@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 6
ตอนที่ 6 (ต่อจากวานนี้)
อ๊อดรีบสาธยายว่า ระดับนี้แค่ชี้นิ้วเลือกเด็กในบริษัท รับรองไม่มีใครกล้าปฏิเสธ แถมสดใหม่กว่าดุจดาว สำเริงจึงเริ่มสอดส่ายสายตามองหา...
ตอนนี้เป็นเวลาที่ดุจดาวต้องซ้อมเต้น เธอเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว พอกำลังจะออกมาก็เจอเข้ากับลิซ่า ดุจดาวทักทายตามปกติ "พี่ลิซ่า สวัสดีค่ะ สบายดีเหรอคะ"
"อ๋อแน่นอนค่ะ คนเราถ้าซื่อสัตย์ซะอย่าง อยู่ที่ไหนก็สบาย ไม่เหมือนพวกลักกินขโมยกิน ไปไหนก็ต้องหลบๆซ่อนๆ" ลิซ่าแขวะเรื่องที่เห็นดุจดาวอี๋อ๋อกับสิน
ดุจดาวเอะใจถามว่าหมายถึงใคร ลิซ่าว่ากินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องยังต้องให้บอกอีกหรือ "พี่ลิซ่าเห็นนะว่าน้องดาวไปไหนกับคุณสิน"
"เหรอคะ แล้วมันผิดตรงไหนล่ะคะพี่ ในเมื่อดาวยังโสด ดาวจะไปไหนมาไหนกับใครมันก็เป็นเรื่องของดาว"
"แต่น้องดาวเคยให้ความหวังกับต้อมเอาไว้ น้องดาวทำแบบนี้มันดีแล้วเหรอคะ"
"ช่วยไม่ได้ค่ะพี่ลิซ่า ชีวิตดาว ดาวมีสิทธิ์เลือก" ดุจดาวยักไหล่เดินชนลิซ่าออกไป
ลิซ่ามองตามอย่างเจ็บใจ...พอพ้นออกมาดุจดาวก็
แค้นใจที่ลิซ่ามายุ่งเรื่องของเธอ และเกรงว่าจะเอาเรื่องของเธอไปโพนทะนา จึงคิดกำจัดลิซ่า ดุจดาวคว้าขวดเบบี้ออยล์ของเธอมา แล้วไปเทไว้ที่ขั้นบันได ซุ่มดูรอจนกว่าลิซ่าจะเดินลงมา พอลิซ่าเดินลงมาก็เหยียบลื่นไถลตกบันไดลงมาร้องลั่นแต่ไม่มีใครได้ยิน ดุจดาวยืนมองยิ้มสะใจ "อยากแส่ดีนัก สมน้ำหน้า..."
ooooooo
พอรถต้อมแล่นมาจอดที่ลานจอดรถของบริษัท โป้งก็รีบวิ่งมาต้อนรับวีสี่ แต่ต้องแปลกใจที่ทั้งสองคนไม่ลงจากรถเสียที ต้อมกับวีสี่นั่งหน้าบึ้งเถียงกันอยู่ ในรถ ต้อมพูดประชดหวังให้วีสี่รู้สึกตัวว่า กินบนเรือน ถ่ายบนหลังคา แต่วีสี่ไม่เข้าใจความหมาย กลับคิดว่าต้อมต้องการเล่นโต้คำคม จึงสรรหาคำพังเพย คำคล้องจองต่างๆมาพูดสวนต้อม
"ฉันรู้นะ ชาวโลกชอบใช้คำพูดคมๆมาทะเลาะกัน คนไหนคมกว่า คนนั้นชนะ"
"นั่นคำคมของเธอเหรอ?"
วีสี่พยักหน้า หารู้ไม่ว่าคำพูดของเธอเป็นพวกคำคล้องจอง ต้อมจึงแกล้งร้องว่าโอ๊ยเจ็บปวดสุดๆ วีสี่หลงเชื่อพูดอีกหลายประโยคจนต้อมอดหัวเราะไม่ได้ โป้งรอไม่ไหวเดินเข้ามาเคาะกระจกถาม "นี่ๆ คุณๆทั้งสองมัวทำอะไรกันอยู่ ตกลงจะไปสมัครงานรึเปล่า"
ต้อมยังกลั้นหัวเราะ ในขณะที่วีสี่คิดว่าตัวเธอชนะ...โป้งพาวีสี่มาแนะนำตัวกับสำเริง ขณะนั้น สำเริงกำลังเลือกเฟ้นเด็กในบริษัทกับอ๊อดเพื่อเอามาทำกิ๊ก พอโป้งมารายงาน
"ผมพาสิ่งที่เสี่ยต้องการมานำเสนอครับ นั่นก็คือ...
แต่นแตนแต๊น พนักงานใหม่"
แต่สำเริงบอกปัดช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดีไม่มีตำแหน่งว่าง โป้งรีบบรรยายสรรพคุณของวีสี่ถึงวุฒิการศึกษาจะไม่สูงแต่เป็นคนว่านอนสอนง่าย สำเริงชักสนใจเข้าข่ายที่กำลังมองหา อ๊อดบอกให้โป้งพากลับไป แต่โป้งเรียกวีสี่เข้ามาเสียก่อน พอสำเริงเห็นก็ตะลึงตกลงรับทันที
"หนูนี่โชคดีมากเลยรู้ตัวมั้ยจ๊ะ ปกติพนักงานคนอื่นฉันไม่ค่อยได้สัมภาษณ์ด้วยตัวเองแบบนี้หรอก แต่เผอิญว่าฉันถูกชะตากับหนูก็เลยอยากคุยด้วย"
สำเริงซักถามประวัติวีสี่ แต่โป้งแย่งตอบเองแม้กระทั่ง เรื่องแฟน อ๊อดมองหน้าโป้งเชิงปราม พอวีสี่ถูกถามว่าเป็นคนไทยหรือเปล่า มีบัตรประชาชนหรือไม่ วีสี่หยิบบัตรปลอมขึ้นมาแต่แล้วลังเลที่จะยื่นให้ดู ตัดสินใจบอก
"วีสี่ไม่อยากโกหก วีสี่เป็นคนต่างด้าว ไม่มีประวัติ ไม่มีวุฒิการศึกษา แต่วีสี่อยากได้งาน เพราะต้องหาเงินกลับบ้าน"
"โอ้ย แบบนี้เห็นทีจะรับไม่ไหวครับเสี่ย แรงงานเถื่อนขืนจ้างไปก็ผิดกฎหมาย" อ๊อดค้าน...สำเริงมองวีสี่ด้วยความเสียดาย
ทั้งสองคน วีสี่กับโป้งเดินคอตกมาถึงล็อบบี้ โป้งเสียดาย วีสี่น่าจะโกหกสักนิดก็จะได้งานแล้ว แต่วีสี่บอกว่าตาชื่นสอนว่าการโกหกเป็นบาป ไม่ทันไร...ประชาสัมพันธ์ร้องเรียกโป้ง "คุณโป้งคะ ตะกี้เสี่ยเพิ่งโทร.มาบอกว่า ตกลงรับเพื่อนคุณโป้งเข้าทำงานค่ะ มะรืนนี้ให้มารายงานตัวได้เลย"
โป้งตื่นเต้นดีใจ วีสี่บอกโป้งว่า "เห็นมั้ย ไม่ต้องโกหกก็มีงานทำ วีสี่โอเค โอเค"...
เวลาผ่านไปจนกลางวัน ต้อมเห็นพนักงานสองคนประคองลิซ่าเดินมาในสภาพฟกช้ำ แก้มปูด คางโย้ ต้อมตกใจรีบเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น ลิซ่าเอาแต่ร้องไห้ พนักงานเล่าให้ต้อมฟังว่าพวกเขาพบลิซ่าตกบันไดลงมา สงสัยกรามจะหัก
"น่าสงสารมากเลยครับ ที่คนปากเปราะอย่างแกต้องมาพูดไม่ได้แบบนี้ ผมเห็นแล้วอึดอัดแทน" พนักงานคนหนึ่งพูดอย่างสมเพช
ลิซ่าปากสั่นแค้นใจที่โดนจิกกัด อยากจะเล่าความจริงให้ต้อมฟังแต่ไม่สามารถพูดได้ ต้อมบอกพนักงานทั้งสองให้พาลิซ่าไปหาหมอ ลิซ่ามองตามต้อมที่เดินไป จนปัญญาที่จะเตือน
ooooooo
ขณะที่ดุจดาวกำลังซ้อมเต้นอยู่ตามลำพัง สินเข้ามาโลมเลียบอกข่าวว่าคอนโดฯที่จองเข้าอยู่ได้แล้ว ดุจดาวตื่นเต้นทำไมเร็ว สินใช้สายตารุกเร้าตอบว่าเพราะเพื่อนเขาเป็นเจ้าของ ดุจดาวขอบคุณ แต่สินไม่ ต้องการแค่นั้น เขารุกไล่ดุจดาวจนชิดผนังแล้วก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่ม ทั้งสองนัวเนียกันจนล้มลงนอนกับพื้นเกลือกกลิ้งไปมา
แยกจากลิซ่ามา ต้อมจะไปหาดุจดาวเพื่อชวนไปทานกลางวัน ต้อมเอื้อมมือไปกำลังจะเปิดประตูห้องซ้อมเต้น เสียงโป้งร้องเรียก ต้อมชะงักหันไปมองโป้งกับวีสี่เดินมาด้วยกัน
"ข่าวดีสดๆร้อนๆเว้ยเพื่อน วีสี่ได้งานแล้ว"
สินกับดุจดาวได้ยินรีบผละออกจากกันทันที...ต้อม ไม่อยากเชื่อว่าวีสี่จะได้งาน แต่โป้งยืนยันและยํ้าว่าคืนนี้ต้องฉลอง ต้อมจึงขอชวนดุจดาวไปด้วย ต้อมเปิดประตูเข้าไปพบสินกับดุจดาวกำลังคุยกันท่าทางจริงจังเรื่องงาน สินยํ้ากับ
ดุจดาวให้ซ้อมเต้นหนักๆ เพราะไม่กี่วันจะถึงวันแถลงข่าว ดุจดาวรับคำแล้วทำตกใจเมื่อเห็นต้อมกับพวกเข้ามา
"อุ้ย...พี่ต้อมมารับดาวเหรอคะ"
"จ้ะน้องดาว คือว่าเย็นนี้เจ้าโป้งเค้าจะชวนเราไปทานข้าว น้องดาวว่างรึเปล่าจ๊ะ"
"ว่างค่ะพี่ต้อม ไปด้วยกันมั้ยคะคุณสิน"
สินแกล้งพูดทับถมต้อมว่า รสนิยมของต้อมคงพาไปทานบะหมี่ข้างทาง ต้อมโต้ว่าร้านแพงๆเขาก็พาไปทานได้ โดยเฉพาะกับดุจดาว โป้งช่วยเกทับ
"เช่นกันครับคุณสิน เนื่องในโอกาสที่น้องวีสี่ของผมได้งาน ผมขอยืนยันว่าคืนนี้ทุบงบล้างผลาญกันไม่มีอั้น...
ดีมั้ยจ๊ะสี่จ๋า" โป้งหันมาหวานกับวีสี่
แต่วีสี่สังเกตเห็นรอยลิปสติกที่หน้าสินแล้วหันไปมองหน้าดุจดาว อดถามไม่ได้ "ทำไมสีที่ปากคุณดุจดาวถึงเหมือนกับสีที่หน้าคุณสิน"
สินรีบเช็ดปาก ดุจดาวใจหายวาบรีบโวย "อย่าพูดเหลวไหลนะวีสี่ ล้อเล่นแบบนี้ฉันไม่ขำนะ"
"ไม่ได้ล้อเล่น แต่เห็นจริงๆ ติดอยู่ตรงนี้ไง" วีสี่ชี้ที่มุมปากสิน
สินรีบถอยหนี "นี่ถอยไปนะยัยบ๊อง เล่นอะไรไม่รู้จักกาลเทศะ...หัดสั่งสอนเด็กนายบ้างนะนายต้อม"
สินรีบชิ่งหนีไป ดุจดาวเดินหนีงอนๆ ต้อมตามง้อ
ดุจดาวทำเป็นโกรธให้ต้อมจัดการวีสี่ให้เธอ ต้อมหันมาเอ็ดวีสี่
ที่เดินตามมากับโป้ง "ยัยตัวจุ้น เห็นมั้ยว่าเธอทำอะไรลงไป"
"ก็วีสี่พูดความจริงนี่นา"
"ไม่จริง เธอตาฝาด ลิปสติกของน้องดาวจะไปติดบนหน้าคุณสินได้ยังไง ถ้าไม่ได้จูบกัน" ต้อมแย้ง
"ก็เออสิวะ นี่เอ็งไม่คิดจะสงสัยบ้างหรือไงไอ้ต้อม"
"ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ เรื่องเหลวไหล เลิกสนุกได้แล้วนะวีสี่ไม่งั้นฉันเอาจริงแน่" ต้อมสะบัดหน้าวิ่งตามไปง้อดุจดาว
โป้งถอนใจที่ต้อมท่าทางหลงดุจดาวเอามากๆ วีสี่บอกโป้งว่าเธอไม่ชอบดุจดาวเพราะดุจดาวนิสัยไม่ดี...
แต่ถึงยังไงทั้งโป้งและต้อมก็ยังมาเที่ยวด้วยกัน โดยมีวีสี่กับดุจดาวมาด้วย ที่ผับเล็กๆแห่งหนึ่ง ภายในผับมีเวทีให้แขกเหรื่อขึ้นไปขับขาน ต้อมเอาอกเอาใจดุจดาว วีสี่หมั่นไส้จึงทำตาม เอาอกเอาใจโป้งบ้าง ไม่ว่าต้อมจะตักอาหารอะไรให้ ดุจดาว วีสี่ก็ตักให้บ้างแต่...แต่ละชิ้นที่เธอตักจะชิ้นใหญ่มาก โป้งเล่นหูเล่นตากับวีสี่จนต้อมเห็นแล้วเคือง ดุจดาวแอบเห็น
"อย่าหงุดหงิดสิคะพี่ต้อมขา คิดว่าเรามากันสองคนก็ได้ค่ะจะได้ไม่รำคาญ มาค่ะเดี๋ยวดาวป้อนให้ดีกว่า อ้ำ...หม่ำๆสิคะคนเก่งของดาว"
วีสี่เอาบ้าง ตักขาหมูทั้งดุ้นป้อนเข้าปากโป้ง โป้งสยองแต่อ้าปากงับ พอดุจดาวป้อนน้ำวีสี่ก็คว้าเหยือกทั้งใบมาป้อนโป้ง วีสี่ตักแม้กระทั่งน้ำปลาพริกป้อนให้โป้ง โป้งน้ำตาร่วงขอตัวไปบ้วนปากในห้องน้ำ ต้อมตามไปด้วย เหลือดุจดาวกับวีสี่นั่งเผชิญหน้ากัน...
ขณะที่โป้งบ้วนปากล้างคอ ต้อมตามมาถามโป้งว่าจะจีบวีสี่หรือ โป้งตอบว่าจริง รักจริงหวังแต่ง ต้อมร้อง "เฮ้ย... ไม่ได้นะ ไอ้โป้ง เอ็งกับวีสี่จะแต่งงานกันไม่ได้"
"เอ็งมีเหตุผลอะไรวะไอ้ต้อม นี่อย่าบอกนะว่าเอ็งก็ชอบวีสี่เหมือนกัน"
ต้อมชะงักคิดหาคำตอบ...ขณะเดียวกัน ดุจดาวคิดที่จะแกล้งวีสี่จึงท้าดวลเหล้ากันถ้าใครแพ้ต้องเลิกยุ่งกับต้อม วีสี่รับคำท้า แต่ไม่ทันเห็นว่าดุจดาวแอบเททิ้งของตัวเองทุกแก้ว
ในห้องน้ำชาย ต้อมพยายามอธิบายให้โป้งฟังว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับวีสี่ แต่เธอยังเด็กไม่ประสีประสาความรัก ไม่เหมาะกับโป้ง
"เหมาะหรือไม่เหมาะข้าคิดเองได้ ก็เหมือนเอ็งกับน้องดุจดาว ข้ากับลิซ่าพูดให้ตายเอ็งก็ไม่ยอมเชื่อว่าเค้าหลอกเอ็ง" โป้งทิ้งไม้เด็ด แต่ท่าทางต้อมจะไม่เชื่ออีกตามเคย...
ooooooo
อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 6
(อ่านต่อพรุ่งนี้)