@^@.อ่านละครย่อเรื่องธิดาวานร2 ตอนที่ 12
ธิดาวานร2 18/11/52
ตอนที่ 12 (ต่อจากวานนี้)
"ตายจริง นี่พวงมาลีกับแม่รีบร้อนหนีออกมาก่อนเพราะกลัวคุณจะกลับมาพบ จนทำจดหมายตกหล่นไว้" พวงมาลีทำร้องไห้เสียใจ
อิยะวดีกับดำรงช่วยกันขอโทษ ไม่คิดว่าละเอจะนิสัยไม่ดี และตอนนี้ละเอกลัวความผิดหนีไปไม่กลับบ้านเหมือนกัน พวงมาลีแอบยิ้มมองไปในลำธาร แล้วหันมาขอร้องอย่าลงโทษละเอ ดำรงหลงเชื่อเห็นว่าพวงมาลีมีจิตใจดี จึงให้อิยะวดีปลอบใจพวงมาลี เขาจะไปหาแสงแก้วที่บ้านขอให้กลับบ้าน ดำรงเดินไป แสนไทเห็นอิยะวดีอยู่ตามลำพังกับพวงมาลีก็กระหยิ่มใจว่าง่ายต่อการจับตัวไป
สองสาวนั่งคุยกันบนโขดหิน อิยะวดีบอกพวงมาลีถึงเรื่องที่เธอได้ยินเสียงคนร้องให้ช่วยจากในลำธาร
"อิยะวดีคิดไปเอง ไม่มีอะไรใต้น้ำนั้นหรอก"
อิยะวดีจึงเล่าว่าเธอเคยลงไปใต้น้ำมีมะเมี๊ยะอยู่ แถมบอกอีกว่ามะเมี๊ยะเป็นคู่หมั้นของคนแปลกหน้า พวงมาลีงงว่าใคร
"คนแปลกหน้า หน้าตามีหนวดเคราแต่ก็เร้าใจ...ตอนแรกอิยะวดีคิดว่าเขาเป็นพวกมีอาวุธลับ แต่ไม่ใช่เพราะเขาโดนอาวุธนั่นเอง แบบนี้ลีกอกับพี่บุราณอกหักเลยแหละ"
พวงมาลีคิดตามนึกออกว่าคือใคร จึงคิดจะหาเรื่องแกล้งอิยะวดี ด้วยการบอกว่าเธอกับแม่ตกลงกันว่า "เราไม่อยากทนต่อไปอีกแล้ว เกิดมามีแต่ปัญหา มีแต่คนเกลียดชัง เราเลยตัดสินใจว่าเราจะแยกกันไปหา..." อิยะวดีแปลกใจว่าพวงมาลีจะหาอะไร
ooooooo
ขณะเดียวกัน บัวบานนั่งหวาดหวั่นอยู่ เสียงโทร- ศัพท์ดังขึ้น คิดว่าเป็นดำรงโทร.มา แต่แล้วกลายเป็นส่างหม่องโทร.มาขู่ และมีเสียงนาถยาจะมาเอาชีวิตและเอาดำรงคืน บัวบานตกใจกลัวรีบโทร.หาอรุณี แต่ปรากฏว่าโทรศัพท์ที่บ้านถูกตัดสาย ลมพัดโหมเข้ามา เสียงประตูหน้าต่างปิดดังปัง...
ระหว่างทางพินิจขับรถพาอรุณีไปหาบัวบาน อรุณีรู้สึกกังวลใจอยากรีบไปให้ถึงไวๆ แต่พอดีรถโดนตะปูเรือใบยางแตก พินิจรู้สึกผิดสังเกตให้อรุณีหลบอยู่ในรถแล้วโทร.หาคนมาช่วย แต่อรุณีกลับลืมมือถือไว้ที่บ้าน
พนากับบุราณมาบ้านอาจารย์ที่กรุงเทพฯเพื่อขอรายละเอียดเรื่องของรมยนครให้มากขึ้น "นี่คือหลักฐานอ้างอิงเกี่ยวกับเมืองรมยนครกับเรื่องราวของฤษีสุทัศน์"
"ขอบพระคุณมากครับอาจารย์"
"เมืองพวกนี้มันโยงใยกันไปหมด เช่นเมืองของเจ้าแม่ จามเทวี บุราณกับพนาเอาไปอ่านศึกษาดู อาจมีบางเรื่องดูไม่น่าเชื่อถือ แต่ถ้าลองเชื่อถือดูอาจง่ายขึ้นสำหรับค้นหารมย นครแห่งนี้"
พนาสะกิดบุราณให้กลับบ้านเพราะเขารู้สึกสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง...
พอมาถึงบ้านก็ไม่พบใคร มีแต่แอนโตนิโอรายงานว่าพินิจกับอรุณีไปบ้านบัวบาน เพราะดำรงกับอิยะวดีขึ้นดอย พนายิ่งหนักใจ
"หม่ามี้กับแดดดี้ไปอยู่กับอาบัวบานน่ะเบาใจ แต่อิยะวดีเข้าป่ากับอาดำรงนี่สิหนักใจ อิยะวดีชอบทำอะไรเพี้ยนๆ"...
หลังจากแกล้งบัวบานแล้ว ส่างหม่องกับแสงแก้วหัวเราะกันคิกคัก พลันส่างหม่องเห็นดำรงเดินมาแต่ไกล จึงรีบบอกแสงแก้วทำตามแผน ส่วนตัวเขาจะไปจัดการบัวบาน...
แสงแก้วทำเป็นร้องห่มร้องไห้วิ่งไปที่ต้นไม้ใหญ่ ทำทีจะผูกคอตาย คร่ำครวญว่าเกิดมาอาภัพ ดำรงรีบมาดึงไว้ แสงแก้วโผกอดดำรงร้องไห้โฮ และบอกว่า
"ข้าเจ้าอยากตาย ข้าเจ้ากับลูกนัดกันไว้แล้วว่าจะแยกกันไปหาที่ตาย"
"พวงมาลีไม่มีวันตาย เพราะลูกอิยะวดีไม่มีวันยอมให้พวงมาลีตายแน่"
ด้านอิยะวดี พวงมาลีร้องไห้โดดลงน้ำร้องเรียกจระเข้ ให้มากินเธอ เธออยากตาย อิยะวดีตกใจโดดลงไปห้ามจระเข้ พวงมาลีฉวยโอกาสตบตีผลักไสอิยะวดี แสนไทเฝ้ามองพอใจ
"ผู้หญิงตบตีกันมันช่างน่ารัก น่าสนุก มันจะสนุก สักปานใด ถ้ามีผู้หญิงสวยๆพวกนี้มาตบตีกันเพราะแย่งข้า... อิยะวดีก็สวยเป็นเลิศ นางทาสของข้าช่างใจกล้าเสี่ยงเป็น เสี่ยงตายขนาดนั้น ความจริงนางทาสนั่นมันก็น่ารักไม่แพ้ มะเมี๊ยะ แถมมีชีวิตชีวาไม่น่าเบื่อ"
จระเข้ว่ายมา แสนไทเห็นท่าไม่ค่อยดี ชักอาวุธออกมาเตรียมไว้ อิยะวดีร้องเรียกมะเมี๊ยะให้มาช่วย มะเมี๊ยะนั่งดูตราประจำตระกูลอยู่ในถ้ำ พอได้ยินเสียงอิยะวดีก็รีบวางทิ้งไว้ออกไปช่วยอิยะวดี พบถุงที่ใส่ละเอจมลงมาจึงจับดูรู้ว่าเป็นคนก็ตกใจ รีบเปิดปากถุงเห็นละเอหายใจรวยริน
"ยังไม่ตาย หางยาวพาเข้าไปรอที่ถ้ำของเรา" มะเมี๊ยะสั่งจระเข้ยักษ์ของเธอ
มะเมี๊ยะรีบมาช่วยอิยะวดีไล่จระเข้ให้ไปแล้วมองพวงมาลีอย่างไม่ค่อยถูกชะตา พวงมาลีเห็นมะเมี๊ยะทำความเคารพอิยะวดีก็ไม่ค่อยชอบใจ
"มะเมี๊ยะขอประทานอภัย มะเมี๊ยะต้องรีบไปช่วยคน" มะเมี๊ยะดำน้ำผลุบหายไป
"อะไรน่ะ ทำไมมะเมี๊ยะต้องทำความเคารพอิยะวดีด้วย" พวงมาลีถามเคืองๆ
อิยะวดีไม่ตอบ กลับโบกมือบ๊ายบายให้มะเมี๊ยะและขอบใจ พวงมาลีจึงทำเป็นร้องไห้อยากตายอีก พออิยะวดีรั้งไว้ก็แกล้งตบ อิยะวดีทนไม่ไหว "อุอุ๊อิอิ๊สงสัยจะไม่ไหวแล้ว พูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ต้องเด็ดขาด"
ว่าแล้วอิยะวดีก็ชกหน้าพวงมาลีอย่างแรงถึงขั้นสลบ แล้วตกใจว่าเธอทำแรงไปหรือเปล่า แสนไทซึ่งแอบมองอยู่ตบมือชอบใจ อิยะวดีลากพวงมาลีขึ้นฝั่ง ได้ยินเสียงคนตบมือ แต่พอมองไปไม่เห็นใคร
"พวงมาลีนอนรออิยะวดีที่นี่นะ จะไปหาสมุนไพรมาให้กินจะได้ฟื้นนะ" อิยะวดีเดินไป แสนไทอยู่บนยอดไม้มองพวงมาลีที่นอนสลบ...
ยังคงรออยู่ที่บ้านทั้งพนาและบุราณ แปลกใจว่าทำไมเงียบไม่มีใครส่งข่าวมาบ้าง บุราณบอกว่าพินิจกับอรุณีคงไปถึงบ้านบัวบานแล้ว พนาลองโทร.ไปที่บ้านบัวบานแต่ไม่ติด
"งั้นลองโทร.หาหม่ามี้แกสิ"
พนาโทร.แล้วจึงรู้ว่าอรุณีลืมมือถือไว้บนโต๊ะในบ้าน พนาเริ่มไม่สบายใจ
"ฉันรู้สึกไม่ดีเลยบุราณ สังหรณ์ใจบอกไม่ถูก"
"แล้วจะรออะไร ออกไปบ้านคุณอาบัวบานกันสิ"
สองหนุ่มรีบออกจากบ้านไปทันที
ooooooo
(อ่านต่อพรุ่งนี้)
@^@.อ่านละครย่อเรื่องธิดาวานร2 ตอนที่ 12