@^@..อ่านละครย่อเรื่องธิดาวานร 2 ตอนที่ 14
ตอนที่ 14 (ต่อจากวานนี้)
อิยะวดีโกรธกระชากเสื้อทั้งสองคนขาด ดำรงจะห้าม อรุณีปรามและบอกว่าแค่คบกับดำรงเธอยังตะขิดตะขวงใจ ให้เอาสองแม่ลูกนี้ออกไปจากบ้านเธอ แถมยังว่าถ้าเป็นเธอจะตัดขาดความเป็นพ่อลูก อิยะวดีเห็นด้วย แสงแก้วหมั่นไส้บอกว่าดำรงก็ไม่คิดจะตามหาบัวบาน อิยะวดีมองหน้าดำรงน้ำตาคลอ ดำรงพูดเพราะฤทธิ์ยาว่า...ใช่ อิยะวดีร้องไห้โฮ
ooooooo
พอมะเมี๊ยะท้า แสนไทก็อ่อนลง พูดกับมะเมี๊ยะว่าเธอเป็นคู่หมั้นของเขา ต้องเชื่อฟังผู้ชายที่จะมาเป็นผู้นำ แต่มะเมี๊ยะ กลับย้อนว่า "เวลาผ่านมาเนิ่นนาน โลกหมุนรอบอาทิตย์ จันทร์หมุนรอบโลก สรรพสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป ข้าไม่ยึดถือประเพณีที่ไม่เท่าเทียมกันของชายหญิง ข้าคือข้า ได้รับการอบรมสั่งสอนให้ยึดถือความถูกต้องดีงามเท่านั้น"
แสนไทไม่พอใจหาว่ามะเมี๊ยะหลงรักลีกอ มะเมี๊ยะปฏิเสธ ภาพบุราณผุดขึ้นในใจ แสนไทให้มะเมี๊ยะฆ่าจระเข้แล้วกรีดท้องเอาตราประจำตระกูลมาให้เขา มะเมี๊ยะไม่ยอมทำแถมจะขัดขวางคนที่จะทำร้ายมัน แสนไทยิ่งโกรธจะตามไปเล่นงานละเอแทน จระเข้ว่ายน้ำพาละเอมาส่งที่ฝั่ง แสนไทตามมาจะทำร้ายละเอด้วยอาวุธลับ ลีกอโผล่มาช่วยละเอไว้ทันและให้ละเอหนี
กลับไปหาอิยะวดี...มะเมี๊ยะกราบไหว้บรรพบุรุษให้รู้ว่าเวลาที่โหรทำนายใกล้มาถึงแล้ว พลันเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าลงมาแทนคำขอบใจของรมยเทวีและดารารายเทวี
พนาเตือนสติอิยะวดีให้กลับบ้าน ไม่ควรเปิดทางให้แสงแก้วเข้ามาครอบครองบ้านเหมือนคราวนาถยา อิยะวดีสงสัย ว่าดำรงอาจจะกินผลไม้ลืมความจำทำตามสั่งอย่างที่เธอเคยโดน พนาจึงให้กลับไปพิสูจน์ เขาจะไปอยู่เป็นเพื่อน...ส่าง หม่องเอาผลไม้ลืมความจำทำตามสั่งมาให้แสงแก้ว พนาพาอิยะวดีกลับมา แสงแก้วกับพวงมาลีกำลังเอาใจดำรง พอเห็นอิยะวดีจึงถาม
ว่ามาทำไม พนาบอกดำรงว่า "อิยะวดีสำนึกผิดจะมาขอโทษคุณอา คุณน้าแสงแก้ว"
พวงมาลีโผเกาะแขนพนา อิยะวดีข่มใจไม่โต้เถียง และกราบขอโทษดำรง แสงแก้วกร่างสั่งอิยะวดีให้กราบเท้า พนา สงสารอิยะวดีแต่จำต้องส่งซิกให้อิยะวดีทำ อิยะวดีน้ำตาคลอเท่านั้นไม่พอ พวงมาลีให้กราบเท้าเธอด้วย พนาต้องรีบขอแค่ยกมือไหว้ก็พอเพราะอายุพอกัน แสงแก้วกับพวงมาลีจิกเรียกอิยะวดีว่านังลูกลิง อิยะวดีกับพนาสะดุดหู
"ทำไมสองคนนี่พูดเหมือนนาถยากับเอมฤดี แปลกจริง"
"เอ้อ ทำไมพวงมาลีรู้ว่าอิยะวดีเป็นลูกลิง ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันครับ" พนาข้องใจ
พวงมาลีสะดุ้ง "ก็ ก็ เราได้ยินคนอื่นเขาพูดกันก็จำขี้ปากมาน่ะค่ะคุณพนา"
พนาขอดำรงค้างที่บ้านด้วยเพื่อช่วยดูแลความปลอดภัยพวงมาลีกระดี๊กระด๊า แสงแก้วสาธยายหน้าที่ที่อิยะวดีต้องทำ อิยะวดีอดทนเพื่อจับตาดูว่าดำรงกินผลไม้อะไร และอะไรที่สองแม่ลูกไม่กิน อิยะวดีจับได้ว่าคือองุ่น พยายามสะกิดเตือนพนาเพราะพวงมาลีพยายามจะป้อนองุ่นใส่ปากพนา พอพนารับรู้ก็ปัดองุ่นทิ้งอิยะวดีก้มเก็บและขอไปล้างเอาไว้ทานเอง แสงแก้วยิ้ม
เยาะคิดว่าอิยะวดีตะกละ ก็ดีจะได้เชื่อฟังพวกเธอ จึงยกให้หมดเลย
แสงแก้วให้อิยะวดีย้ายไปนอนห้องคนรับใช้ และให้พนานอนที่ห้องอิยะวดี ดำรงเออออไปตามที่แสงแก้วพูด อิยะวดี เก็บความน้อยใจไว้ พออยู่ในห้องตามลำพัง อิยะวดีอยากทดลอง ว่าองุ่นนี่ใช่ผลไม้ที่ใส่ยาหรือไม่ มองไปเห็นนกฮูกเกาะคอน จึงเรียกมาให้ลองกิน นกฮูกกินแล้วหงอย ทำตามคำสั่งทุกอย่างของอิยะวดี เธอจึงมั่นใจ รีบปีนขึ้นห้องไปหาพนา
"วู้...พนา อิยะวดีมานอนกับพนา"
"เฮ้ย! อิยะวดีจะมานอนกับพนาจริงๆหรือ"
"มานอนในห้องเพื่อสืบความลับ ไม่ได้มานอนกอดกับพนาหรอกน่า"
พลันเสียงพวงมาลีเคาะประตูเรียก พนาตกใจ อิยะวดี หน้าตึงเดินไปเปิดประตูแล้วหลบหลังประตูห้อง พนาตื่นเต้นกลัวพวงมาลีจับได้ พวงมาลีถือน้ำองุ่นมาให้พนาดื่ม อิยะวดีเดินตามหลังพวงมาลีแล้วมาแอบซ่อนข้างเตียง เธอแอบเทน้ำองุ่นทิ้ง พวงมาลีเข้าใจว่าพนาดื่มเข้าไปแล้ว อิยะวดีผิวปากเรียกนกฮูก เข้ามาเกาะบนหัวพวงมาลี พวงมาลีตกใจกลัว คิดว่าเป็นนกผี
ร้องกรี๊ดๆออกไป พนาหัวเราะส่ายหน้าว่า "อิยะวดีตัวแสบ"
ooooooo
มะเมี๊ยะมาหาสะมะแอที่คุ้ม แปลกใจทำไมมีทาสเฝ้าคุมแน่นหนา มะเมี๊ยะจะเข้าไปก็กันไว้ มะเมี๊ยะไม่พอใจสะบัดผมใส่บรรดาทาสล้มลงระเนระนาด ไม่มีใครกล้าสู้มะเมี๊ยะ เธอบุกมาถึงห้องที่คุมขังสะมะแอ มะเมี๊ยะร้องเรียกสะมะแอ สะมะแอได้ยินร้องบอก
"มะเมี๊ยะ ไอ้แสนไทมันจับลุงขังไว้"
"แสนไทขังท่านลุง อะไรกันนี่ มะเมี๊ยะจะพาท่านลุงออกไปจากที่นี่"
"กุญแจ เจ้าต้องหากุญแจมาไขเปิดห้องให้ลุงออกไปให้ได้"
"แต่กุญแจต้องอยู่ที่แสนไทแน่ๆ แล้วมะเมี๊ยะจะ เปิดห้องได้ยังไงท่านลุง"
ทาสใบ้ส่งภาษาให้มะเมี๊ยะใช้ปิ่นปักผมไข มะเมี๊ยะรีบลองทำดู...ไม่ทันไร แสนไทบาดเจ็บจากการต่อสู้กับลีกอ กลับมาเจอพวกทาสล้มระเนระนาดก็โกรธที่มีคนบุกเข้ามา เข้าใจว่าเป็นลีกอ "บังอาจนัก ข้าจะฆ่ามัน ข้าต้องฆ่าไอ้คนที่มาช่วยท่านพ่อ"
มะเมี๊ยะเร่งมือไขประตู สะมะแอร้องบอกว่ากุญแจขยับแล้วพยายามอีก เสียงแสนไทดังมา มะเมี๊ยะรีบเปิดประตูประคองสะมะแอหนีไปอย่างเฉียดฉิว แสนไทมาถึงอาละวาดใส่ พวกทาสที่ไม่ยอมบอกว่าใครมาช่วยสะมะแอหนี...แสนไทตามออกไปถึงริมลำธาร จึงได้เห็นว่าคนที่ช่วยสะมะแอคือมะเมี๊ยะ...
โชคดีที่นาตาลีมาช่วยลีกอเล่นงานแสนไท ลีกอกับนาตาลีกลับมาถึงบ้านบนดอยพบพรานเส็งกับมะสัง ไม่ทันไร
ละเอวิ่งมาล้มฟุบตรงหน้า...
อรุณีเจ็บช้ำน้ำใจแทนบัวบาน แค้นใจที่โดนแสงแก้วกับลูกหลอก คิดหาวิธีเล่นงานแล้วฉุกคิดได้ว่าถ้าพบละเอทุกอย่างคงกระจ่าง จึงโทรศัพท์ไปสั่งยี่เข่งที่บ้านบนดอยว่า ถ้าพบละเอให้จับตัวส่งตำรวจ ข้อหาคิดอยู่หลายตลบมาลงเอยที่ข้อหาสมรู้ร่วมคิดลักพาตัวบัวบาน
พอดีละเออาการดีขึ้น เดินยิ้มมาหายี่เข่ง ยี่เข่งร้องลั่นว่าละเอมาแล้ว อรุณีได้ยินสั่งให้จับตัวไว้ ยี่เข่งปราดมาดึงละเอ "ละเอโดนผีความเลวเข้าสิง ต้องจับไปโรงพัก ลีกอ พรานเส็ง มะสังมาช่วยกันจับละเอไปส่งโรงพักตามคำสั่งคุณผู้หญิง"
"คำสั่งคุณผู้หญิงแกไม่ใช่คำสั่งคุณผู้หญิงฉัน ใครเข้ามาจับละเอสู้ตาย"
ละเอกับยี่เข่งสู้กันล้มลุกคลุกคลาน ลีกอกับพวก เดินมาถึงยืนมองสองสาวสู้กันขำๆ ยี่เข่งสู้ละเอไม่ได้ ละเอประกาศตัดเพื่อนกับยี่เข่งก่อนจะวิ่งไป ยี่เข่งบอกลีกอกับพวกว่าเป็นคำสั่งอรุณีให้จับละเอ ลีกอตกใจรีบวิ่งตามละเอไป
ooooooo
ในห้องนอนดำรง แสงแก้วสั่งดำรงให้หาโฉนดที่ดินของบ้านหลังนี้ แล้วเซ็นโอนลอยให้เธอ พร้อมเซ็นเช็คไม่ต้องกรอกจำนวนอีกหนึ่งใบ...อิยะวดีบอกพนาให้ทำตัวเหมือนโดนพิษจากผลไม้ไปแล้ว ให้ เชื่อฟังคำสั่งของพวงมาลี
"ถ้าพวงมาลีสั่งให้พนาหอมแก้มล่ะ" พนาแกล้งถาม
อิยะวดีตบหน้าพนาทันที "อิยะวดีไม่ชอบให้สมมติแบบนี้ อิยะวดีไม่ชอบ"
พนาขำ อิยะวดีสั่งนกฮูกให้ไปเล่นงานแสงแก้ว แล้วชวนพนาไปแอบดูบนต้นไม้ พวงมาลีวิ่งมาเคาะประตูห้องเรียกแสงแก้ว "คุณแม่ขา พวงมาลีโดนผีนกฮูกหลอกค่ะ"
แสงแก้วเปิดประตูให้พวงมาลี แปลกใจว่าผีอะไร ทันใดนกฮูกมาเคาะหน้าต่าง พวงมาลีร้องลั่น นั่นไง...แสงแก้วสั่งดำรงให้ไล่ ดำรงทำตามแต่นกไม่ยอมไป แสงแก้วจึงเอาไม้ มาแล้วให้ดำรงเปิดหน้าต่าง พอเปิดนกบินหลบไม้ของแสงแก้วบินโฉบไปมา แสงแก้วยื่นไม้ให้ดำรงตีมัน นกบินมาเกาะบนหัวแสงแก้ว ดำรงฟาดเปรี้ยง แสงแก้วร้องลั่นตีเธอทำไม
"แสงแก้วสั่งให้ผมตี ผมก็ตี"
แสงแก้วบอกพวงมาลีให้เก็บโฉนดที่ดินกับเช็ค อิยะวดี ได้ยินสั่งนกฮูกให้ไปคาบมา นกบินมาเกี่ยวโฉนดกับเช็คในมือพวงมาลีแล้วบินออกไป แสงแก้วร้องให้แย่งคืนมา เธอโถมตัวออกนอกหน้าต่างจะคว้า พวงมาลีจับขาแม่ไว้ได้ทัน
"ไอ้นกบ้าเอาของฉันคืนมา แกเป็นนก ของนั่นแก ใช้ไม่ได้"
"พอแล้วค่ะ พวงมาลีจะจับไม่ไหวแล้วนะคะ คุณพ่อดำรงช่วยด้วย"
พอสั่งดำรงจึงเข้ามาช่วยดึงแสงแก้วกลับเข้ามาในห้อง ...อิยะวดีกับพนานั่งหัวเราะอยู่บนต้นไม้ "เป็นภาพที่น่าประทับใจมากใช่ไหมพนา"
"น่าสงสารต่างหาก เกิดน้าแสงแก้วตกลงมา"
อิยะวดีว่าก็แค่ขาหัก พนาให้อิยะวดีพอได้แล้ว แกล้งคนเป็นบาปติดตัว อิยะวดีถามว่าแสงแก้วกับพวงมาลีทำบาปใหญ่ หลวงไม่เห็นเป็นอะไร พนาจึงสอนว่าบาปเล็กก็เพิ่มพูนได้
แสงแก้วร้องไห้เสียดายเช็คกับโฉนด ดำรงนั่งเอ๋อไม่รับรู้อะไร พวงมาลีนึกได้เรียกอิยะวดีมาหาที่ห้องนั่งเล่น อิยะวดี กับพนาทำท่าเอ๋อเหมือนโดนยาลืมความจำทำตามสั่ง ทั้งพนาและอิยะวดีบอกว่าเห็นนกฮูกบินไปมา มีซองบางอย่างที่อุ้งเท้า แสงแก้วจึงสั่งอิยะวดีไปตามเอาคืนมา พนาถามว่าให้เขาช่วยอะไรบ้าง พวงมาลีรีบสั่งให้พนาขึ้นห้องกับเธอ อิยะวดีเผลอถลึงตา
พนาขยิบตาปราม อิยะวดีไม่วายแกล้งยื่นขาให้พวงมาลีสะดุดล้ม พนาจึงต้องประคอง อิยะวดียิ่งไม่พอใจ
เช้าวันใหม่ สะมะแอจะแยกกับมะเมี๊ยะเพราะไม่อยากให้เธอต้องเดือดร้อน และเขาต้องการทำบางอย่างให้สำเร็จก่อนตาย มะเมี๊ยะบอกเรื่องตราประจำตระกูลอยู่ในท้องจระเข้ สะมะแอสะใจ "ดีมาก เท่ากับฝากเจ้าหางยาวไว้ ใครอยากได้ก็ข้ามศพเจ้าหางยาวไป หรือไม่ก็เป็นศพซะเอง ฮะๆๆๆ"...
บ้านพนาในเมือง บุราณนั่งอ่านตำนาน ลมพัดอึงอล
ไปทั่ว บุราณอ่านถึงตอน "ประตูจตุรทิศจะเปิดขึ้นเมื่อถึงวันเพ็ญขึ้นสิบห้าค่ำ ดวงจันทร์ส่องตรงที่ประตูใด ประตูนั้นก็จะเปิด"
ทันใดมีมีดพุ่งมาปักพร้อมจดหมาย บุราณสะดุ้ง หยิบมาอ่าน เป็นจดหมายนัด เขาเอามาให้อรุณี ส่างหม่องนัดให้เอาทับทิมไปคืนที่หน้าถ้ำวันขึ้นแปดค่ำ อีกสองวันข้างหน้า...
ในคืนนั้นอิยะวดีฝันว่าเจ้าหญิงหน้ากากทองมาหา และบอกว่า "ฟังเราอิยะวดี เจ้าคือเรา เราคือเจ้า ทับทิมต้องคำสาปคือของเราหรือของเจ้า ไม่ว่าผู้ใดแย่งชิงไปก็จะกลับมาหาเจ้าของ ไม่อาจคืนทับทิมให้ผู้ใดนอกจากจะเอาไปเก็บไว้ที่สุสานอัญมณีเท่านั้น"
อิยะวดีตกใจตื่น มองไปรอบห้องไม่มีใคร มีแต่เสียงสะท้อนว่าเราคือเจ้า เจ้าคือเรา...
อ่านละครย่อเรื่องธิดาวานร 2
(อ่านต่อพรุ่งนี้)