@^@..อ่านละครย่อเรื่องบ่วงร้ายพ่ายรัก ตอนที่ 21/2

@^@..อ่านละครย่อเรื่องบ่วงร้ายพ่ายรัก ตอนที่ 21/2
ตอนที่ 21/2 (ต่อจากวานนี้)

"จริงเหรอแก?"

"จริงดิ...ว่าแต่เจ๊แคทเหอะ...อย่าทำกับไอ้ไฟอย่างนี้นะ ถ้าไอ้ไฟเป็นอะไรไป จะเป็นผีมาหลอกเจ๊แคทคนแรกเลย" ไฟทำเสียงแฮ่ๆหลอกแคท หันมาเห็นหินประแป้งหน้าขาวยืนอยู่ใกล้ๆ นึกว่าเจอผีถึงกับร้องจ๊ากหงายหลังตึง หินงงว่าไฟเป็นอะไรไป แคทสีหน้าเป็นกังวล ไม่เข้าใจว่าทำไมเอมิกาถึงทำแบบนี้...

ทางฝ่ายแคทไม่รอช้าโทร.เล่าให้ปารมีฟังต่ออีกทอดหนึ่งทันที ปารมีร้อนใจ เข้าไปถามเอมิกาว่าเกิดอะไรขึ้น หมอซันทำอะไรหรือเปล่าถึงบอกเลิกสายฟ้าแลบ เอมิการีบปฏิเสธว่าหมอซันไม่ได้ทำอะไรเธอ

"ถ้างั้นใคร...ใครทำให้เอมเป็นแบบนี้ บอกพี่มานะเอม พี่จะไปลุยให้แหลกเลย" ปารมีท่าทางเอาจริง

"ไม่มีอะไรค่ะ...พี่ปาล์ม ไม่มีใครทำอะไรเอมทั้งนั้น เอมง่วงแล้ว" เอมิกาตัดบท ล้มตัวลงนอนทันที

ooooooo

เอมิกาโทร.หาเชนแต่เช้า เชนแกล้งทำเป็นไม่อยากพูดด้วย เอมิกาขอร้องให้ออกมาคุยกับเธอ เชนมีแผนร้ายไว้ต้อนรับเอมิกาอยู่แล้ว จึงลวงให้เธอมาพบที่ห้องพักของเขา เอมิกาอึกอักจะไม่ยอมมา เชนขู่ว่าถ้าไม่มาก็ไม่ต้องคุยกันอีกแล้วทำท่าจะวางสาย เอมิกาหลงกลยอมทำตามที่เชนต้องการ

ในเวลาต่อมา เอมิกามาถึงห้องพักของเชนอย่างหวาด ระแวง ยืนรีๆรอๆ มองเชนซึ่งนั่งสบายอารมณ์อยู่ที่โซฟา เชนบอกให้นั่งลงก่อน เอมิกาขยับจะนั่งเก้าอี้อีกตัว แต่เชนเรียกให้ มานั่งข้างๆ เอมิกาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ จำใจเดินมานั่งตามคำสั่ง เชนจับแก้มเอมิกา ชมว่าเธอยังน่ารักเหมือนเดิม

เอมิกากลัวมากแต่ไม่กล้าขัดใจ จนเชนถามว่ามีธุระอะไร เอมิกาโล่งอกที่เขาเปลี่ยนเรื่องพูด รีบขอคลิปคืน แต่ถ้าไม่คืนก็ช่วยลบทิ้งด้วย เชนลุกพรวด บอกปัดทันที เอมิกาคว้ามือเชนไว้ ขอร้องให้คืนคลิป เธอทนทรมานอย่างนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เชนประชดว่ารู้จักคำว่าทรมานด้วยหรือ

"ค่ะ...ตลอดเวลาที่ผ่านมา เอมทรมานเหลือเกิน มันนานเกินไปแล้วค่ะพี่เชน"

"ไม่หรอก มันไม่นานเลย ถ้าเทียบกับที่พี่ต้องทนทรมานมาโดยตลอด...แล้วเอมรู้สึกมั้ยว่า ความทรมานที่พี่ได้รับมันมากมายกว่าที่เอมเจอร้อยเท่าพันเท่า เพราะฉะนั้น เอม ต้องทรมานยิ่งกว่าที่พี่โดนมา"

เชนฉวยโอกาสล็อกมือเอมิกาไว้ เอมิกาตกใจสุดขีด ร้องเสียงหลง เชนผลักเธอหงายหลัง แล้วกดไว้กับโซฟา เอมิกาพยายามดิ้นรน อ้อนวอนขอร้องอย่างน่าสงสาร แต่เชนไม่ฟัง อะไรทั้งสิ้น...

ด้านปารมีพยายามโทร.ติดต่อเอมิกา แต่ไม่มีคนรับโทรศัพท์ ตัดสินใจโทร.ถามหมอซันว่าเอมิกาอยู่กับเขาหรือเปล่า หายไปตั้งแต่เช้า ติดต่อไม่ได้ หมอซันตกใจ รีบพรวดพราดออกจากโรงพยาบาลตรงไปยังบ้านเดช...

หลังจากย่ำยีเอมิกาจนหนำใจ เชนจับเธอเหวี่ยงออกมากองอยู่หน้าประตูห้องพัก เอมิการ้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด เชนนั่งยองๆคุยด้วย

"ฝากไปบอกไอ้หมอซันนั่นด้วย ว่าฉันยกให้...ถ้ามันไม่ถือนะว่าเป็นของเหลือเดน" เชนยิ้มให้เอมิกาอย่างเลือดเย็น ขยับจะปิดประตู นึกอะไรได้ ชูโทรศัพท์ในมือขึ้น "อ้อ...ครั้งที่แล้วมีแค่เสียง แต่ครั้งนี้มีทั้งภาพและเสียงซะด้วย เยี่ยมจริงๆ... น้องเอม" เชนหัวเราะสะใจ ปิดประตูห้อง

เอมิกาเจ็บปวดแทบขาดใจ ยันตัวลุกขึ้น เดินกลับไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก...

เย็นมากแล้ว แต่เอมิกาก็ยังไม่กลับบ้าน เดชรอคอยอย่างกระวนกระวายใจ จนเจ็บหัวใจแปล๊บ ปารมีกับเต้รีบเข้ามาประคองให้นั่งลงที่โซฟา หมอซัน แคท เตย กับหินอยู่กันพร้อมหน้า เดชบ่นอุบไม่รู้จะทำอย่างไร จะแจ้งตำรวจก็ไม่ได้ เอมิกาหายตัวไปยังไม่ถึง 24 ชั่วโมง ปารมีต้องเตือนพ่อให้ลดเสียงลง เดี๋ยวแม่ได้ยินจะช็อกไปอีก

เดชถอนใจเฮือก หันไปขอให้หินออกตาม หินขยับจะเดินออกไป เอมิกากลับมาพอดี ทุกคนดีใจ กรูกันเข้ามาหา เดชกับปารมีกอดเอมิกาแน่น อารามมัวแต่ดีใจ ทุกคนเพิ่งสังเกตเห็นว่าเอมิกานิ่งเงียบผิดปกติ หมอซันถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เอมิกามองหมอซันด้วยหัวใจที่แตกสลาย ปารมีถามว่าไม่สบายหรือเปล่า

"เปล่าค่ะ...เอมขอตัวนะคะ" เอมิกาเดินตาลอยขึ้นห้อง ทิ้งให้ทุกคนแปลกใจ ยกเว้นเดชคนเดียวที่โล่งใจ

"เอาล่ะๆ...ไม่มีอะไรแล้ว ลูกเอมกลับมาแล้ว ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะที่รบกวน...เดี๋ยวอยู่กินข้าวเย็นด้วยกันสิเต้ หมอซัน แคทกับเตยด้วย"

ทุกคนรับคำชวนของเดช หมอซันสีหน้ายังเป็นกังวลเรื่องเอมิกา ปารมีเห็นว่าทุกอย่างคลี่คลาย เลยชวนทุกคนออกมานั่งคุยกันที่ริมสระว่ายน้ำ แต่พอเห็นหน้าอมทุกข์ของหมอซัน ปารมีเลยแหย่ให้คลายเครียด

"คงไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอ...เลิกทำหน้ามุ่ยได้แล้ว"

"โธ่...คุณปารมีคะ คนเขารักเขาห่วงของเขา เราคงห้ามไม่ได้" เตยช่วยเสริม ทุกคนพากันหัวเราะ

ไฟยกถาดขนมและของว่างเข้ามาบริการ แคทกับเตยลุกขึ้นช่วยรับของจากไฟมาวางที่โต๊ะ แคทเผลอทำขนมหกใส่ปารมี เต้ช่วยเช็ดเสื้อให้ปารมี หินแอบเหล่ ไฟได้ทีออกตัวว่าแคทซุ่มซ่ามอย่างนี้ต้องมีเขาอยู่ใกล้ๆไว้คอยดูแล แคทหมั่นไส้ คว้าถาดตีหัวไฟหนึ่งที เต้ยิ้มๆหันไปกัดน้องสาวตัวเอง

"นี่ยังน้อยครับ ต้องน้องเตยของผม ซุ่มซ่ามตัวแม่"

เตยตีแขนเต้ "เดี๋ยวเถอะ พี่เต้ ซุ่มซ่ามที่ไหน...ดูนะ" เตยหยิบแก้วน้ำกับขนมใส่ถาดถือไปหาหิน แต่ไม่วายหันมาโม้ว่าถ้าเธอไม่ซุ่มซ่ามเต้ต้องเลี้ยงข้าว พูดยังไม่ทันขาดคำ เตยสะดุดขาตัวเองโครม หัวทิ่มไปข้างหน้า หินคว้าเธอไว้ในอ้อมแขนได้ทัน จนหน้าทั้งสองคนเกือบชิดกัน ปารมีเห็นเหตุการณ์ตลอดชักสีหน้าไม่พอใจ เตยได้สติรีบผละจากอ้อมแขนหินแล้วขอโทษ หินถามด้วย
ความเป็นห่วงว่าเป็นอะไรหรือเปล่า

"ไม่ต้องห่วงครับคุณหิน...ซุ่มซ่ามเป็นปกติ"

เตยเคือง ปรี่เข้ามาทุบพี่ชายอุตลุด ปารมีแอบค้อนหินขวับ ก่อนชวนทุกคนกินขนม ถึงได้รู้ว่าหมอซันหายไป...

ฝ่ายหมอซันทนเป็นห่วงเอมิกาไม่ไหว ตั้งใจจะขึ้นไปหาที่ห้อง ส่วนเอมิกาเอาแต่นั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ตัดสินใจเปิดลิ้นชักหยิบคัตเตอร์ออกมาถือไว้

ooooooo
อ่านละครย่อเรื่องบ่วงร้ายพ่ายรัก ตอนที่ 21/2
(อ่านต่อพรุ่งนี้)