@^@..อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 15
ตอนที่ 15 (ต่อจากวานนี้)
เช้านี้พสุเดินมาที่รถ วายุหรือนายลมจอมซ่าแห่งบ้านบริบรรณก็โผล่มาขวาง เบ่งใส่ว่ามีเรื่องจะพูดกับนายดิน พสุหรือนายดินก็ตอกกลับว่า เขาก็มี เรื่องจะพูดกับลมเช่นกัน ลมจังก้าใส่ดินเหมือนเจ้านาย
"ฉันขอสั่งห้ามไม่ให้แกเข้าใกล้อลิน ยิ่งห่างเท่าไหร่ ยิ่งดี ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็หลบไปซะ...เพราะฉันจะจีบอลิน"
"ผมก็ไม่อยากเดือดร้อน แต่ไม่ยอมให้ใครมาหาประโยชน์จากลูกศิษย์ผม ถ้าคุณลมแน่จริง หาทางตีสนิทเธอด้วยตัวเอง อย่าเอาชื่อลูกคนใช้อย่างผมไปอ้างให้เสียรังวัด...คุณลมพูดอะไรกับคุณลินที่กองถ่าย อย่าคิดว่าผู้หญิงเขาไม่รู้ทัน คิดจีบผู้หญิงควรหามุกที่ฉลาดๆกว่านี้หน่อย"
"ไอ้ดิน...มึงตาย..." ลมถลาเข้ามาเงื้อง่าราคาแพง ดินรีบสวน
"ถ้าคุณใช้กำลัง พี่ฟ้าก็ต้องมาห้าม พี่ฟ้าต้องรู้ว่าคุณหลอกใช้แม่ผมทำอะไรลงไปบ้าง...อย่าใช้กำลัง ถ้าไม่อยากเดือดร้อน...ที่ผ่านมาผมยอมเพราะมันเรื่องคุณกับผม แต่ตอนนี้ คุณกำลังดึงคุณลินมาเกี่ยว...ผมยอมไม่ได้"
"โธ่...ทำมาพูดดี ที่แท้หมาหวงก้าง จำไว้ จะเดือดร้อนแค่ไหน แกมันแค่ไอ้หมาเห็นเครื่องบิน ผู้หญิงอย่างยายนังเอกเชิดหยิ่งนั่น ไม่มีวันสนใจไอ้ลูกคนใช้อย่างแก" นายดินถึงกับอึ้งตะลึงจ้อง นายลมกระหน่ำเสียงดัง "มันต้องคนอย่างฉัน ถึงจะคู่สร้างคู่สมเว้ย" นายลมเดินหนีเฉิบๆ ดินมองแล้วจี๊ด หงุดหงิดในท่าทียั่วยวนกวนบาทาแท้...
ooooooo
เมื่อภาพพสุกับอลินถูกนำไปตีพิมพ์ในหนังสือประเภทซุบซิบลับสุดยอดดาราชื่อ "เม้าท์กระจาย" วางหราไปตามแผงหนังสือแล้ว คนแรกที่เดือดร้อนแทนเพื่อนคือปฏิคม หรือนายเปี๊ยก พอเห็นแล้วก็รู้ว่าภาพที่แนบเนื้อแอบอิงสนิทชิดใกล้แบบนี้ นายดินเดือดร้อนแน่...
ส่วนอลินพอเดินเข้าไปในกองถ่าย คนที่เห็นแล้วหมั่นไส้คือฮยองกึน ดาราเกาหลีที่ติดใจพสุหรือครูกุ๊กเอามากๆ แค้นอลินที่กีดกันหลอกว่าพสุเป็นเกย์...ส่วนพวกนักข่าวมาเห็นอลินก็พากันฮือรุมล้อมสัมภาษณ์ ทิ่มไมค์ใส่แทบปากพัง ป้อนคำถามร้อยแปดจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก...
ขณะเดียวกันที่บ้านนงพะงา ปฏิคมเผ่นไปหานายดินถึงบ้าน แม่นงพะงาตามอ้อนมาสอบถาม เพราะเป็นคนเอารูป พวกนั้นมาดูกับเพื่อน อ้อนร้องไห้กลัว เมื่อเปี๊ยกขู่จะฟ้องอ้อนเรียกค่าเสียหายเป็นล้าน อ้อนสารภาพว่าเอารูปมาดู แต่ไม่รู้มันไปอยู่หน้าปกหนังสือได้อย่างไร พสุซักหนัก...
"อ้อ...นึกออกแล้ว วันที่อ้อนเอารูปมาดูกับนังติ๋ม วันนั้น คุณหมิงดารารัตน์มาหาคุณลมที่บ้านด้วยนะคะ" ทุกคนฟังเริ่มไหวตัวเยือกๆ ทนายเปี๊ยกสะอึก ร้องขึ้น "ยัยกุ๊กกู๋...หมิงปลาเค็ม"
ส่วนยายหมิงนั่งตะไบเล็บครืดๆอยู่ในบ้าน มีนายลมมาจังก้าซักถามเรื่องใครเอารูปไปลงหนังสือพิมพ์ โดยชี้ว่าหมิงเป็นตัวการ หมิงยิ้มยั่วว่าเดาเก่ง ฉลาดไม่น้อย ลมปาหนังสือใส่ ถามว่าทำแบบนี้ทำไม หมิงยืนเชิดใส่ไม่ยี่หระ
"ที่หมิงทำก็อยากให้ลมรู้ว่าหมิงไม่ใช่คนบ้องแบ๊ว จะมาเขี่ยทิ้งไม่ง่ายนัก ถ้าคิดทิ้งหมิงไปซบนังอลิน หมิงจะดันข่าวให้มันได้กับไอ้ดินลูกคนใช้ ปล่อยทั้งข่าวทั้งรูปให้ลมดิ้นเสียหน้าเสียใจจนตาย"
ลมเข้ามาคว้ามือหมิง หมิงสะบัดหนี ทิ่มตะไบแหลมเปี๊ยบมาใส่ตรงหน้าเตรียมเสือกใส่กระเดือก ลมหยุดกึก หมิงสำทับ ยิ้มเครียดใส่จนปากเบี้ยว
"อย่านะ ถึงตาย...หมิงเตือนแล้ว ถ้าทิ้งหมิงไปมี คนอื่น โดยเฉพาะนังลิน หมิงเอาตาย" ลมปากสั่น ขอให้หมิงใจเย็นๆ หมิงสำทับ "ไม่เย็นแล้วเว้ย ถ้าลมคิดจะไปจากหมิง เอาเงินที่ยืมไปมาคืนทุกบาททุกสตางค์ ไม่งั้นหมิงจะแฉให้หมด แล้วดูสินังอลินมันอยากได้ผู้ชายถังแตกไปเป็นผัวอีกรึเปล่า?"
หมิงของขึ้นเต็มที่ นายลมก้มหน้าท่าจ๋องกร๋อย ซีดถึงระดับไก่ต้มข่า...
ooooooo
หลังจากอลินจำต้องชี้แจงกับกองทัพย่อยๆของนักข่าวแล้ว พอกลับมาบริษัทก็ต้องมาชี้แจงกับคุณหญิงอมรากับอนุชา ถึงเรื่องราวที่กำลังจะร้ายแรง ถึงขั้นสัมพันธ์แตกดังโพละ กำลังคุยกันไปมา ทีวีก็ออกข่าวอลินให้สัมภาษณ์ทีวี
"ลินไม่ถือสาหรอกค่ะ แค่ภาพหลุด แล้วภาพนั้นไม่เสียหายอะไร ลินไม่อยากเอาเรื่อง ลินกับครูกุ๊กก็เป็นเพื่อนกัน ถ่ายรูปด้วยกันไม่แปลก ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"
คุณหญิงอมราฟังแล้วหาได้สบอารมณ์ไม่ กดปิดทีวี หันไปมองลูกชายที่นั่งบื้อเฉย
"แม่ว่าหนูลินต้องทำอะไรสักอย่าง...ฟ้องมันเลยดีไหม"
"คุณแม่ครับ" อนุชาค้านขึ้น "มันเรื่องส่วนตัว ให้คุณลินตัดสินใจดีกว่าครับ"
"ไม่ส่วนตัว มันเสียภาพพจน์บริษัทและรายการของเรา ถ้ามีข่าวกับผู้ชายที่คู่ควรก็ไปอย่าง แต่นายนี่มันแค่ลูกคนใช้" อนุชาปรามแม่เบาๆ อลินงึมงำในคอด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ขอบคุณคุณหญิงไว้
"ลินคิดว่าฐานะครูกุ๊กไม่เกี่ยวกับภาพพจน์ของลิน และการที่ได้เป็นข่าว มีคนสนใจถือว่าเป็นการเรียกเรตติ้งรายการ... บางทีครูกุ๊กอาจทำให้รายการของเราเรตติ้งดีขึ้นก็ได้นะคะ"
"ไอ้ครูกุ๊กเนี่ยนะ มันจะเป็นไปได้ยังไง?" คุณหญิงทำหน้าเหม็นเบื่อไอ้ลูกคนใช้ อลินแอบยิ้ม
สิ่งที่อลินคิดไว้...เธอนำไปบอกพสุที่ร้านอิตาเลียนในคืนนั้น เพื่อที่จะทำให้ครูกุ๊กกับเธอหลุดพ้นข้อครหา คือการเชิญครูกุ๊กไปออกรายการทำอาหารกับอลิน ก่อนจบรายการก็ถ่ายรูปคู่กัน ใส่ชุดเหมือนกับในรูปถ่ายที่เป็นข่าว คนดูจะได้คิดว่ามันเป็นภาพโปรโมตรายการ ไม่ใช่ภาพลับที่แอบถ่าย แค่นี้ง่ายจะตาย แก้ปัญหาได้จากร้ายกลายเป็นดี
"ไม่...ยังไงผมก็ไม่ออกทีวี แค่แถลงข่าววันนั้นผมก็เขินแย่แล้ว ยิ่งทำอาหารออกรายการ ผมยิ่งไม่เอาด้วย" อลินตกลง เธอจะหาแขกรับเชิญมาออกเป็นเพื่อนอีกคน พสุหันขวับมาถามทันทีว่าใคร...อลินหรือจะยอมบอกง่ายๆ
ooooooo
เช้าวันจะออกรายการ...ปฏิคมมาที่บ้านนงพะงา คุณแม่แต่งตัวพร้อมจะออกรายการอย่างพิถีพิถัน ทนายเปี๊ยกชมว่าคุณแม่สวยเช้ง จะทำให้อลินหมองไปเลย
พสุเร่เข้ามาหาแม่ หลังจากที่พยายามห้ามแม่มาแล้ว... คราวนี้ขอร้องให้แม่คิดดูให้ดีๆ ตอนนี้พวกกองถ่ายยังไม่มีตั้งกองถ่ายในบ้านนี้ ยังมีเวลาเปลี่ยนใจทัน แต่แม่นงพะงายืนกรานไม่เปลี่ยนใจ อ้างอลินโทร.มาอ้อนวอนแทบตาย ทั้งๆที่เรื่องนี้พสุมีส่วนทำให้เธอเสียหาย เปี๊ยกสมน้ำหน้าพสุ เพราะแม่เชื่ออลินจนลืมลูกชายไปแล้ว...
ขณะที่รถกองถ่ายวิ่งเข้ามาในบริเวณบ้าน นายลมเห็น แล้วเดือดร้อน เมื่อวารินผู้พี่สาวถามว่าเกิดอะไรขึ้น พอติ๋มรายงานว่าคุณอลินมาถ่ายทำรายการที่บ้านคุณนงพะงา วารินจะไปไล่ตะเพิดออกจากบ้านไปให้หมด
"ไม่ต้อง...พี่เป็นคนอนุญาตเอง" เสียงคุณนภาหรือพี่ฟ้าดังขัดขึ้น วารินหัวหด "พี่ว่ามันไม่เสียหายอะไร อีกอย่างเขาถ่ายทำที่บ้านโน้น คุณพ่อยกให้เป็นสมบัติน้านงเขาแล้ว ไม่เกี่ยวกับเรา...ถ้าไม่มีอะไรทำ ไปดูแลแม่ใหญ่แทนน้านงให้พี่ด้วย พี่จะออกไปข้างนอก ทำอะไรซะบ้างจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน"
พี่ฟ้าเดินกลับเข้าบ้าน วารินแอบกระทืบเท้า แล้วจำต้องเดินเข้าบ้านไปด้วย...นายลมแอบวางแผนร้ายไว้ในใจอีกตาหนึ่งแล้ว...
ส่วนอลินหลังจากลงรถ วายุหรือนายลมเริ่มแผนเร่มาทักทายอลิน เธอสวัสดีตอบ เรียกลมว่า "น้องชายครูกุ๊ก" ทั้งๆที่ อยากให้เรียกลม...เขาตัดพ้อ คิดว่าอลินยังโกรธเรื่องที่ตลาดนัด ว่าหมิงเจ้าอารมณ์ เขาเตือนแต่หมิงไม่ฟัง อลินจึงโบกมือห้าม ขอตัวไปทำงาน ถ้าไม่มีอะไรอีก ลมรีบบอกว่ามี เขาอยากบอกเธอเรื่องเขากับหมิง อลินจึงหันมาสนใจ แล้วก็ยอมที่จะฟังนิทาน เมื่อนายลม
พาไปนั่งมุมหนึ่ง พอลมเริ่มเรื่อง อลินกด มือถือไปหาหมิงที่กำลังจะถ่ายละคร หมิงรับอย่างเสียไม่ได้ ว่านังจิ้งจอกพันหน้าโทร.มาอ้อนเรื่องอะไร...แล้วหมิงก็ได้ยินชัดเจน เมื่อนายลมพูดกับอลินเสียงดังฟังชัด
"...ผมกับหมิงตอนนี้เราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วนะครับ เราสองคนเลิกกันอย่างเด็ดขาดแล้ว" หมิงฟังถึงจุกแน่นลิ้นปี่ อลินเอ่ยเสียงเหรอ นายลมว่าต่อ "เราสองคนเข้ากันไม่ได้จริงๆ ผมว่าน่าจะมีคนอื่นที่เข้ากันได้...อย่างคุณลิน" หมิงดิ้นพราด เมื่ออาการเสียดจี๊ดจ๊าดขึ้นสมอง...อลินถามต่อ
"แล้วลินต่างจากหมิงยังไงคะ คุณถึงคิดว่าเราสองคนจะเข้ากันได้"
"คุณลินฉลาด หมิงโง่ เขาคงโง่เพราะรับบทร้ายๆมามากเลยติด คุณอลินรับบทนางเอกจึงฉลาด"
"แหม...พูดแบบนี้หมิงได้ยินคงเสียใจแย่" อลินยิ้มสะใจ
"ไม่เสียใจหรอกครับ เขารู้ตัวว่าไม่ค่อยฉลาดมาแต่ปี มะโว้แล้ว" ลมเข้าประชิดอลิน "คุณลินครับ เย็นนี้ผมจะชวนคุณลินไปทานอาหารสักมื้อ จะโอเคไหมครับ"
"ลินน่ะโอเคอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่รู้ว่าหมิงจะโอเครึเปล่า" อลินเอามือถือไปจ่อที่หน้าลม พอเขาเห็นชื่อ ตาถลน ร้องลั่น "หมิงงงงง..." เสียงหมิงร้องกรี๊ดดังลั่นออกมา...ลมถึงอุดหู
"ลม...นี่มันอะไรกันหา...อยากตายรึไง...ไอ้...หา..."
"จะสวดวัดไหนบอกด้วยนะ ฉันจะส่งพวงหรีดไปร่วมแสดงความยินดี" อลินสะบัดหน้าเดินหนีไปทางบ้านนงพะงา... นายลมร้องเรียกอลิน แต่พอจะตามไป มือถือของเขาดังลั่นขึ้น มองดูหน้าจอแล้วครางชื่อหมิงออกมาแทบหมดแรง
"หมิง...ฮัลโหลลลล...ที่รัก ฟังผมก่อนนะจ๊ะ" นายลมรีบวิ่งกลับเข้าบ้าน หาทางแก้ไขเหตุการณ์ที่เจ็บปวดนี้ให้ได้ ไม่งั้นบรรลัยแน่...อลินมองตามอย่างเวทนาระคนสมน้ำหน้า
อ่านละครย่อเรื่องสูตรเสน่หา ตอนที่ 15
(อ่านต่อพรุ่งนี้)