปลกใจ "ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมไอ้ผู้ชายคนนั้นมันสามารถทนทานต่อพิษร้ายจากอาวุธลับของท่านพ่อได้ ประหลาดแท้ๆ...ให้มันรู้ไปว่าผิวกายของมนุษย์ที่ไหนจะเป็นเหล็กไหลทนต่อไอ้นี่ได้"
แสนไทชักปืนออกมาเล็งไปที่บุราณกับลีกอ สองคนกำลังเพ่งมองมาทางแสนไท
"อาวุธนั่นมันมาจากทางโน้น ผมจะไปเอาตัวไอ้ฆาตกรต่อเนื่องนั่นมาลงโทษ"
"เราเป็นเป้านิ่งนะลีกอ เราไม่เห็นมัน แต่มันเห็นเรา"
"มันเห็นผมแต่ทำร้ายผมไม่ได้ นายอยู่ด้านหลัง ผมจะนำหน้าเอง" ลีกอวิ่งขึ้นจากน้ำ
บุราณวิ่งตามแล้วเห็นกระสุนปืนพุ่งมาจึงรวบขาลีกอ ล้มลงในน้ำ กระสุนเฉียดไปหลายนัด ลีกอชักปืนออกมายิงสวน เกิดการยิงใส่กันยกใหญ่ ลีกอให้บุราณไปหลบในน้ำ
พรานเส็งกับมะสังได้ยินเสียงปืนวิ่งมา พรานเส็งบอกมะสัง "ไหนๆ ใครวะบังอาจมาเล่นงานนาย ฆ่ามัน มะสังฆ่ามัน"
"เรานั่นแหละจะโดนฆ่า หลบเร็วพรานเส็ง"
วิถีกระสุนเบนมาใส่พรานเส็งกับมะสัง สองคนกระโดดหลบ ลีกอเห็น บ่นว่าพรานเส็งทำอะไรบุ่มบ่าม พรานเส็งกับมะสังช่วยกันยิงใส่แสนไท แสนไทเจอระดมยิงและกระสุนก็หมด "ไอ้บ้าสองคนนั่นมันมาจากไหน นี่มันวันอะไรกัน พบเจอแต่เรื่องเลวร้ายไม่เข้าท่า"
แสนไทกระโจนหนีไปตามต้นไม้อย่างคล่องแคล่ว
บุราณกับลีกอขึ้นจากน้ำ ลีกออยากตามไปดูหน้าคนร้ายแต่
พรานเส็งรั้งไว้ บุราณบ่นว่าเขาคงต้องหัดยิงปืนไว้บ้างแล้ว...
ooooooo
ตอนที่ 7
ในห้องนอนของอิยะวดีที่บ้านพนา เกิดลมพัดอึงเข้ามาในขณะที่อิยะวดีนอนหลับอยู่และมีเสียงเรียก...ดารารายเทวีๆๆ...อิยะวดีเหมือนตกอยู่ในภวังค์เธอเห็นหญิงสูงศักดิ์ใส่หน้ากากมายืนข้างเตียง พูดกับเธอว่า "ทับทิมชุด เจ้าจะเอาไปให้ใครไม่ได้ทั้งนั้น เพราะมันคือของเจ้า ดารารายเทวี มันคือของเจ้าๆๆๆ..." อิยะวดีตกใจตื่นเห็นผ้าม่านยังปลิวไสวด้วยแรงลม เธอตกใจใครกันที่มาเรียก
เช้าวันใหม่ อิยะวดีกับพนามาเยี่ยมบัวบานกับละเอ ที่โรงพยาบาล อิยะวดีขอโทษละเอที่วางยานอนหลับละเอ "อิยะวดีขอโทษนะละเอ อิยะวดีแค่จะทดลองสมุนไพรเจ้าหญิงนิทราที่อุอุ๊กับอิอิ๊บอกว่าน่าจะลองกับละเอ"
"โทษอุอุ๊อิอิ๊อีกแล้วคุณหนู มาเล่นตลกแบบนี้ ละเอ เลยไม่ได้กลิ่นคนเลวที่เข้ามาทำร้ายคุณผู้หญิง" ละเอบ่นอุบ
พนาบอกดำรงว่าที่เข้ามาไม่ใช่ผีแต่เป็นคนและกะเอาถึงตาย ดำรงแปลกใจว่าใครกันที่เกลียดกันปานนี้ บัวบานเชื่อว่าเป็นนาถยากับเอมฤดี พนากับดำรงตกใจเพราะสองคนนั่นตายไปแล้ว ละเอยืนกรานว่าเธอได้กลิ่นความเลวของสองคนนั้น
"ละเอเว่อร์แค่ได้กลิ่นก็เหลือเชื่อยังแยกกลิ่นได้อีกว่ากลิ่นไหนของใคร" อิยะวดีแขวะ
"เราต้องรู้ให้ได้ว่าสองคนนั่นเป็นใคร ทำไมทุกเรื่องมาพร้อมใจกันเกิดขึ้นเมื่อคืน" พนาสงสัย ละเอบอกว่ามันต้องเกี่ยวข้องกัน พนาชักเห็นด้วย
"เกี่ยวข้องกับคนที่มาชนอิยะวดีแล้วตกบันไดตายไหมพนา" อิยะวดีถาม
"มะขิ่นไม่ได้ตกบันไดตาย ตำรวจบอกว่าเขาโดนฉีดยาพิษใส่จนตาย"
อิยะวดีตกใจว่ามะขิ่นโดนตอนไหน เธออยากพบคนแปลกหน้าคนนั้นอีก เพื่อถามว่าเขาเห็นอะไรผิดสังเกตบ้าง แต่พนากลับคิดว่าคนนั้นแหละที่น่าสงสัยที่สุด เพราะบอกว่ารู้จักชื่ออิยะวดีจากความฝัน ทุกคนตกใจ...
และในคืนนี้เป็นวันที่แสงแก้วกับพวงมาลีจะต้องเข้าไปพักที่ร้านผ้าของบัวบาน ส่างหม่องจึงบอกว่าคืนนี้จะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองไม่ต้องอยู่ที่นั่นและจะได้เข้าไปพักที่บ้านใหญ่สมใจ จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของแสงแก้วกับพวงมาลีที่จะบีบน้ำตาให้น่าสงสารแค่ไหนจุดอ่อนของดำรงคือความใจอ่อน
จากที่เจอลีกอ แสนไททนเก็บความข้องใจไว้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมบอกสะมะแอว่าเขาพบลีกอ ได้แต่เลียบเคียงถาม "มีใครไหมที่สามารถทนต่อพิษร้ายในอาวุธลับของท่านพ่อโดยไม่ระคายเคือง"
สะมะแอแปลกใจที่ถาม แสนไททำเป็นอยากรู้ว่ามีบ้างไหม สะมะแอจึงตอบว่ามีเพียงตัวเขาคนเดียว
"ท่านพ่อตลก ก็ที่พ่อเป็นอยู่นี่ไม่ใช่เพราะท่านพ่อโดนพิษนั่นหรอกหรือ"
สะมะแอถอนใจนึกถึงอดีตที่เขาอยากได้ลูกชายมาก จึงขอต่อเทวรูปศักดิ์สิทธิ์ "ข้าแต่องค์เทวะผู้ศักดิ์สิทธิ์ ขอเพียงข้าได้ลูกชายสืบทอดวงศ์ตระกูลขุนนางใหญ่แห่งรมยนครข้าจะมอบอำนาจพิเศษให้เขาทันที เพื่อให้เขาเป็นกำลังสำคัญในการค้นหาขุมทรัพย์รมยนครของดารารายเทวีให้พบตามเจตนารมณ์ ของต้นตระกูลของข้าสืบไป" ทันใดฟ้าก็ผ่า ฝนก็เทลงมาเหมือนรับคำสัญญานั้น
แสนไทรอฟังเหตุผลที่ทำให้สะมะแอทนต่อพิษร้ายที่ตัวเองสร้างขึ้นมาไม่ได้ สะมะแอเลี่ยงไม่อยากบอก แต่แสนไท ยังอยากรู้
"ทำไมท่านพ่อเอาแต่นิ่งแล้วถอนหายใจอะไรที่เป็นสาเหตุให้ท่านไม่สามารถต้านทานพิษร้ายที่ท่านสร้างขึ้นมาเองได้อีกต่อไป"
สะมะแอว่าเรื่องที่มันแล้วไปแล้ว แต่แสนไทอยากเป็นคนที่สามารถต้านพิษร้ายนั้นได้
"พ่อก็เสียดาย เสียดายยิ่งกว่าเจ้ามากมายนัก จนอยากจะขอโทษเจ้า"
"ขอโทษ ทำไมต้องขอโทษ"
สะมะแอขอร้องแสนไทอย่าเอ่ยเรื่องนี้อีก แต่แสนไทกลับพูดเป็นนัยๆว่า ถ้ามีใครสักคนต้านทานพิษนั้นได้จะเกิดอะไรขึ้น สะมะแอตื่นเต้นรีบถามว่าแสนไทพบคนเช่นนั้นแล้วหรือ แสนไทมองสะมะแออย่างจับพิรุธพร้อมกับบอกว่า "เปล่า ข้าแค่คิดเอาเอง"
สะมะแอใช้ไม้เท้าเดินกระย่องกระแย่งไป แสนไทมองตามหลังพ่อไปอย่างรู้สึกว่า ต้องมีอะไรปิดบังเขาแน่ๆ และอาจเกี่ยวข้องกับคนที่ชื่อลีกอ
ooooooo
แผนของส่างหม่องต้องการหยั่งเชิงทำทีไปหาอรุณีที่ร้านเพชรถามความคืบหน้าของทับทิม แต่อรุณีบอกว่าคนที่ทางร้านติดต่อให้หาทับทิมที่อยากได้มาให้ เค้าถูกฆ่าตายเมื่อคืนนี้ส่างหม่องตกใจรีบถาม "เค้าถูกฆ่าตายที่ไหนหรือครับ"
"ตลาดกลางคืน เขาโดนฆ่าตายต่อหน้าลูกสาวเพื่อนสนิทของฉัน อิยะวดี"
ส่างหม่องมั่นใจว่าคงเป็นฝีมือแสนไท เขาหงุดหงิดที่ แสนไททำเสียแผน ส่างหม่องเปลี่ยนเรื่องถามว่าแสงแก้วกับลูกจะเข้าไปอยู่ที่ร้านผ้าของบัวบานคืนนี้ คงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม อรุณีตอบว่าใช่ ส่างหม่องแปลกใจทำไมอรุณีไม่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้ฟัง...
ทางร้านผ้าของบัวบาน อิยะวดีกับพนาต้อนรับแสงแก้วกับพวงมาลีแทนบัวบาน โดยบอกเพียงว่าบัวบานไม่สบาย สองแม่ลูกทำตกใจรีบถามอาการและสาเหตุ พออิยะวดีเล่าว่าเมื่อ คืนมีคนเข้ามาทำร้ายบัวบานกับละเอ สองแม่ลูกทำเป็นตกใจมากขึ้น พนาจึงบอกว่าตอนนี้ดีขึ้นแล้วและฝากเขามาบอก แสงแก้วทำงานที่ค้างให้เสร็จ สองแม่ลูกทำเป็นโล่งอก