@^@..อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 15/2
ตอนที่ 15/2 (ต่อจากวานนี้)
พอเดินเข้าไปเจอพสุ เขาถามทันทีว่าคุยอะไรกับลม อลินบอกว่า เขาบอกว่าเลิกกับหมิง เขาว่าหมิงโง่ ชมว่าอลินฉลาด แล้วชวนไปกินข้าว อลินบอกเธอก็ตอบตกลง พสุฟังถึงกับอกหักดังโพละอลินคงเดาว่าไม่ดีแล้วจึงสารภาพว่าล้อเขาเล่น จะไปกินข้าวกับคนที่ดูถูกครูกุ๊กได้ไง ไม่ต้องห่วง กินไม่ลง แค่เห็นหน้าก็พาลอารมณ์เสียแล้ว...พสุค่อยหน้าดีขึ้น อลินจับไหล่เขา ปลอบว่าอย่าคิดมาก รีบไปเตรียมถ่ายรายการกันดีกว่า... พสุไม่เล่นด้วย เขาไม่ถ่ายแน่ อลินบอกว่า แววตาเขาบอกว่าจะถ่าย แต่ขอเก๊ก พสุอดขำไม่ได้ อลินจึงบอกว่าไม่ถ่ายจะหัวเราะหรือ จึงสั่งให้เขาไปเตรียมตัวได้แล้ว... อลินตบมือสั่งทีมงานมาคุมตัวพสุไปผัดหน้าทาแป้งแต่งตัวเข้ารายการทันที...
การพยศของพสุเรื่องการแต่งตัวที่เขาไม่คุ้นทำให้เสียเวลาจนทีมงานกองถ่ายสวดยับไปไม่น้อย แต่อลินยืนยันว่าจะต้องแต่งให้ครูกุ๊กดูดีที่สุด...หลังจากแต่งเสร็จแล้ว พสุเดินออกมา อลินเพิ่งได้ซึ้งถึงความหล่อมีเสน่ห์ของพสุตอนนี้เอง... แล้วทีมงานสาวๆหรือจะไม่มองอย่างตะลึงลาน...
ทางบริษัทอวตาน คุณหญิงอมราฟังลูกน้องโทร.ไปรายงานถึงบริษัท หันไปเล่นงานอนุชาว่าทำไมไม่ไปดูเขาถ่ายรายการที่บ้านนงพะงา อลินโอ๋ครูกุ๊กยังกับอะไรดี ทุ่มเทให้พามาออกรายการ แล้วยังไปถ่ายทำที่บ้านมันอีก อนุชาย้อนว่า ที่อลินต้องทำอย่างนี้เพราะคุณแม่ไปโวยวายเรื่องรูป
"ผมมั่นใจว่าดินไม่ได้ชอบคุณลิน ผมรู้ว่าเขาชอบใคร" แม่ซักทันทีว่าใคร รู้ได้ยังไง อนุชายืนยัน "ผมรู้ แต่เป็นใครคุณแม่อย่ารู้เลย ให้รู้แค่เขาเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ ถึงจะไม่รวยเท่า แต่ก็ดีไม่น้อยไปกว่าคุณลิน" แน่นอน...เขาหมายถึงโสภิตา แต่คุณหญิงอมราเริ่มคิดหนักว่านังคนนั้นมันใครกัน?
ooooooo
วันนี้เป็นวันที่รายการอาหาร "อลิน อร่อย อราวด์" ออกรายการทีวี ซึ่งได้รับการต้อนรับจากผู้ชมอย่างอบอุ่นเช่นเคย มีการทำอาหารหลายอย่าง คุณนงพะงาทำน้ำยาขนมจีนอย่างชำนาญ อลินทำสปาเกตตี ครูกุ๊กคอยช่วยเหลือ และทำหน้าที่อธิบายอย่างน่าฟัง
ทนายเปี๊ยกคอยจับสังเกตสายตาของอลินที่มองครูกุ๊ก จับอาการได้ว่าเธอมองด้วยสายตาแปลกๆ ทั้งคู่ทำอาหารอย่างเข้าขา ทุกท่วงท่าดูน่ารักไปหมด...
ตอนท้ายรายการ จนถึงอลินกล่าวปิดรายการ นงพะงา จึงถามขึ้น
"คุณลินคะ ก่อนคุณลินจะกลับ ป้ากับดินขอถ่ายรูปไว้ เป็นที่ระลึกสักหน่อยได้ไหมคะ" อลินตอบตกลงด้วยความยินดี "งั้นป้ากับดินขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ จะได้สวยๆ" แม่ลูกพากันเดินไป อลินในจอทีวีพูดต่อ
"นี่คือความพิเศษสุดที่ลินนำมาให้ผู้ชม หวังว่าคงถูกอกถูกใจใครๆหลายคนนะคะ พบกับความพิเศษนี้ในช่วงต่อไป แต่จะเป็นอะไรขออุบไว้ก่อน"
จากนั้นเป็นการปิดท้ายรายการ...เป็นภาพนิ่งอลินถ่ายคู่กับนงพะงา และภาพอลินถ่ายคู่กับพสุหรือครูกุ๊กของเธอ เป็นภาพที่เหมือนกับที่หมิงเอาไปขึ้นปกหนังสือ ครูกุ๊กเปลี่ยนชุดนี้มา อลินชมอยู่คนเดียวหน้าจอทีวี
"ครูกุ๊กนี่ขึ้นกล้องเหมือนกันนะเนี่ย...ดูๆไปก็น่ารักดีแฮะ" อลินดูไปยิ้มไปอย่างมีความสุข...อลินไม่รู้ตัวหรอกว่าเธอกำลังเริ่มดำดิ่งลงไปสู่ช่วงที่ลึกที่สุดในหัวใจตัวเองแล้ว...
ขณะเดียวกัน พสุก็ไปดูรายการทีวีที่ร้านโสภิตา โดยเฉพาะช็อตก่อนจะจบรายการ พสุบ่นว่า มันรู้สึกเขินๆ น่าอายหน่อยๆ ซึ่งโสภิตาค้านว่าน่ารักดีออก แล้วแอบแซวว่า เธอไม่คิดว่าพสุจะยอมออกรายการ แต่นี่เพราะคุณลินแท้ๆเทียว
"ใจอ่อนขนาดนี้ อยู่ใกล้เขามากๆจะทำใจเป็นเพื่อนเขาได้เหรอ"
"ต้องได้สิ ก็มันไม่มีอะไรนี่ แค่เราคิดว่าเป็นเพื่อน เดี๋ยวมันก็เป็นเพื่อนเอง" พสุแอบยิ้มนิดๆ พยายามข่มใจให้อยู่แค่เพื่อน แต่พระเจ้าองค์ไหนก็ไม่อาจทำนายได้ว่าจะเป็นเพื่อนกันได้นานแค่ไหน
ooooooo
อนุชาหน้าบานเมื่อสุวัจน์มือฝ่ายขายชั้นหนึ่งมาบอกว่ารายการอลินดีมาก โดยเฉพาะที่ออกรายการกับครูกุ๊ก ให้เพิ่มรายการอาหารเป็นรายการสั้น 5 นาที ขอดูเทปตัวอย่าง 3 เทปต้นเดือนหน้า อนุชาบอกตกลงทันที หันไปสั่งคุณสุภาฝ่ายบัญชี จะขอเบิกล่วงหน้าเตรียมสำรองทำเทปตัวอย่าง สุภารีบบอกว่า คงไม่สะดวก เพราะเงินไม่เหลือแล้ว...
ตัวการนี้คือคุณหญิงเอง เมื่อกลับถึงบ้าน อนุชาจึงพูดเรื่องนี้กับแม่ คุณหญิงรับทันที
"แม่เบิกเงินบริษัทมาใช้เอง...แค่ 8 ล้านเท่านั้น"
"8 ล้าน..." อนุชาร้องคราง "มันเงินหมุนเวียนทั้งบริษัท เลยนะครับ จะเอาที่ไหนจ่ายเงินเดือนลูกน้อง รายจ่ายรายการใหม่อีก ทำไมไม่บอกผมสักคำ"
"แม่เห็นมีเงินอยู่ ก็ขอมาหมุนก่อน ไม่ได้เอามาหมด เหลือตั้งแสนกว่าบาท"
อนุชาโวยของขึ้น แม่ให้หามาหมุนสิ อนุชาถาม จะไปหาเงินเป็นล้านๆมาจากไหนง่ายๆ
"เล็กไม่มี หุ้นส่วนของเล็กมี มีมากด้วย ถ้าเล็กมั่นใจว่าคุมอลินได้ตามที่พูดไว้ ขอเงินเพิ่มอีกสัก 7-8 ล้าน คนอย่างอลิน ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก เชื่อแม่สิ" คุณหญิงมองลูกชาย เห็นก้มหน้านิ่งแล้วยิ่งขัดใจ ทำไมลูกคนนี้ถึงโง่นัก น้ำขึ้นไม่รีบตัก...
ooooooo
แล้วอนุชาก็ไม่มีทางเลือก จำต้องพูดเรื่องนี้กับอลินทางโทรศัพท์ โดยเริ่มด้วยความสำเร็จในรายการอาหารของอลิน ที่ได้เวลามาเพิ่มอีก พร้อมกับขอให้อลินลงเงินมาอีก 10 ล้าน อลินตกลงทันที ดีใจที่รายการดัง ยังได้เพิ่มเวลามาอีก อนุชาขอบคุณอลินไม่ขาดปาก
"ลินเข้าใจคุณเล็กอยู่แล้วค่ะ ลินจะสั่งให้ทนายของลินทำเอกสาร แล้วก็โอนเงินไปให้เร็วที่สุดค่ะ" อลินตัดสินใจอย่างหนักแน่น มองเห็นอนาคตที่กำลังจะดังทะลุฟ้ารำไรแล้ว
ทนายปฏิคมหรือเปี๊ยก ฟังคำสั่งเรื่องเงิน 10 ล้านจากปากอลินแล้วไม่ยอมขึ้นมาทันที เพิ่งจ่ายไปหยกๆ 10 ล้าน ยังจะเอาอีก 10 ล้าน เหมือนจะเอาเงินไปถมที่ ไม่ได้ไปทำรายการทีวี อลินโต้ทนายว่า 10 ล้าน ไม่รู้จะพอไหม ต้องทำรายการใหม่ จ้างคนเพิ่ม ซื้อกล้อง ขยายห้องตัดต่อ
"รายการแค่ 5 นาที ทุ่ม 10 ล้าน ทำอีกกี่สิบปีถึงจะคุ้ม"
"นี่...จะมาคาดคั้นเอาอะไรกับฉัน เป็นทนายก็ทำตามคำสั่งฉัน ให้จ่าย 10 ล้าน ก็จ่ายไปสิ พูดมากไม่อยากฟัง ฉันรีบไปกองถ่าย แค่นี้นะ" อลินปิดเครื่อง ไม่สนเงิน 10 ล้าน... คว้ากระเป๋าไปทันที
ทนายเปี๊ยกนั่งทำซื่อบื้ออยู่ครู่ใหญ่ แล้วเกิดชักกระตุกเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ เอามือถือขึ้นมากดฉับๆ แล้วกรอกเสียงลงไป
"คุณประวิทย์ ผมปฏิคมนะครับ...ผมมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือหน่อยครับ...คือว่าผมอยากได้ข้อมูลจากบริษัทตรวจสอบบัญชี ที่ดูแลการเงินของบริษัทอวตานน่ะครับ ผมขอข้อมูลเชิงลึกที่สุด รวมทั้งสถานะการเงินของนายอนุชา โสพัฒน์" ทนายเปี๊ยกเอาจริง...เหมือนตำรวจเล็งปืนยิงผู้ร้ายยังไงยังงั้น
ooooooo
อลินเข้ามาในกองถ่าย เจอฮยองกึนเข้าก่อน เด็กคนนี้คิดจะชิงแชมป์ โดยมีครูกุ๊กเป็นเดิมพัน เริ่มหาว่าอลินเป็นจอมกั๊ก ด้วยการกั๊กพี่ครูกุ๊กไว้กินคนเดียว อลินจึงด่าว่านังเด็กวานซืน อย่าคิดว่าคนอื่นมีสันดานเหมือนเธอ ฮยองกึนโต้แสบ อย่าพูดดีนัก ตัวเองไม่เคยมีแฟน อยากมีแต่ไม่มีใครเอา อลินแทบจะกรี๊ด แต่อั้นไว้ ยังคิดไม่ออกว่าจะจัดการนังเด็กคนนี้แบบไหน?
"ยองกึนไม่สนหรอกว่าพี่ลินกับพี่ครูกุ๊กจะเป็นอะไรกัน แต่ยองกึนได้เบอร์มือถือพี่เขามาแล้ว จะจ้างครูกุ๊กสอนทำกิมจิสองต่อสองที่บ้านตอนพ่อแม่ไม่อยู่ จะเลือกสอนห้องครัวหรือห้องนอนดี" อลินอยากกรี๊ด แต่อั้นไว้...ฮยองกึนยื่นหน้ามาหยัน "เสียใจด้วยนะที่กั๊กไว้ไม่สำเร็จ" ฮยองกึนพูดเสร็จเดินลอยชาย ฮัมเพลงเกาหลีสุดฮิต โนบอดี้...ไม่เหลียวหลัง...อลินจ้องตามตาหวิดลุกเป็นไฟ นังเด็กเกาหลีนี่น่าจะชื่อฝรั่งอีวอนจะเหมาะกว่า...
อลินหน้าตูมเข้าไปเจอผู้กำกับแมน จึงเร่ไปหาทำท่าจะเด๊ดสะมอเร่อยากปรึกษา คือว่า ฉากที่อลินจับได้ว่าน้องยอง กึน ลูกสาวหนีเที่ยว ต้องตีเขา แต่ตอนนี้มืออลินเจ็บ ขอใช้ อย่างอื่นตีได้ไหม ผู้กำกับเห็นใจพยักหน้าตกลง...อลินเริ่มเข้าเกียร์คอย คราวนี้นังยองกึ๋นเสร็จฉันแน่...
การถ่ายทำละครผ่านไปหลายฉาก มาถึงฉากสำคัญ อลินกำไม้น้องๆหน้าสามไว้มั่น แล้วแผดเสียงใส่อย่างโกรธแค้น
"แม่บอกแล้วไงอย่าหนีเที่ยว ทำแบบนี้ได้ไง มาให้ตีซะดีๆ" ว่าแล้วฟาดไม้ใส่ฮยองกึน ป้าบๆๆๆไม่นับ ฮยองกึนร้องลั่นโลก...ร้องบอก "คุณแม่...รุ้งเจ็บนะ โอย รุ้งเจ็บ...อย่า รุ้งผิดไปแล้ว" ฮยองกึนรู้ทันทีว่าเจอของจริง ร้องไปแค้นไป อลินฟาดเท่าไหร่ไม่สะใจ นังเด็กดิ้นพราดๆ
"ไม่ต้องมาร้อง แม่สอนไม่จำ แม่ตีเพราะรัก รักวัวให้ผูกรักลูกให้ฆ่า...เอ๊ย ให้ตี...จำไว้"
อลินตีไปหอบไป ในใจยังแอบสะใจไปด้วย แต่ไม่พอ... จนผู้กำกับสั่งคัต
อลินเดินปึงปังเข้าไปในห้องพักหลังเลิกกองถ่ายตอนตีสี่ กระแทกกระเป๋าลงทรุดนั่ง แต่ยังไม่หายแค้น เมื่อนึกถึง ถ้อยคำของเด็กเกาหลีเกาหลังคนนี้...หน็อย คิดจะชวนพสุไปสอนกิมจิกิมจิ้มในห้องนอน...ชะชะ...มีใครในโลกที่จะยอม... อย่างนี้มันต้องหนามยอกเอาหนามทิ่มกบาลมันซะเลย...
เมื่ออลินกลับถึงที่พักก็โทร.ไปหาพสุ ปลุกจากที่นอนขึ้นมารับสาย พสุตกใจคิดว่าเกิดเรื่องอะไร แล้วก็ได้ฟังว่า... อลินอยากคุยกับเขาเรื่องรายการอาหารที่จะถ่ายเทปหน้า...เขาต่อว่าที่โทร.มาหารือตอนตีสี่ อลินไม่สน เร่งให้มาพบด่วน...
เช้าวันรุ่งขึ้น พสุจึงไปหาเธอถึงคอนโดฯ ไปถึงก็เร่งให้พูดมาว่ามีเรื่องคอขาดบาดตายอะไร เขามีสอนตอนบ่าย พอพูดเรื่องสอน อลินแทบหูชันขึ้นมาทันที
"สอนใคร?" อลินตะคอกใส่ คิดไปว่าถ้าสอนนังเด็กเกาหลังเกาหลีละน่าดู
"ก็สอนลูกศิษย์ผมสิ จะให้ไปสอนใคร"
"แล้วลูกศิษย์ที่จะสอนชื่ออะไร ไปสอนกันที่ไหน"
"บ๊ะ...เป็นอะไรน่ะ...สอนที่โรงเรียนสิ ลูกศิษย์มีตั้งเป็นสิบๆ แล้วเกิดอยากรู้ไปทำไม" พสุไม่รู้ว่าอลินโล่งโจ้งในหัวใจแล้ว เธอตอบอย่างไม่สน "เปล๊า...ก็ถามไปงั้นเอง ใครจะทำไมอ๊ะ?"
ยังไม่จบง่ายๆ อลินพามานั่งที่รับแขก มีอ่างดอกบัวลอย อยู่...อลินเล็งมาที่อ่างเหมือนวางแผนไว้แล้ว อลินบอกถึงเทปหน้า เพื่อให้ครูกุ๊กจัดเมนู "คนรัก" ให้สาวๆทำเมนูเพื่อคนรัก แบบทำเองง่ายๆ ให้มาสอนมะรืนนี้...จากนั้นอลินขอยืมมือถือพสุจะโทร.ไปหานายตัวเปี๊ยก มือถือของเธอเสีย พสุจึงส่งให้ พอยื่นมือรับ อลินแกล้งปล่อยหล่นลงอ่าง พร้อมกับร้องว้ายตกใจแทบตาย...แล้วตีหน้า พร้อมขอโทษครูกุ๊ก เธอไม่ตั้งใจ พสุบอกไม่เป็นไร พอจะงมขึ้นมา อลินรีบงมตัดหน้า
"โทรศัพท์ตกน้ำต้องเป่าให้แห้ง ครูกุ๊กรอแป๊บเดียว ฉัน จัดการให้เอง" อลินรีบเอาไปเข้าห้องน้ำ มีเครื่องเป่าอยู่แล้ว พสุมองตามยังตามเกมไม่ทัน...
อลินถอดแยกชิ้นส่วน แกะซิมออกมา ยิ้มอย่างพอใจ งึมงำว่า...แกเสร็จฉัน นังอึมกึ๋น อลินหย่อนซิมลง แล้วชักโครกให้สิ้นเรื่อง...พอดีพสุเดินมาถามว่าทำอะไร อลินรีบทำหน้าจ๋อย ขอโทษอีกครั้งว่าซิมหล่นลงชักโครกเสียแล้ว พสุมองอลิน ยิ่งงงในการกระทำของเธอหนักขึ้น...
แล้วพสุก็ตื่นเต้นยิ่งขึ้น เมื่ออลินเอากล่องมือถือรุ่นใหม่ เอี่ยมมาวางตรงหน้า ยิ้มร่าส่งให้ บอกว่าใหม่เอี่ยม ชาร์จไฟให้แล้วพร้อมซิมเบอร์ใหม่ใช้ได้เลย แล้วเบอร์เนี้ยอย่าบอกใคร ต่อไปนี้จะติดต่องานให้ติดต่อนายเปี๊ยก เธอแต่งตั้งให้เขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวครูกุ๊กแล้ว
"นี่...คิดอะไรอยู่ วางแผนทำอะไรที่ผมไม่รู้อีกล่ะ"
"เปล๊า...ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย ครูกุ๊กพูดอะไรเนี่ย ไม่เข้าใจ..."
"น้องฮยองกึนโทร.มาหาผม เมื่อเช้าเรียบร้อยแล้ว"
"อ๊ะ...จริงเฮอะ" อลินหันมาตาพองตกใจ...พอพสุบอกจริง อลินด่าอย่างลืมตัว "อีเด็กเวร...ไวไฟจริงๆ นี่ฉันรีบเปลี่ยนเบอร์ครูกุ๊กหนี ยังไม่ทันมันเลยเรอะเนี่ย" พอรู้ตัวร้องอุ๊บบบบ...หันมามองพสุแล้วก็หน้าจืดลง เมื่อรู้ตัวว่าได้ เปลือยหัวใจออกมาเต้นสามช่าให้เขาเห็นแล้ว จึงได้แต่ยิ้ม แห้งแล้ง
"ไหนว่าไม่ได้วางแผนไว้ไง...แต่แล้วก็หลุดออกมาหลายยวงเชียว" พสุยิ้มยวนกวนหัวใจ
"แหะๆๆๆ แหมครูกุ๊กนี่....ฉลาดน่าดูเหมือนกันนะ"
"ถ้าผมโง่ จะสอนคุณได้เรอะ"
อลินหัวเราะแก้เก้อ แล้วก็ตั้งหลักซักกลับอย่าง ไม่ยอมหยุด ถามว่านังเด็กคนนั้นโทร.มาว่าไง ให้ไปสอนใช่ไหม ครูกุ๊กตอบว่าไง...ครูกุ๊กจึงย้อนถาม
@^@..อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 15/2
(อ่านต่อพรุ่งนี้)