@^@..อ่านละครย่อเรื่องบ่วงร้ายพ่ายรัก ตอนที่ 22 /3

@^@..อ่านละครย่อเรื่องบ่วงร้ายพ่ายรัก ตอนที่ 22 /3
ตอนที่ 22/3 (ต่อจากวานนี้)

เดชผุดลุกผุดนั่งสีหน้าวิตกกังวล เต้ขอร้องให้ใจเย็นๆแคทชูกระเป๋าสะพายของปารมีให้ดู บอกเดชว่าปารมีคงไม่ได้ ไปไหนไกล เพราะกระเป๋ายังอยู่ โทรศัพท์มือถือก็ไม่ได้เอาไป เดชร้อนใจ สั่งหินให้ตามหาปารมีอีกรอบ...

ขณะเดียวกัน ปารมีเหลียวซ้ายแลขวาด้วยความไม่สบายใจที่เห็นรถเริ่มแล่นออกนอกเมืองไปเรื่อยๆ ถามเชนว่าจะพาไปกินข้าวถึงไหน เชนกลับบอกหน้าตาเฉยว่าไม่ค่อยหิวแล้ว

"อ้าว...งั้นเรากลับกันเถอะค่ะ ป่านนี้คุณพ่อโกรธปาล์มแล้ว"

"กลับไม่ได้หรอกครับ น้องปาล์มต้องไปกับพี่ก่อน"

ปารมีชักใจไม่ดี จังหวะนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือของเชนดังขึ้น แคทพยายามติดต่อมาแต่เชนทำเฉยไม่ยอมรับสาย ปารมีจะรับแทนเชนก็ไม่ยอม ปล่อยให้ดังจนสายหลุด...

ทางด้านเดชตกใจแทบช็อกเมื่อรู้จากกิ๊ปซี่หญิงรับใช้ ในบ้านว่าเห็นปารมีออกไปกับเชน ทั้งเต้ เตย แคท กับหินหันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก...

ฝ่ายปารมีมองไปตามข้างทางอย่างหวาดหวั่น รู้สึกหนาวสะท้าน นั่งกอดอก เชนถามด้วยความห่วงใยว่าหนาวหรือ แล้วพยายามจะเอื้อมไปหยิบเสื้อที่เบาะหลังมาให้ ปารมีอาสาจะหยิบเอง ปลดเข็มขัดนิรภัยหันไปหยิบเสื้อสูทของเชน แต่ สายตาเหลือบเห็นอะไรแวววาวหล่นอยู่ที่พื้นรถ ลอบมองเชน แล้วค่อยๆเอื้อมหยิบของสิ่งนั้นขึ้นมาดู

ปารมีถึงกับตะลึง มันคือกิ๊บเพชรที่เอมิกาติดผมในวันที่พบศพ เชนเห็นปารมีเงียบไป ร้องเรียก ปารมีสะดุ้งโหยง กลัวแทบขาดใจ แต่ฝืนทำเป็นปกติ รีบกำกิ๊บเพชรไว้ในมือ คว้าเสื้อเชนมาคลุมตัวไว้ พยายามคิดหาทางหนี ออกอุบายว่าอยากเข้าห้องน้ำ เชนนิ่วหน้าสงสัย

"แถวนี้ไม่มีปั๊มครับ ทนอีกนิดนึงนะ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว"

ปารมีเห็นท่าไม่ดีตัดสินใจยื้อแย่งพวงมาลัยรถกับเชนทันที สองคนยื้อแย่งกันไปมา เชนไม่มีทางเลือก เหยียบเบรกเต็มแรง ปารมีไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย หัวเลยกระแทกคอนโซลอย่างแรงจนหัวแตกเลือดซึมก่อนจะหมดสติไป ครู่ต่อมา เชนพาปารมีมาถึงที่เก็บอัฐิของพ่อแม่ของเขา จับร่างไร้สติของปารมีนั่งพิงไหล่เขา

"พ่อครับ แม่ครับ วันนี้มันมาถึงเร็วกว่าที่ผมคิดไว้ ผมพาผู้หญิงที่ผมรักมาให้พ่อแม่ดู แล้วก็จะพาไอ้ศัตรูที่มันโกงเรามาลงโทษให้ดูด้วย...แต่น่าเสียดายจริงๆ ทำไมผู้หญิงที่ผมรักถึงต้องเป็นลูกไอ้ศัตรูของพ่อกับแม่ด้วย"

ปารมีเริ่มรู้สึกตัวได้ยินเสียงแว่วๆแต่ยังมึนอยู่ ลืมตามองไปรอบตัวเห็นเชนอยู่ใกล้ๆรีบผลักออก พยายามลุกขึ้น แต่เชนกระชากมือไว้ ปารมีรู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรไม่ชอบ มาพากลเมื่อสายเกิน ทันใดนั้นแคทโทร.ติดต่อเชนอีกครั้ง พอเดชรู้ว่าเชนอยู่ในสาย คว้าโทรศัพท์จากมือแคทมาถามว่าพาปารมีไปที่ไหนและต้องการอะไร

"ใจเย็นๆครับคุณอา ผมบอกคุณอาแน่ แต่คุณอาต้องสัญญากับผมก่อนว่าจะพาคุณอาอรมาด้วย"

ทีแรกเดชไม่ยอม แต่เชนขู่จนเดชจำใจทำตาม เชนต้องการให้เดชกับอรปรียายกปารมีให้เขาต่อหน้าอัฐิของพ่อกับแม่ และห้ามแจ้งตำรวจเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะส่งปารมีไปอยู่ กับเอมิกาแล้ววางสายทันที เดชร้องห้ามเสียงหลง ปารมีอาศัย จังหวะที่เชนเผลอรวบรวมแรงเท่าที่มี ผลักเชนหงายหลังรีบลุกขึ้นวิ่งหนี...

หินไม่รอช้าซิ่งมอเตอร์ไซค์ล่วงหน้ามาสถานที่เก็บอัฐิ เพื่อถ่วงเวลาเชน เดชพาอรปรียาขึ้นรถตู้ตามมา โดยมีแคท เต้ และเตยมาด้วย อรปรียาเอาแต่ร้องไห้เป็นห่วงลูก เตยกระซิบถามแคทว่าทำไมเชนถึงได้ทำเรื่องน่ากลัวแบบนี้ แคทเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นเชน ตลอดเวลาที่ผ่านมาคิดว่าเป็นฝีมือของนิตา

ooooooo

ในเวลาเดียวกัน ปารมีวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนไปซ่อน ตามมุมต่างๆ แต่สุดท้ายหนีไม่รอด เชนตามเจอ พุ่ง เข้าล็อกตัวเธอแล้วลากกลับมารอเดชยังที่เก็บอัฐิของพ่อกับแม่ หินเดินตามหาไปทั่วบริเวณสถานที่เก็บอัฐิ พร้อมกับตะโกนเรียกปารมีลั่น เชนรีบเอามือข้างหนึ่งปิดปากไม่ให้ปารมีส่งเสียงร้อง ส่วนมืออีกข้างหนึ่ง คว้าปืนขึ้นมากระชับไว้

หินตามจนเจอทั้งคู่ พยายามพูดจาหว่านล้อมให้เชนปล่อยปารมี แต่เชนไม่ฟัง ระหว่างนั้นพวกเดชก็มาถึง เชนขยับมือที่ปิดปากปารมีเปลี่ยนมาล็อกคอแทน ปารมีร้องห้ามพ่อกับแม่ไม่ให้เข้ามา เชนสวนทันที

"ไม่ได้...แกต้องมาร่วมงานแต่งงานของฉันกับน้องปาล์ม แกต้องยกลูกสาวให้ฉันต่อหน้าพ่อแม่ฉัน"

เดชถามว่าพ่อแม่เชนอยู่ไหน เชนชี้ไปยังรูปไกรฤกษ์ กับกัลยาหน้าที่เก็บอัฐิ เดชเห็นรูปสองสามีภรรยาแล้วถอนใจ เฮือก เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆว่า "เชน" ก็คือ "ชาติ รัชตะไตรพงศ์" เชนด่าเดชว่าไอ้คนขี้โกง ทำให้พ่อกับแม่ของเขาต้องตาย สั่งให้เดชสารภาพความเลวที่ตัวเองได้ทำไว้ต่อหน้าปารมี เดชตัดสินใจเล่าความจริงทุกอย่าง

ตอนนั้นไกรฤกษ์พ่อของเชนติดหนี้พนันกับบ่อน เดชให้เงินช่วยเหลือไปเท่าไหร่ไม่เคยพอ ไกรฤกษ์สัญญาว่าจะเลิกเล่นการพนัน แต่ไม่เคยทำได้ จนมีหนี้สินท่วมหัว บ่อนส่งนักเลงจะมาฆ่าล้างหนี้ ไกรฤกษ์ไม่รู้จะทำอย่างไร

"ฉันยกบริษัทให้แกแล้ว แกต้องดูแลลูกเมียแทนฉันด้วย"

ไกรฤกษ์วิ่งเข้าไปในห้องทำงาน เปิดลิ้นชักโต๊ะคว้าปืนขึ้นมาถือไว้ เดชตกใจ พุ่งเข้าไปแย่งแล้วขว้างปืนทิ้งไปที่มุมห้อง รับปากว่าจะหาทางช่วยเหลือปลดหนี้สินให้ และต้องสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายตัวเอง เดชเดินออกไปอย่างหัวเสีย คาดไม่ถึงว่าพอเขาออกไปไม่ทันไรไกรฤกษ์ก็ยิงตัวตาย

"เพราะการพนันตัวเดียวเท่านั้นที่เป็นต้นเหตุของทุกอย่าง อาไม่เคยโกงพ่อของชาติอย่างที่ชาติคิด"

เชนด่าเดชว่าเลวมาก โกงพ่อกับแม่ของเขาไม่พอ ยังมากล่าวหาว่าพ่อของเขาหมดตัวเพราะการพนัน เดชยืนยันว่ามีเอกสารการโอนหุ้นให้ดู เชนไม่เชื่อคำหลอกลวงของเดช หาว่าเดชทำให้เขาต้องเป็นลูกกำพร้า

ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้รู้ความจริงอันชั่วร้ายอีกอย่าง ของเชนว่า เป็นคนทำร้ายพ่อแม่บุญธรรมที่เลี้ยงดูให้ความเมตตาเขามาตั้งแต่เด็กด้วยการผลักตกบันได จนสองสามีภรรยากลายเป็นคนพิการ เพียงเพราะพวกนั้นอยากจะรับเลี้ยงเด็กเพิ่มอีกคน เชนอ้างว่าไม่อยากให้ทั้งคู่ไปรักคนอื่นนอกจากเขาคนเดียว

"แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ ที่อีกไม่นานเศรษฐีพิการ

ทั้งสองคนก็ตรอมใจตาย แถมทิ้งมรดกไว้ให้ฉันด้วย"

"ชาติ...อาเห็นใจและก็เข้าใจความรู้สึกของชาติดี" เดชเรียกเชนว่าชาติตลอดด้วยความเมตตา

"หุบปากเลยไอ้แก่ แกไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก คนที่มันต้องขาดพ่อขาดแม่ คนที่ไม่มีใครรักเลย"

"พี่เชนคะ...แต่ถึงยังไง สิ่งที่พี่เชนทำมันก็ไม่ถูกต้องนะคะ" ปารมีพยายามเกลี้ยกล่อม

หินช่วยพูดอีกแรง เตือนว่าการแก้แค้นไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่ถูกเชนด่ากลับ ไม่อยากฟังไอ้ลูกหมาอย่างหินพูด อยากฟังไอ้แก่พูดมากกว่า แล้วหันไปสั่งเดชให้คุกเข่าขอขมาต่อหน้าอัฐิของพ่อกับแม่ หินทนไม่ไหวจะเข้าชาร์จ เชนไหวตัวทันหันปากกระบอกปืนเล็งใส่ หินหยุดกึก เดชไม่มีทางเลือกจำใจทำตามเชนสั่ง เชนได้คืบจะเอาศอก

"พูดกับพ่อแม่ฉันว่ายกลูกสาวให้ฉัน...พูด"

เชนเห็นเดชนิ่ง ลากปารมีเข้ามา เงื้อปืนจะทุบเดช ปารมีผลักเชนเต็มแรงจนเซ หินได้ทีพุ่งเข้าหาเชน หินกับเชนต่อสู้กันอุตลุด เต้ปราดเข้ามาประคองเดชกับปารมีวิ่งไปรวมกลุ่มกับอรปรียา แคท และเตย เชนชกหินจนคว่ำ แล้วเล็งปืน ไปที่เดชกับปารมี หินดีดตัวขวาง เป็นจังหวะเดียวกับเชนลั่นไก กระสุนพุ่งเข้าหัวไหล่หินถึงกับทรุด

ปารมีตกใจร้องลั่น วิ่งเข้าไปเอาตัวบังหินไว้ ขอร้องเชนอย่าทำอะไรเขาอีก เชนน้อยใจที่ปารมีรักหินมากขนาดยอมเอาชีวิตตัวเองเข้าแลก หินขอให้ปารมีหลบไป แต่เธอไม่ยอม เชนแค้นจัด ตะคอกสั่งให้ปารมีมาหา

"ไม่...ปาล์มไม่ไป...ปาล์มเกลียดพี่เชน ปาล์มเกลียดพี่เชนที่สุด"

"เห็นมั้ย...ในที่สุดก็ไม่มีใครรักฉันสักคนเดียว...ดีแล้ว ในเมื่อใจร้ายกับฉันกันนัก ก็ตายกันซะให้หมด"

เชนเล็งปืนใส่ปารมี หินรีบโอบปารมีแล้วเอาตัวเองบังทางปืน เสียงปืนดังปัง ท่ามกลางความตกใจของทุกคน เชนค่อยๆทรุดลง เผยให้เห็นด้านหลัง ปรากฏร่างนิตายืนถือปืนอยู่ ทุกคนตกตะลึง นิตาเดินเข้ามาหาปารมีกับหิน เล็งปืน จะยิงปารมีเพื่อแก้แค้นที่คอยเป็นมารหัวใจ ถ้าไม่มีปารมีป่านนี้เธอคงจะมีความสุขกับลูกของเธอไปแล้ว

ปารมีพยายามจะอธิบาย แต่นิตาไม่ฟัง ขยับจะเหนี่ยวไก ทันใดนั้นมีเสียงปืนดังขึ้น นิตาล้มคว่ำขาดใจตาย ทุกคน หันไปมอง เห็นเชนเป็นคนยิง ปารมีวิ่งเข้าไปดูเชน เต้ประคองเดชตามเข้ามา เชนเห็นปารมีก็ดีใจ

"พี่รักปาล์ม พี่จะปกป้องปาล์ม"

ปารมีได้ยินถึงกับปล่อยโฮ โอบร่างเชนไว้ "ปาล์มรักพี่เชนนะคะ ทุกคนรักพี่เชนนะคะ"

เชนสิ้นใจในอ้อมกอดปารมี พร้อมกับความรู้สึกสุดท้าย ที่คิดอยู่เสมอว่าไม่มีใครรัก

ooooooo

เมื่อคนร้ายที่ฆ่าเอมิกาพบจุดจบ งานเผาศพเอมิกาก็ถูกจัดขึ้น เดช อรปรียา ปารมี กับแคท เตย เต้ หมอซัน กับหิน และไฟ ยืนส่งวิญญาณเอมิกาที่ลอยขึ้นไปพร้อมกับควันจากปล่องเหนือเมรุ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้าโศก...

(อ่านต่อพรุ่งนี้)