@^@..อ่านละครย่อเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ ตอนที่ 18

@^@..อ่านละครย่อเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ ตอนที่ 18
ตอนที่ 18 (ต่อจากวานนี้)

หลังจากมาณสิงห์จับไมยาดินได้คาหนังคาเขาแล้วควบคุมตัวมาขังคุกในวัง สันธิรู้เรื่องจึงไปคาดโทษโกญจนาทที่กล้าฝ่าฝืนส่งลูกน้องไปลอบหาทางหนีทีไล่ที่เขื่อน โกญจนาทนิ่งไม่ตอบโต้ สงสัยว่าไมยาดินไปที่เขื่อนอีกทำไม ทั้งที่ตนเองยังไม่ได้สั่ง

ขณะมาณสิงห์กับทีฑายุคาดคั้นไมยาดินว่าไปที่เขื่อนทำไม ใครสั่ง กัญญาภัคยืนหายใจไม่ทั่วท้องกลัวไมยาดินจะเอ่ยชื่อเธอออกมา แต่แล้วไมยาดินก็ทำให้เธอโล่งใจ ไมยาดินบอกว่าโกญจนาทใช้ให้ไปดูว่าที่นั่นมีกองกำลังคุ้มกันมากแค่ไหน กัญญาภัคจึงก้าวเข้ามาเจรจากับทีฑายุช่วยเหลือไมยาดินไม่ให้ถูกคุมขังจนได้ ทำให้ไมยาดินยิ่งรักและเทิดทูนกัญญาภัคมากขึ้นไปอีก

กัญญาภัคใช้โอกาสนี้ล้างสมองไมยาดินเพื่อยึดมาเป็นคนรับใช้ของตนเอง ไม่ใช่คนรักอย่างที่ไมยาดินเข้าใจ เวลาต่อมาเมื่อไมยาดินไปพบโกญจนาทที่บ้าน ไมยาดินขอโทษที่เขาทำนอกเหนือคำสั่ง และยืนยันว่าเรื่องนี้กัญญาภัคไม่เกี่ยว โกญจนาทรู้ดีว่าไมยาดินโกหก แต่ไม่คาดคั้นเอาผิดอะไร นอกจากสั่งไม่ให้แพร่งพรายเรื่องที่ตนต้องการดินแดนเหนือเขื่อนให้ใครรู้ พอไมยาดินรับคำแล้วผละไป โกญจนาทก็คำรามอาฆาตทั้งไมยาดินและกัญญาภัคที่กล้าทรยศคนอย่างตน ทั้งคู่จะต้องได้บทเรียนที่จำไปถึงวันตาย...

ทีฑายุมั่นใจว่าโกญจนาทไม่ได้คิดหนีไปจากปัญจารัตน์ หากแต่ยังต้องการล้มล้างราชวงศ์เพื่อช่วงชิงมงกุฎแสงจันทร์ด้วยวิธีการเป็นเจ้าของเขื่อนซึ่งเป็นแหล่งผลิตพลังงานไฟฟ้าเลี้ยงทั้งปัญจารัตน์ กัญญาภัคได้ฟังก็ร้อนรน เพราะถ้าโกญจนาทยึดเขื่อนได้ก็เท่ากับยึดอำนาจเบ็ดเสร็จ ทีฑายุจึงบอกให้รู้ว่าทางเราวางกำลังระวังพื้นที่รอบเขื่อนไว้หมดแล้ว เป็นระยะทางสิบกิโลเมตรเหนือเขื่อนตามแนวเขตติดต่อกับนิราษิณ

ขณะเดียวกันนั้น โกญจนาทกำลังเดินแผนดัดหลังกัญญาภัค โดยสั่งการรามปุระให้หาช่องทางเอาคำเชิญของตนไปให้ราเชนทระ บอกว่าตนอยากจะปรึกษาเรื่องกัญญาภัคลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนที่ตนรักดั่งดวงใจ รับรองราเชนทระต้องรีบมาพบตนอย่างแน่นอน

รุ่งขึ้นโกญจนาทก็ส่งรถไปรับกัญญาภัคจากวังกลับมาบ้าน แล้วนั่งกินข้าวเช้าพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก รวมทั้งไมยาดินด้วย แต่สินาตีชังน้ำหน้าทหารรับใช้จึงลุกออกจากโต๊ะไปอย่างหัวเสีย ส่วนกัญญาภัคนั้นเฝ้ามองโกญจนาทด้วยความแปลกใจ อยากรู้เขาคิดจะทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงดูรักใคร่ไมยาดินราวกับคนในครอบครัว

หลังอาหาร โกญจนาทไม่เปิดโอกาสให้กัญญาภัคได้ซักถามอะไร เขาไล่กัญญาภัคไปดูแลสินาตี ก่อนจะเรียกไมยาดินมาพูดคุย แล้วเปิดไฟเขียวให้ไมยาดินคบหากัญญาภัค เมื่อไมยาดินสารภาพว่าเขารักกัญญาภัคอย่างจริงใจ

แต่กัญญาภัคไม่เล่นด้วยและโกรธมากเมื่อไมยาดินบอกว่าโกญจนาทยอมให้เราแต่งงานกัน กัญญาภัคโกรธถึงขนาดคิดจะฆ่าโกญจนาท แต่แล้วเปลี่ยนใจ ถือมีดถอยออกมา บอกตัวเองว่ายังไม่ถึงเวลา ยังไม่สาแก่ใจ มันจะตายก็ต่อเมื่อเธอได้รับผลประโยชน์สูงสุดเสียก่อน และคนชั่วๆอย่างมันต้องถูกประจานทั่วทั้งแผ่นดิน ส่วนโกญจนาทที่เมื่อครู่แกล้งหลับ ลืมตาขึ้นมองตามกัญญาภัคอย่างชิงชังเคียดแค้น

รามปุระติดสินบนทหารด้วยทองคำจำนวนไม่น้อยเพื่อเปิดทางให้แขกพิเศษผ่านเข้าปัญจารัตน์ได้สะดวก โดยไม่มี การรายงานไปถึงในวัง กัญญาภัคเมื่อเห็นราเชนทระมาปรากฏตัวที่บ้านก็ร้อนรน อยากรู้ว่าโกญจนาทมีจุดประสงค์อะไร พอเธอจะเข้าไปสนทนาด้วย ก็ถูกสินาตีขัดขวาง

โกญจนาทรู้ดีว่าราเชนทระพึงพอใจกัญญาภัคอย่างมาก เพียงแค่เขาเอ่ยปากยกกัญญาภัคแลกกับที่ดินนิราษิณที่ติดกับเขื่อนของปัญจารัตน์ ราเชนทระก็ตอบตกลงทันที สินาตีพอรู้จากโกญจนาทว่ากัญญาภัคจะได้เป็นราชินีนิราษิณก็ยินดีปรีดา และหวังว่าเธอเองก็จะได้เป็นราชินีแห่งปัญจารัตน์เคียงคู่ กับกษัตริย์โกญจนาทในเร็ววันด้วย

หลังจากราเชนทระกลับไป โกญจนาทก็เรียกรามปุระมาซักถามเรื่องกองกำลังของสันธิกับวิชัยว่ามีมากเท่าไหร่ รามปุระบอกว่ามากกว่าเราเท่าตัว โกญจนาทย้อนว่า จะมากกว่าได้ยังไง ในเมื่อเรามีกองทัพของนิราษิณ

"ท่านคิดจะ..." รามปุระสีหน้าตกใจ

"ให้ทหารนิราษิณต่อสู้เอาพื้นที่และเขื่อนปัญจารัตน์ มาเป็นของเรา"

"นิราษิณจะก่อสงครามเพื่อเราไปทำไม"

"ไม่เคยได้ยินหรือ หญิงสาวคนเดียวก็ทำให้เกิดสงครามได้"

ขณะเดียวกันนั้น หญิงสาวที่โกญจนาทพูดถึงกำลังกระวนกระวายใจอย่างยิ่ง กัญญาภัคอยากรู้ว่าโกญจนาทคุยอะไรกับราเชนทระบ้าง เธอหาโอกาสจะเข้าไปพูดคุย แต่จู่ๆไมยาดินก็โผล่มาถึงเนื้อถึงตัวกอดรัดเธอ แถมยังบอกว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน กัญญาภัคท้วงไมยาดินอย่าพูดเอาเองฝ่ายเดียว ไมยาดินไม่ค่อยพอใจ แต่ไม่ทันจะพูดอะไร กัญญาภัคก็สะบัดจากไป อ้างว่ามีธุระส่วนตัว

ทหารสอดแนมของราเชนทระเห็นภาพไมยาดินกอดรัดกัญญาภัคเมื่อครู่ ครั้นเขากลับไปรายงานราเชนทระ ไมยาดินจึงถูกหมายหัวทันที แล้วไม่ทันข้ามวันทหารนิราษิณก็ย้อนกลับมาหมายปลิดชีพไมยาดิน แต่กัญญาภัคเข้ามาช่วยทัน และฆ่าทหารนิราษิณตายด้วยมือเธอเอง ก่อนสั่งให้ไมยาดินจัดการเรื่องศพโดยเร็ว ส่วนตัวเธอเข้าบ้านไปต่อว่าตัวการอย่างโกญจนาท

โกญจนาททำไม่รู้ไม่เห็นเรื่องไมยาดินจะถูกฆ่า แต่ก็ยอมรับว่าราเชนทระต้องการกัญญาภัคไปอยู่ด้วย

"ท่านไม่มีสิทธิ์ยกเราให้ใคร โดยไม่ถามความพอใจของเรา"

"มีปัญหาอะไรหรือเปล่า หรือว่าไม่อยากเป็นราชินีนิราษิณ แต่อยากเป็นราชินีแห่งปัญจารัตน์มากกว่า" โกญจนาทแทงใจดำ

"ท่านบอกว่าอนุญาตให้เราแต่งงานกับไมยาดิน แล้วไม่ทันข้ามวันก็ยกเราให้ผู้ชายอีกคน ท่านหวังจะให้ไมยาดินตายด้วยมือกษัตริย์ราเชนทระ"

"เราไม่เลือดเย็นขนาดยืมมือคนใหญ่คนโตมาฆ่าลูกน้องคนสนิทหรอก"

"ท่านทำลงไปแล้ว ท่านได้อะไรตอบแทนจากนิราษิณ ท่านต้องได้มากกว่าเงินทอง ถึงได้ยอมขายลูกสาวอย่างเรา"

โกญจนาทสยบกัญญาภัคที่ฉอดๆใส่ด้วยฝ่ามือไปหนึ่งฉาด แล้วสำทับดุดัน

"แกเป็นแค่ของแลกเปลี่ยนที่นิราษิณต้องการจากฉัน รู้ตัวไว้ด้วย ว่าถ้าแกไม่ทำ ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับแกมันต้องตาย อย่างไร้ร่องรอย รวมถึงแม่แกด้วย"

กัญญาภัคทั้งเจ็บทั้งแค้น มองตามโกญจนาทด้วยสายตาอาฆาต แล้วจากนั้นตรงรี่ไปต่อว่าแม่ตัวเองว่ารู้เห็นเป็นใจกับโกญจนาท ยอมให้มันยกลูกสาวเป็นนางบำเรอราเชนทระ

"แกกำลังจะสบายนะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนโชคดีอย่างแกอีกแล้ว รู้มั้ยว่าแค่เริ่มเจรจาสู่ขอ กษัตริย์ราเชนทระก็ยกที่ดินนิราษิณเหนือเขื่อนให้เราแล้ว"

"มิน่า ราเชนทระถึงกับส่งคนมาฆ่าไมยาดิน"

"สมใจฉันจริงๆ ลูกสาวฉันไม่ควรได้กับขี้ข้ารองมือรองเท้าอย่างไมยาดิน ราศีแกน่ะต้องเป็นถึงราชินี แล้วถ้าฉันได้เป็นราชินีปัญจารัตน์ แกเป็นราชินีนิราษิณ เราก็จะเป็นราชินีคู่แม่ลูกคู่แรกในประวัติศาสตร์"

"ไม่ กัญญาไม่เป็นราชินีของนิราษิณ ผู้ชายคนเดียวที่ต้องยืนเคียงข้างกัญญาเหนือบัลลังก์คือพี่ทีฑายุ"

"แกมันหลงทีฑายุจนเสียสติไปแล้ว มันมีอะไรให้แกมากเท่ากษัตริย์แห่งนิราษิณหรือไง"

"ความรักไงล่ะแม่ ความรักของพี่ทีฑายุเท่านั้นที่กัญญาต้องการ"

"ความรักมันไม่ได้ทำให้แกมีทรัพย์สมบัติเต็มท้อง พระคลัง"

"มีแน่ๆ กัญญาจะต้องมีทั้งความรัก มีทั้งพี่ทีฑายุ และมีดินแดนที่กัญญาเป็นเจ้าของ แม่คอยดูว่ากัญญาจะต้องมีทุกอย่าง...ที่โกญจนาทอยากได้" กัญญาภัคประกาศด้วยแววตาเคียดแค้นทะเยอทะยาน แล้วหันหลังเดินออกไป สินาตีมองตาม คำรามด้วยความโมโห

"แกมันบ้า กัญญาภัค ไอ้ทีฑายุมันไม่มีอะไรให้แก"

ooooooo

กัญญาภัคหายไปนานจนไมยาดินกับรักเร่อดเป็นห่วงไม่ได้ ไมยาดินสังหรณ์ใจว่ากัญญาภัคอาจจะไปนิราษิณ เมื่อเขาไปสอบถามสินาตี กลับถูกสินาตีขับไล่ไสส่งอย่างดูถูกเหยียดหยาม ไม่ยอมให้มาเกาะแกะกับลูกสาวของเธอ

"แต่ท่านโกญจนาทยกกัญญาภัคให้ผมแล้ว"

"เขาคงไม่คิดสั้นขนาดนั้น แล้วฉันก็ไม่ได้รับรู้เรื่องนี้ ไสหัวไปให้พ้นๆหน้าฉัน" สินาตีตวาดแว้ด ไมยาดินจำต้องถอยออกมาด้วยแววตาพะวักพะวง

ส่วนโกญจนาท พอรู้จากรามปุระว่ากัญญาภัคข้ามไปนิราษิณแล้ว โกญจนาทถึงกับยิ้มสมใจ "นึกอยู่แล้วว่ามันต้องรีบไปขอความเห็นใจจากราเชนทระ ไมยาดินก็คงกำลังดิ้นพล่าน อย่าให้ไมยาดินตามไปได้ คืนนี้กษัตริย์ราเชนทระจะต้องพอใจที่สุด"

ภายในวังนิราษิณ กัญญาภัคใช้จริตมารยาออดอ้อนราเชนทระ จนราเชนทระยิ่งหลงใหลถึงขนาดเปลี่ยนใจยกที่ดินเหนือเขื่อนให้กัญญาภัคตามต้องการ แล้วเขาจะหาที่ดินตรงอื่นให้โกญจนาทแทน

"งั้นให้ทหารไปกั้นที่ดินตรงนั้นไว้เลยนะเพคะ" กัญญาภัคส่งยิ้มยั่วยวน ราเชนทระมองอย่างเสน่หา ดึงมือหญิงสาวมาจูบแผ่วเบา

อ่านละครย่อเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ ตอนที่ 18
(อ่านต่อพรุ่งนี้)