@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 2/2

@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 2/2
ตอนที่ 2 (ต่อจากวานนี้)

"ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันก็จะไม่ปิดบังทุกคนอีกต่อไป เอาเป็นว่าฉันจะเล่าที่มาสั้นๆให้ฟัง" V4 เล่าตั้งแต่ ที่ดาวของเธอผู้คนมีอายุไม่ยืนยาวเท่าคนบนโลก จึงมาตรวจสอบดูว่าเพราะอะไรคนบนโลกถึงอายุยืนเกือบร้อยปี แม้ว่าบนโลกจะมีแต่มลพิษและภัยพิบัติมากมาย พอการสำรวจเสร็จสิ้นลง พวกของเธอเดินทางกลับ แต่เธอตกยานกำลังหาทางกลับ จึงขอความอนุเคราะห์จาก
พวกเขา

พอเล่าจบ ตาชื่นสรุปว่า V4 บ้า 100% ต้อมบอกว่าพวกเขาจะช่วยหาทางกลับบ้านให้ ตอนนี้ทุกคนช่วยกันทำความสะอาดห้องเก็บของให้เป็นที่พักของ V4 ไปก่อน ตั้มชอบคุยกับ V4 เขาบอกเธอว่าเขาเชื่อเรื่องที่เธอเล่า "ผมรู้ว่าพี่มาจากดาวดวงอื่นจริงๆ แต่ว่าไอ้ดาว 45 ของพี่เนี่ย มันอยู่ที่ไหนเหรอครับ พี่มีภาพให้ผมดูรึเปล่า"

V4 ยิ้มรับและกดปุ่มนาฬิกา ปล่อยแสงเลเซอร์ไปบนฝาผนัง เกิดภาพแบบแอนิเมชั่นบนกำแพงให้ตั้มชมอย่างตื่นเต้น

ooooooo

เป็นหน้าที่ของต้อมที่ต้องอธิบายให้คนในบ้านรู้ว่าทำไมเขาต้องเอา V4 เข้ามาอยู่ที่บ้าน "คือตอนแรก นี่เค้าก็เพี้ยนๆอยู่แล้วล่ะครับคุณตา แต่พอโดนรถชนเข้าไปนี่ บ้าชัดๆเลยครับ"

"แบบนี้แกต้องรับผิดชอบนะไอ้ต้อม ลูกเต้าเหล่าใครก็ไม่รู้ ไปทำเค้าซะจนเอ๋อ"

แต้มแย้งว่าต้อมไม่ได้เป็นคนขับรถชนทำไมต้องรับผิดชอบ รัชนีเสนอให้ส่งตำรวจ แต่ต้อมบอกไม่ได้เพราะโป้งจะเดือดร้อน รัชนีเคืองเพราะเธอแอบชอบต้อมมานานแล้ว ตาชื่นสรุปให้ว่าต้องดูแล V4 จนกว่าอาการจะดีขึ้น...ต้อม ขอบคุณรัชนีที่เป็นธุระเรื่องน้องๆแทนเขา รัชนีพยายามพูดให้ต้อมกลัวว่า V4 เป็นแรงงานต่างด้าวอาจมีสภาพจิตไม่ปกติ แล้วจะทำร้ายคนในบ้าน ต้อ
มคิดตามอย่างเสียวๆอยู่เหมือนกัน...

ในห้อง V4 ตั้มยังคงดูภาพแอนิเมชั่นอย่างเพลิดเพลิน ทำให้รู้ว่าดาว GEN 45 มีแรงดึงดูดต่ำมาก แค่ถีบตัวเบาๆ ก็สามารถลอยตัวไปบนฟ้าได้ ชั้นบรรยากาศเต็มไปด้วยแร่ธาตุต่างๆ มากมาย เมื่อหายใจเข้าไปก็ทำให้เกิดการสังเคราะห์พลังงานขึ้น

"แบบนี้ก็อิ่มทิพย์สิครับ"

"ใช่ แต่เราก็ยังต้องกินพืชประเภทสาหร่ายเป็นประจำ เพราะมันเป็นแหล่งโปรตีนเดียวชนิดเดียวที่มีอยู่บนดาวของเรา"

"โห เหาะได้ อิ่มทิพย์เหมือนกับเทวดานางฟ้าเลย ผมว่าดาวของพี่ต้องเป็นสวรรค์แน่ๆเลยครับ"

พอถึงเวลาอาหารเย็น ตาชื่นทำผัดซีอิ๊วหมูให้ทุกคน ในบ้าน v4 กินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะไม่เคยกินมาก่อน "หมู... เป็นพืชตระกูลไหนคะ"

ตาชื่นสำลักน้ำ แต้มขำ "จะบ้าเหรอ หมูเป็นพืชที่ไหนกัน เป็นสัตว์ต่างหาก"

"เป็นสัตว์! สิ่งมีชีวิต อ๊าย..." v4 ร้องลั่นผลักจานผัดซีอิ๊วกระเด็น

ทุกคนตกใจเพราะเส้นไปวางแปะบนหัวตาชื่น v4 ยังร้องโวยวายว่าชาวโลกกินสิ่งมีชีวิต ตาชื่นข่มความโกรธเต็มที่ v4 วิ่งไปล้วงคอให้อาเจียน ต้อมหาว่า v4 ทำเว่อร์มากๆ

"ที่ดาว GEN 45 ของฉันไม่บริโภคเนื้อของสิ่งมีชีวิต เพราะมันเป็นแหล่งเพาะเชื้อ และแสดงถึงความป่าเถื่อน"

"พืชก็เป็นสิ่งมีชีวิตเจ๊" ต้อมบอก

"นิยามของเราต่างกัน สำหรับดาวเรา พืชไม่มีชีวิตเพราะมันไม่มีจิตวิญญาณ"

ตั้มถือถุงสาหร่ายมาวางให้ "พี่ต้อมครับ เจ๊สี่เค้าเล่าว่า ที่ดาวของเค้ากินสาหร่ายเป็นอาหารหลัก ถ้าไงเอาขนมสาหร่ายปรุงรสของตั้มให้เจ๊สี่กินก็ได้ครับ"

ต้อมหมั่นไส้ v4 กินไปบ่นไปว่าใกล้เคียงกับดาวเธอแต่ไม่พอที่จะสังเคราะห์เป็นพลังงาน ตกดึกเธอคงหิวอีก เสียง v4 อู้อี้เหมือนใกล้หมดพลังงาน

กลางดึก ต้อมฝันวุ่นวายว่า v4 จะเกิดหิวขึ้นมาทำร้ายคนในบ้าน จึงรีบไปเก็บของแหลมคมทั้งหมดในครัว พลันเห็นหม้อซุปตั้งอยู่ ต้อมย่องมาเปิดหม้อดู เห็นภายในหม้อมีมือคนลอยอยู่ ต้อมตกใจทิ้งฝาหม้อหล่น v4 เดินถือปังตอมาบอกเขาว่าเป็นมือของแต้ม ต้อมร้องลั่น กระเสือกกระสนหนี v4 ชูปังตอเดินตาม ต้อมร้องบอกว่าไหนไม่กินเนื้อสิ่งมีชีวิต v4 ว่านิยามของดาวเธอ ไม่
ถือว่าคนเป็นสิ่งมีชีวิต v4 คว้าเท้า ต้อมขึ้นมาจะกัดกิน ต้อมร้องเสียงหลง...ตาชื่นจับข้อเท้าต้อม ไว้ ปลุกให้ตื่นเพราะถีบเขาจนน่วม ต้อมสะดุ้งตื่นยกมือไหว้ ขอโทษ พลันมีเสียงประตูดังแอ๊ด...ต้อมกับตาชื่นสบตากัน ต้อม ถามว่าคิดเหมือนเขาไหม...

ooooooo

ตอนที่ 3

เสียงประตูที่ได้ยิน ต้อมคิดไปว่าเป็นเสียง v4 ออกมาทำอะไรไม่ดี แต่ตาชื่นกลับคิดไปอีกอย่างว่าควรหาน้ำมันมาหยอดประตู ทั้งสองชวนกันลงไปดู ต้อมคว้ากระป๋องดีดีทีติดมือไปด้วย ตาชื่นถามว่าจะไปฉีดแมงกะจั๊วหรือ ต้อมแก้ตัวว่าเอาไว้ป้องกันตัวต่างหาก

แต่พอย่องลงมา กลับเห็นตั้มนั่งอิงซบ v4 อยู่ที่โซฟาดูทีวี ตั้มขอบคุณที่ v4 มาอยู่เป็นเพื่อนเขา

"ไม่เป็นไรตั้ม ถ้าตั้มนอนไม่หลับเมื่อไหร่ บอกฉันได้ทุกเมื่อนะ"

"ตั้มคิดถึงแม่จังเลยครับเจ๊สี่" ตั้มกอด v4 เหมือนโหยหาความอบอุ่นจากแม่

ต้อมยืนอึ้งสะเทือนใจ พอหันมาเห็นตาชื่นน้ำตาไหล ก็ตะลึงคิดว่าเสียใจ ตาชื่นเสียงสั่น "เอ็งจะเหยียบเท้าข้าไปถึงไหนวะไอ้ต้อม ข้าเป็นตาปลา..."

ต้อมตกใจรีบถอนเท้าออก ตาชื่นปาดน้ำตาแล้วกลับขึ้นข้างบนไป...

เช้าวันต่อมา v4 เห็นตาชื่นกำลังรดน้ำต้นไม้ก็เข้าไปถาม "คนแก่ทำอะไรเหรอ"

"ไม่บอก ต้องเรียกพี่ก่อน"

พอ v4 เรียกพี่ชื่นจ๋า ตาชื่นก็หัวเราะชอบใจ "พี่กำลังรดน้ำให้กล้วยไม้จ้ะน้องสี่"

v4 เด็ดมากินแล้วแหวะถุย ตาชื่นรีบบอกว่ากินไม่ได้ ปลูกไว้ดูเล่น ไว้ประดับบ้านหรือไหว้พระ v4 มองชื่นชมว่าสวย "มนุษย์โลกเก่งมาก รู้จักหาความสุขกับดอกไม้"

ต้อมเดินเข้ามายิ้มๆ ดึง v4 ไปคุยในห้องรับแขก "ฉันรู้แล้วว่าจะพาเธอกลับบ้านยังไง"

"จริงเหรอ นายทำได้จริงๆเหรอ"

"ใช่ คือฉันเพิ่งนึกได้ว่า แถวนี้มีโรงพยาบาลเอ๊ย สถานีอวกาศอยู่แห่งหนึ่ง"

v4 ตื่นเต้นดีใจ ต้อมบอกอีกว่าที่นั่นมีจรวดส่งเธอออกไปนอกโลกได้ ยิ่งดีใจที่จะได้กลับบ้าน ต้อมพา v4 มาขึ้นรถ ตาชื่นกับตั้มถามว่าจะไปไหนกัน ต้อมรีบบอกว่าจะพาไปนั่งรถเล่น เผื่อจะคิดได้ว่าจะกลับบ้านอย่างไร ตั้มจึงบอกว่าเขาจะหาซื้อสาหร่ายไว้ให้เยอะๆ ตาชื่นมองต้อม อย่างสงสัย...พอขึ้นรถ v4 ถามต้อมทำไมตอบไม่ตรงกับความจริง

"เค้าเรียกว่าโกหกไง แบบว่าถ้าพูดความจริง ไอ้ตั้มมันต้องไม่ยอมให้เธอขึ้นรถแน่ เพราะมันติดเธอออกจะตาย"

"การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี ชาวโลกไม่ควรโกหก"

"ก็มันจำเป็นนี่นา เพื่อขจัดปัญหาบางอย่าง การโกหกถือเป็นเรื่องที่ถูกต้อง เข้าใจรึยัง"

ต้อมให้ v4 รัดเข็มขัด เธอนับถอยหลัง ห้า สี่ สาม... ต้อมถามนับทำไม เธอตอบว่าก่อนออกยานต้องนับถอยหลัง ต้อมบอกยานของเขาเป็นยานส่วนตัวไม่ต้องนับ แต่ v4 บอกว่า ตามธรรมเนียมต้องนับ ต้อมขมุบขมิบบ่นทำนองท่าจะบ้า

ooooooo

เกิดเรื่องในบริษัทเรดาร์เรคคอร์ด เมื่อสืบพงศ์ พาตำรวจมาด้วย เขาบอกสำเริงว่าที่เขามาวันนี้เพราะเป็นห่วงอนาคตของดุจดาว สืบพงศ์เปิดคลิปที่ต้อม กับดุจดาวและพวกอำพรางคดีศพในป่าให้สำเริงดู

โป้ง ลิซ่า และดุจดาวถูกเรียกเข้าบริษัทด่วน ทั้งสาม เจอกันที่หน้าลิฟต์ จึงคิดว่าคงเป็นเรื่องเซ็นสัญญากับดุจดาว ต่างยิ้มกริ่ม แต่พอเห็นสืบพงศ์กับตำรวจก็ชะงัก สืบพงศ์ ให้สารวัตรวินัยจับทั้งสามคนไว้

"ขออนุญาตครับ ผมสงสัยว่าพวกคุณสามคนมีส่วนพัวพันกับคดีฆาตกรรม ขอเชิญไปให้ปากคำที่ข้างบนด้วยครับ" สารวัตรวินัยกล่าว...

ต้อมขับรถมาถึงหน้าโรงพยาบาลบ้า เขาให้ v4 นั่งรอในรถ แล้วลงไปติดต่อเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ว่าเขาพาคนไข้มาส่ง และบอกอาการของ v4 ให้ฟัง จากนั้นต้อมก็กลับมาชวน v4 ลงจากรถ "เรียบร้อยแล้วจ้ะน้องสี่ ตะกี๊ฉันไปติดต่อเจ้าหน้าที่ให้แล้วนะ เค้าบอกว่าถ้าพร้อมจะเดินทางเมื่อไหร่ ให้ขึ้นจรวดได้เลย"

"ที่นี่ใช่สถานีอวกาศแน่นะ"

"แน่สิ ฉันจะหลอกเธอทำไม"

v4 รู้สึกแปลกๆ ไม่เห็นมีเครื่องมือหรือจรวดสักลำ ต้อมแถไปว่าเทคโนโลยีของชาวโลก เอาจรวดซ่อนไว้ใต้ดิน v4 พูดว่าการโกหกเป็นเรื่องผิด ต้อมยืนยันว่าเขาไม่ได้โกหก แต่ v4 เห็นหน้าตาต้อมเครียด ต้อมเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อ แก้ตัวว่าถึงจะอยู่ด้วยกันแค่วันสองวันแต่เขาก็รู้สึกผูกพันกับเธอ ฉะนั้นการจากไปจึงทำให้ใจหาย v4 จึงให้ดอกกล้วยไม้ที่ได้จากตาชื่นแก่ต้อมไว้
เป็นที่ระลึก พร้อมกับลูบอกปลอบใจ

"ต้องทำใจสบายๆ นายเป็นคนชอบแบกความทุกข์ ไว้กับตัวมากเกินไป นายต้องผ่อนคลายบ้าง ทำใจสบายๆ ฉันเป็นห่วงนะ"

คำปลอบใจทำให้ต้อมละอายใจ พอดีหมอกับพยาบาลมาพาตัวไป v4 ส่งยิ้มให้อย่างไว้วางใจเขามาก แถมหันมาจูบแก้มลา ต้อมยิ่งรู้สึกผิด ครั้นจะเอ่ยปากก็ไม่ทันเสียแล้ว...

อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 2/2
(อ่านต่อพรุ่งนี้)