@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 4/3
ตอนที่ 4/3 (ต่อจากวานนี้)
"แต้มว่าเราโทร.แจ้งตำรวจดีกว่าค่ะคุณตา ถึงตามไปก็คงช่วยอะไรพี่ต้อมไม่ได้"
"เออดีเหมือนกัน" ตาชื่นเห็นด้วย
ต้อมดึง V 4 คลานเข้าไปซ่อนตัวหลังกองวัสดุก่อสร้างแล้วดึงผ้าใบปิดลงมา ทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกันจน V 4 รู้สึกประหลาด ต้อมเองก็เผลอแอบมองเธอ V 4 บอกต้อมว่าเธอนั่งทับอะไรแข็งๆ ต้อมล้วงไปดึงออกมาเป็นก้อนอิฐ พอเธอบอกว่ายังมีอีก ต้อมก็ล้วงดึงขึ้นมาคราวนี้เป็นขวดน้ำอัดลม ต้อมเผลอปาทิ้ง ขวดแตกดังเพล้ง เสี่ยเต๊กกับลูกน้องมองตามเสียง จึงรู้ว่าต้อมกับ V 4 ซ่อนตัวที่ไหน V 4 จะออกไปรับหน้าเอง แต่ต้อมไม่อยากให้มีเรื่องจึงดึง V 4 วิ่งหนีขึ้นไปจนมุมบนดาดฟ้า เสี่ยเต๊กกับสมุนตามมาชักปืนออกมาขู่ ต้อม รีบเอาตัวบัง V 4 ไว้
"ไม่ต้องกลัวนะ V 4 ฉันจะปกป้องเธอเอง"
การกระทำของต้อมทำให้ V 4 รู้สึกประทับใจ พอเสี่ยเต๊กไล่ต้อมให้หลีกไป ต้อมไม่ยอมไป เสี่ยเต๊กโกรธจึงง้าง นกปืน V 4 ดึงต้อมหลบแล้วเข้าแย่งปืน ปืนลั่นขึ้นหลายนัด V 4 สามารถหลบกระสุนได้อย่างว่องไว เธอแย่งปืนมางอทิ้ง เสี่ยเต๊กตกตะลึงสั่งสมุนรุม V 4 แต่ละคนกลับโดน V 4 เตะต่อยกระเด็น คนหนึ่งไปกระแทกเสี่ยเต๊ก ถลาถอยไปเหยียบทรายลื่นหงายหลังตกขอบระเบียง เสี่ยเต๊กแผดเสียงร้องร่วงหล่นลงมาตรงหน้าตาชื่นกับแต้มและตั้มที่ยืนอยู่ข้างล่าง เล้งกับเหลียงร้องไห้โฮ V 4 กับต้อมวิ่งมาชะโงกดู V 4 มองสภาพเสี่ยเต๊กที่มีเลือดไหลออกมา ทำไมมนุษย์ช่างเปราะบางเช่นนี้... รถโรงพยาบาลนำร่างเสี่ยเต๊กส่งเข้าห้องฉุกเฉิน เล้งกับเหลียง ร้องไห้ยกใหญ่ แต้มอยากจะสมน้ำหน้า แต่ตาชื่นปรามไว้
ooooooo
ตอนที่ 5
หลังจากคุยกับหมอ ต้อมเดินหน้าเครียดมาบอก ทุกคนว่า เสี่ยเต๊กอาจอยู่ได้ไม่เกินเย็นนี้ เล้งกับเหลียง ร้องไห้โฮ คร่ำครวญว่าพวกเขาผิดเองที่หาเรื่องทำให้พ่อ ต้องตาย V 4 ได้ยินเข้ามาถามว่ามีคนตายแน่ๆใช่ไหม เธออยากดู ต้อมดุ V 4 หาว่าไม่รู้จักกาลเทศะทั้งๆที่มีคนเสียใจ
"เสียใจทำไม ตายช้ากว่าชาว GEN 45 ซะอีก หลีกไปฉันจะเข้าไปดูคนตาย"
ต้อมโมโหที่ V 4 ดึงดันจะเข้าไปจึงตบหน้า V 4 แต่ V 4 ไม่เข้าใจถามต้อมตีเธอทำไม
"ฉันขอโทษ แต่เธอทำไม่ถูกนะ V 4 เธอพูดเหมือนคนไม่มีหัวใจ เธอทำเหมือนกับไม่ใช่คนเลยด้วยซ้ำ! รู้ตัวมั้ย!"
"อะไรนะ..." V 4 ยังไม่เข้าใจ
"มนุษย์เราถึงโง่เง่ากว่าชาว GEN 45 แต่เราก็เห็นค่าของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน คนไม่มีความรักอย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอก"
V 4 รู้สึกสับสนและมีโทสะ ซึ่งเธอไม่เคยรับมือกับมันมาก่อน จึงแก้ปัญหาด้วยการรีบเดินหนีไปจากตรงนั้น V 4 กวาดตามองผู้คนในโรงพยาบาล เห็นแม่อุ้มลูกด้วยความรักความห่วงใย ลูกพูดปลอบใจพ่อที่ชรานั่งบนรถเข็น คู่รักที่อุ้มท้องมาฝากครรภ์ จู่ๆน้ำตา V 4 ก็ไหลออกมา ตั้มวิ่งตามมาเห็นพอดี V 4 กำลังงง "น้ำไหล ที่ตามีน้ำไหล!"
"เจ๊สี่ร้องไห้เหรอครับ"
"ไม่จริง ชาว GEN 45 ไม่มีวันร้องไห้...ฉัน...ฉันปวด...ปวดมาก เหมือนอยู่คนเดียวในจักรวาล" V 4 ดึงมือตั้มมาแตะบริเวณหัวใจ ตั้งพยักหน้าอย่างเข้าใจ
V 4 เริ่มตระหนักในบางอย่าง "สิ่งมีชีวิตต้องมีหัวใจ มีความรัก" V 4 หันหน้าไปมองทางที่เธอเพิ่งเดินจากมา
ทุกคนเห็น V 4 เดินจ้ำๆกลับมาแล้วเข้าไปในห้องที่เสี่ยเต๊กพักฟื้น ต้อมคิดว่า V 4 คงอยากดูคนตายให้ได้ V 4 เดินเข้ามาดูอาการเสี่ยเต๊กที่นอนหายใจระรวยอยู่ได้ด้วยเครื่องช่วยหายใจ มีเล้งกับเหลียงคอยดูใจในวาระสุดท้าย V 4 เกิดความสงสารจึงตัดสินใจเอื้อมมือไปอังหน้าผากของเสี่ยเต๊กจนเกิดแสงประหลาดเรืองรองจากฝ่ามือ เล้งกับเหลียงมองหน้ากันตื่นตระหนก
ไฟโรงพยาบาลกะพริบติดๆดับๆ ทุกคนที่หน้าห้องแปลกใจ แล้วเห็นแสงไฟสว่างวาบๆ ลอดออกมาจากห้องเสี่ยเต๊ก ตามด้วยเสียงร้องของเล้งกับเหลียง "อาป๊า!!!"
ต้อมกับทุกคนหน้าห้องลุกพรวดวิ่งไปดูเห็น V 4 ปล่อยพลังแสงเจิดจ้าช่วยเสี่ยเต๊ก จนเสี่ยเต๊กลืมตาลุกขึ้นนั่งอย่างงุนงง "นี่มันเกิดอะไรขึ้น อั๊วมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"
เล้งกับเหลียงโผกอดเสี่ยเต๊กดีใจที่พ่อไม่ตายแล้ว V 4 ถอยออกมา ต้อมเข้ามาถามว่าเธอช่วยใช่ไหม V 4 ตอบว่าเธอก็มีหัวใจแล้วทรุดฮวบหมดสติในอ้อมแขนของต้อม
ooooooo
เพื่อเงิน ดุจดาวตัดสินใจเข้าไปยั่วสินในห้องทำงาน แต่กลับเจอกับสำเริงนั่งอยู่แทน สำเริงมองเสื้อที่ปลดกระดุมเผยให้เห็นเนินอกขาวอย่างเปรี้ยวปาก ดุจดาวนึกได้รีบเอามือปิด สำเริงถามว่ามีอะไรให้เขาช่วยแทนก็ได้ "นักร้องในค่ายของฉันทุกคน ฉันถือเป็นลูกเป็นเมีย เอ๊ย...เป็นลูกเป็นหลานของฉันทั้งนั้น มีอะไรให้ช่วยบอกได้ทุกเมื่อ ฉันพร้อมเสมอ"
"เอ่อ...ถ้างั้น เอาไว้โอกาสหน้า ดาวค่อยมาปรึกษาเสี่ยละกันนะคะ ดาวขอตัวก่อนค่ะ"
ดุจดาวรีบชิ่งหนีบ่นพึมพำว่าตาแก่ตัณหากลับไม่มีวันได้แอ้มเธอหรอก พลันเธอเดินชนกับสินที่ออกมาจากลิฟต์เข้าพอดี ดุจดาวดีใจรีบออดอ้อนให้สินช่วย ขอเบิกเงินไปจ่ายค่าเช่าห้อง สินกลับบอกว่าเงินที่ศิลปินเบิกได้คือเบี้ยเลี้ยงรายสัปดาห์เท่านั้น ดุจดาวคุกเข่ากอดขาสินขอร้องเพราะมันไม่พอ เธอไม่อยากย้ายไปนอนข้างถนน สินยิ้มกระหยิ่มใจ
"ก็ได้ครับคุณดุจดาว ผมจะช่วยคุณเอง"
สินจ่ายค่าเช่าห้องทั้งหมดของดุจดาวกับเจ๊เจ้าของห้อง แถมเผื่ออีกหนึ่งเดือนให้ช่วยดูแลดุจดาวดีๆ ก่อนที่เขาจะหาที่อยู่ใหม่ให้ดุจดาว เจ๊ตาโต "ว้าย...เจ๊นี่มีตาหามีแววไม่ ตอนแรกที่น้องดาวบอกว่าจะออกเทป เจ๊ยังนึกว่าอำเล่นซะอีก ก็คนที่มาส่งน้องดาวคราวก่อนสิคะ ทั้งจนทั้งจ๋อย บอกให้ตายก็ไม่มีใครเชื่อหรอกค่ะว่าอยู่ค่ายเพลง...บุญหล่นทับแล้วนะจ๊ะน้อง"
ดุจดาวแอบยิ้มสะใจ สินมองดุจดาวอย่างมีเลศนัย...
ด้านสนธยากับรัชนียังคงคุยกันเรื่องมนุษย์ต่างดาว สนธยาคิดไกลไปถึงว่าถึงเขามีหลักฐานเอามาพิมพ์หนังสือขาย เขาอาจกลายเป็นเศรษฐี...
วันต่อมา V 4 กลับมานอนที่บ้านยังไม่รู้สึกตัว ทุกคนเฝ้าดูอาการของเธอ ตั้มร้องไห้บ่นว่า ที่ต้อมไปว่า V 4 ไม่มีหัวใจ ทำให้เธอเสียใจมาก ต้อมแปลกใจ "จริงเหรอ!"
"ครับ ตอนลงมาข้างล่าง ตั้มเห็นเจ๊สี่ร้องไห้ด้วย ท่าทางเจ๊สี่คงแคร์คำพูดพี่ต้อมก็เลยเสียใจขนาดนี้"
"ถ้างั้นต่อไปพี่จะระวังละกันนะตั้ม พี่จะไม่ทำให้ V 4 เค้าเสียใจอีก"
เสียง V 4 ละเมอเรียกต้อม ตั้มยิ้ม "ถึงกับละเมอ สงสัยเจ๊สี่แอบปิ๊งพี่ต้อมแหงๆเลยครับ"
ต้อมเอ็ดตั้มอย่าพูดแบบนั้น ผู้หญิงจะเสียหาย ตาชื่น เรียกทุกคนลงไปคุยที่ห้องรับแขก ต้อมตัดสินใจบอกความจริงที่ V 4 เป็นมนุษย์ต่างดาว แต้มกลัวความเดือดร้อนจะมาถึงคน ในบ้านเหมือนในหนังฝรั่งให้เอาไปปล่อย ตั้มไม่ยอมร้องไห้โฮ วิ่งกลับไปหา V 4 ในห้อง แล้วต้องตกใจร้องเรียกทุกคนให้มาดู
ทุกคนต้องตะลึงเมื่อเห็นในห้องนอนขาวโพลนไปด้วยน้ำแข็ง V4 เองก็มีแต่น้ำแข็งห่อหุ้มขาวโพลนจนหายใจเป็นควัน ต้อมเข้าไปเขย่าตัว "V 4 มันอะไรกันเนี่ย ฟื้นสิ V 4"
ต้อมเขย่าเธอแรงจนนาฬิกาถูกสัมผัส จึงรายงานอัตโนมัติ "ระบบฉุกเฉินขอรายงานอุณหภูมิร่างกายลดต่ำผิดปกติ การเผาผลาญต่ำผิดปกติ พลังงานสำรองร่อยหรอ ขอย้ำอันตราย อันตรายถ้าไม่รีบเพิ่มค่าอุณหภูมิใน 40 นาทีอาจถึงแก่ชีวิตได้"
ทุกคนตกตะลึง พอต้อมได้สติรีบสั่งการให้แต้มกับตั้ม ไปต้มน้ำร้อนเอามาเช็ดตัวให้ V 4 ตาชื่นเฝ้าอาการไว้ เขาจะรีบไปเอาของสิ่งหนึ่ง...ต้อมวิ่งอย่างรวดเร็วไปที่บ้านรัชนีเพื่อขอยืมผ้าห่มไฟฟ้า รัชนีรีบถามว่าเอาไปทำไม พอต้อมกลับไป รัชนีรีบเข้าบ้านมารายงานสนธยาซึ่งอยู่ในบ้านเธอว่า "อาจารย์ขา ตะกี้ คุณต้อมเค้าบอกว่านัง V 4 มันไม่สบาย มันตัวเย็นเฉียบเป็นน้ำแข็งเลยค่ะ"
"ผมได้ยินแล้วครับครูรัชนี โอกาสของเรามาถึงแล้วครับ" โอกาสที่จะหาหลักฐาน...
ภายในห้อง ตาชื่นเห็นน้ำแข็งมากขึ้นเร่งแต้มให้เอาน้ำร้อนมาไวๆ อารามรีบ แต้มถือกะละมังมาสะดุดขาน้ำร้อนสาดโครมไปบนตัว V 4 ควันฉุยขึ้นมาแล้วหายไปกลายเป็นน้ำแข็งรวมทั้งน้ำที่กำลังไหล...ต้อมมาถึงรีบเสียบปลั๊กผ้าห่มไฟฟ้าแล้วคลุมไปบนร่าง V 4 คิดว่าได้ผล แต่กลายเป็นน้ำแข็งจับผ้าห่มและสายไฟลามไปถึงปลั๊ก เสียงไฟช็อตเพียะๆแล้วปึ้บดับ
"จุดไฟเผาเลยมั้ยพี่ต้อม" แต้มออกความคิด
"มนุษย์ต่างดาวไม่ใช่ไก่ย่างห้าดาวนะนังแต้ม ขืนเผา ก็ตายกันพอดี" ต้อมเอ็ด
แต้มเชิดหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ตั้มมองไปที่นาฬิกานึกได้จึงเข้าไปพูด "พี่นาฬิกา ยังอยู่รึเปล่า"
"บรื๊อหนาว กระผมเป็นอุปกรณ์นำร่องของสหาย V 4 ครับ ไม่ใช่นาฬิกา บรื๊อ...หนาว มีอะไรถามมาได้เลยครับบรื๊อ..."
"ตั๊มอยากทราบว่ามีวิธีอื่นอีกมั้ยครับที่จะช่วยชีวิต V 4"
"จากการวิเคราะห์อย่างละเอียดของกระผม..." นาฬิกาอ้างสรรพคุณยาวเหยียดจนตาชื่นทนไม่ไหว เอ็ดว่าคนจะตายอยู่แล้วพูดให้เร็วๆ นาฬิกาจึงสรุปสั้นๆว่าให้หาแหล่งพลังงานความร้อนให้ V 4 โดยเร็วที่สุด ชาว GEN 45 สามารถสังเคราะห์ พลังงานได้หลายวิธี ทั้งจากอาหาร แร่ธาตุในอากาศ และรังสีอัลตราไวโอเลต
ต้อมนึกได้รีบเอา V 4 วางบนผ้าห่มแล้วช่วยกันยกแทนเปล ยังไม่ทันจะลงบันไดผ้าขาดผึง V 4 ร่วงไถลลงบันไดพุ่งเข้าชนกำแพงบ้านทะลุออกไปกองนอกบ้าน ทุกคนตกใจ รวมทั้ง รัชนีและสนธยาที่ซุ่มดูอยู่หน้าบ้าน V 4 ไถลมากองที่แปลงดอกไม้ ดูราวกับเจ้าหญิงนิทรา ทุกคนรีบออกมาช่วยกันยกร่าง V 4 ใส่รถกระบะของต้อมขับพากันออกไป โดยไม่ทันเห็นสนธยากับรัชนี
สองคนได้โอกาสย่องเข้าบ้านทางรูโหว่เพื่อไปค้นหาหลักฐาน
@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 4/3
(อ่านต่อพรุ่งนี้)