@^@..อ่านละครย่อเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ ตอนที่ 18 /2
ตอนที่ 18 (ต่อจากวานนี้)
เพียงมีคำสั่งจากราเชนทระ ทหารก็นำกำลังเอาลวด หนามไปกั้นเขตที่ดินที่ยกให้กัญญากัคในคืนนี้ทันที ทีฑายุ สันธิและวิชัยรับรายงานจากทหารของตนเกี่ยวกับเรื่องนี้ เกิดความไม่พอใจเพราะมีบางช่วงที่ทหารนิราษิณเอาลวดหนามกั้นรุกล้ำเข้ามาในปัญจารัตน์ สันธิสงสัยว่าทำไมต้องเร่งทำตอนกลางคืน วิชัยเพิ่งนึกได้ วันก่อนได้ข่าวมีขบวนรถที่น่าจะเป็นของกษัตริย์ราเชนทระผ่านข้ามชายแดนมา แล้วก็หายไปแถวบ้านโกญจนาท
"โกญจนาทอีกแล้ว" สันธิท่าทีหงุดหงิด
"สั่งทหารดันลวดหนามของนิราษิณกลับไป" ทีฑายุ สั่งการ จากนั้นไม่นานมาณสิงห์กับธนูเพลิงก็พาทหารกลุ่มหนึ่งไปที่เขื่อน ประจันหน้ากับทหารนิราษิณที่กำลังเร่งมือ แล้วเกิดการดึงดันลวดหนามกันครู่หนึ่ง ก่อนไมยาดินกับพวกจะออกมาสมทบช่วยฝ่ายมาณสิงห์ ทหารนิราษิณจึงยอมถอย
ในขณะที่ชายแดนเกิดเรื่องวุ่นวายแทบฆ่ากันตาย กัญญาภัคตัวการกำลังมอมเหล้าราเชนทระผู้มักมากในกามารมณ์ จนฟุบหลับคาเตียง พอเช้าขึ้นราเชนทระพยายามจะสานต่อเหตุการณ์เมื่อคืนที่กำลังจะได้สุขสม แต่กัญญาภัคชิงขอตัวกลับทันที ทำจริตมารยาอ้างว่าจะไม่งาม ถ้าเธอยังอยู่ต่อแล้วมีคนในวังนี้รู้เห็น
แต่ขณะกัญญาภัคเดินทางกลับปัญจารัตน์มีทหารของสันธิเห็นเข้า เมื่อทีฑายุได้รับรายงานจากสันธิจึงรีบเดินทางไปบ้านโกญจนาท ซึ่งเวลานั้นโกญจนาทกำลังดุด่ากัญญาภัคที่เอาตัวเข้าแลกสนองตัณหาราเชนทระจนได้ที่ดินมากมาย ทั้งๆที่ที่ดินตรงนั้นวันก่อนราเชนทระเพิ่งจะหยกให้ตน
เมื่อถูกด่าสำส่อนสกปรก มีแค่หน้าตากับมารยาไว้ ล่อหลอกผู้ชาย กัญญาภัคหมดความอดทนตอบโต้โกญจนาทอย่างไม่เกรงกลัว
"ก็เหมือนที่ท่านมีแต่ความเจ้าเล่ห์ เลวนรก คิดจะเสี้ยมให้นิราษิณฆ่าได้กระทั่งไมยาดินลูกน้องคนสนิท" โกญจนาทโกรธจัดเงื้อมือจะตบ กัญญาภัคเชิดหน้าท้าทาย "ตบสิ ถ้าท่านทำฉันเจ็บ นิราษิณอาจจะต้องเปิดศึกสงครามกับปัญจารัตน์ เพื่อกำจัดท่านเพียงคนเดียว ถึงเวลาที่ท่านต้องอ้อนวอนจากฉันแล้วล่ะ ขอสิ ขอที่ดินเหนือเขื่อนที่ท่านอยากได้นักหนา ฉันอาจจะให้ท่านสักสิบยี่สิบตารางวา ไว้ปลูกเพิงหลบภัยเวลาที่โดนเนรเทศออกไปจากที่นี่"
โกญจนาทสุดจะระงับอารมณ์ ตบกัญญาภัคทีเดียวล้มกองกับพื้น ทีฑายุเข้ามาเห็นพอดี เขาพุ่งเข้าไปผลักโกญจนาท ออกห่าง แล้วประคองกัญญาภัคขึ้นมา
"ทำไมต้องลงมือกับผู้หญิง กัญญาเป็นลูกท่าน" ทีฑายุต่อว่า
"นังลูกเลี้ยงคนนี้ก็ไม่ต่างจากแก สัญชาติเลี้ยงไม่เชื่อง"
"เพราะเราไม่ใช่สัตว์ที่ต้องเลี้ยงด้วยเงินของแก" กัญญา–ภัคย้อนทันที "เรามีชีวิตมีจิตใจที่ไม่ต้องให้ใครมาบงการ"
"ฉันเลี้ยงพวกแกมา หวังว่าพวกแกจะช่วยให้ฉันก้าวไปสู่ความยิ่งใหญ่"
"ความยิ่งใหญ่ของลุงต้องไม่ใช่มาจากการทำลายชีวิตคนอื่น"
"ไอ้ลูกหลานทรพี แกคิดว่าปีกกล้าขาแข็งแล้วใช่มั้ย"
"หยุดเถอะครับ ถ้าหยุดตอนนี้เราก็ยังอยู่ร่วมกันได้"
โกญจนาทไม่ฟังคำทีฑายุ ตวาดไล่ทั้งคู่ออกจากบ้าน กัญญาภัคจึงประกาศจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก โกญจนาทแค้นแทบกระอักเลือด มองตามทั้งคู่อย่างอาฆาต แล้วจากนั้นไประบายแค้นอาละวาดตบตีสินาตี โทษฐานที่เป็นแม่กัญญาภัค จนสินาตีปากแตกสลบคามือ
ทีฑายุพากัญญาภัคเข้ามาในวังและคาดคั้นว่าไปนิรา–ษิณทำไม กัญญาภัคบอกตามตรงว่าเธอไปขอที่ดินที่ราเชน–ทระจะยกให้โกญจนาทกลับมาเป็นของเธอ ทีฑายุไม่ชอบใจ ถามว่ามันสำคัญขนาดที่ต้องเอาตัวเข้าไปตามลำพังเชียวหรือ
กัญญาภัคยืนยันทั้งน้ำตาว่ามันสำคัญสำหรับเรา โกญจนาทไม่ได้ต้องการที่ดินเหนือเขื่อนไว้หนี แต่ต้องการเขื่อนเพื่อกุมอำนาจทั้งสองแคว้น
"กัญญาแน่ใจ"
"แน่ใจค่ะ โกญจนาทยกกัญญาให้กษัตริย์ราเชนทระ เพราะคิดว่าจะรวบทุกอย่างไว้ในกำมือ กัญญายอมไม่ได้ เราเสียแผ่นดินให้คนขี้โกงไม่ได้ กัญญายอมให้พี่ทีฑายุดูถูก แต่กัญญารู้ว่ากัญญากำลังรักษาทุกตารางนิ้วไว้ให้เป็นของปัญจารัตน์ ไม่ใช่ของโกญจนาท กัญญาทำเพื่อเรา พี่ทีฑายุอย่าโกรธ อย่ารังเกียจน้องนะคะ"
"พี่ไม่มีวันเกลียดกัญญา" ทีฑายุเช็ดน้ำตาให้กัญญาภัคที่สะอึกสะอื้นกอดเขาเป็นที่พึ่งเดียวของชีวิต แล้วจากนั้นก็ออดอ้อนให้ทีฑายุอยู่เป็นเพื่อน ทั้งยังรำพันอยากให้ความฝันของเธอเป็นจริง ตื่นมาทุกเช้าได้เห็นเขาเป็นคนแรก ทีฑายุอึดอัดแต่ก็รักษาน้ำใจน้องสาว กัญญาภัคได้ยินคำว่าน้องก็ตัดพ้อด้วยความน้อยใจ ทีฑายุจึงอธิบายว่าความเป็นพี่น้องยิ่งใหญ่มาก เพราะมันเกิดขึ้นจากความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ไม่มีอะไรเคลือบแฝง
"จะมีมั้ยคะที่วันนึงความรู้สึกของพี่ที่ให้กัญญาจะเปลี่ยนไป
"ไม่มี...เพราะพี่จะรักน้องสาวคนนี้เท่าชีวิต"
กัญญาภัคหน้าสลด น้ำตาคลอ เตะมือลงที่อกทีฑายุ "หัวใจที่ไร้รักหล่อเลี้ยงคือหัวใจที่ว่างเปล่าเดียวดาย กัญญาจะรอค่ะ เพราะกัญญารู้ว่าอีกไม่นานน้องสาวคนนี้จะต้องได้อยู่กลางดวงใจของพี่"
ทีฑายุมองมือกัญญาภัคที่วางบนอกของตนอย่างลำบากใจ ต่างจากกัญญาภัคที่สายตาแน่วแน่กับความรักที่มีต่อทีฑายุคนเดียว
ooooooo
สันธิกับวิชัยเป็นกังวลหลังรู้ว่าโกญจนาทแอบติดต่อราเชนทระโดยใช้ลูกสาวเป็นตัวเชื่อม แถมทีฑายุหลานชายก็ได้เป็นสามีเจ้าหญิง ทำให้ความมั่นคงของปัญจารัตน์ตกอยู่ในกำมือโกญจนาท แต่มาณสิงห์ ที่รู้แก่ใจว่ากัญญาภัคไม่เห็นด้วยกับโกญจนาท และมาณสิงห์เองก็ร่วมมือกับกัญญาภัคเพื่อแยกศิศิรากับทีฑายุออกจากกัน จึงแทรกขึ้นมาว่ากัญญาภัคอาจจะมีเหตุผลที่ไปมาหาสู่ราเชนทระ
วิชัยย้อนถามมาณสิงห์ว่า เหตุผลที่ต้องช่วยให้โกญจ–นาทกลับมาแผลงฤทธิ์อีกหรือเปล่า มาณสิงห์ตอบเรียบๆว่า ควรจะถามความจริงให้แน่ก่อนจะปรักปรำกัน ว่าแล้วก็เดินออกไปทันที วิชัยมองตามมาณสิงห์ก่อนหันมาเปรยกับสันธิว่า
"เพิ่งจะเห็นกับตาว่าวันนี้ ลูกชายท่านแก้ตัวให้ ้กัญญาภัค"
สันธิฟังแล้วเริ่มไม่สบายใจ ส่วนมาณสิงห์ผละไปที่ห้องนอนศิศิรา ตั้งใจจะมาถามกัญญาภัคที่อยู่ข้างในเรื่องไปนิราษิณ แต่ต้องมาเจอไมยาดินเฝ้าหน้าห้อง แล้วสองหนุ่มเกิดปะทะคารมกัน เพราะไมยาดินหึงหวงกัญญาภัค มาณสิงห์ แม้ใจจะอยู่กับศิศิรา แต่เมื่อถูกไมยาดินหยาม มาณสิงห์ก็ไม่ยอม ทำเหมือนหลงเสน่ห์กัญญาภัคเข้าอีกคน ทำให้ไมยาดินยิ่งหึงหวงรุนแรง
ที่สุดมาณสิงห์เป็นฝ่ายผละไปอย่างเหนือกว่า อีกครู่ ทีฑายุออกจากห้องมาเจอไมยาดิน ทีฑายุถามดักคอไมยาดินว่าโกญจนาทคงสั่งให้มาดูกัญญาภัค ทั้งที่กัญญาภัคเพิ่งโดนทุบตีทำร้าย โดนไล่ออกจากบ้าน
"ท่านทำร้ายกัญญาภัค" ไมยาดินทวนคำ สีหน้าตกใจ
"เพราะแค่กัญญากล้าปกป้องผลประโยชน์ให้แผ่นดิน ทำให้โกญจนาทพลาดหวัง ปัญจารัตน์คือแผ่นดินบริสุทธิ์ หวังว่าแกคงคิดได้ก่อนจะสายเกินไปว่าจะเสียสละเพื่อชาติ หรือเพื่อคนโลภแค่คนเดียว"
ไมยาดินฟังแล้วนิ่งงันด้วยความรู้สึกกดดัน และสงสารกัญญาภัค...เมื่อทีฑายุไปพบสันธิ วิชัย และมาณสิงห์ เขาสั่งให้ ส่งทหารสกัดทุกเส้นทางที่โกญจนาทจะติดต่อกับนิราษิณไว้ให้หมด สันธิเปรยว่าไม่น่าเชื่อกษัตริย์ราเชนทระจะเลือกเป็นมิตรกับโกญจนาท วิชัยจึงว่าโลกนี้ไม่มีมิตรแท้และศัตรูที่ถาวร ผลประโยชน์ต่างหากที่ถาวร
"ผลประโยชน์ที่มีกัญญาภัคเป็นสะพาน" สันธิสรุป ทีฑายุขัดขึ้นทันทีว่า กัญญาภัคจะไม่กลับไปอยู่ที่บ้านโกญจ–นาทอีก มาณสิงห์เลยได้ทีถามแขวะทีฑายุว่า แล้วเจ้าหญิงล่ะ?
"เรื่องนี้ฉันไม่ต้องพึ่งองครักษ์ให้มาจัดการแทน" ทีฑายุ ตอกหน้ามาณสิงห์ แล้วผละไปทันที
ขณะที่พวกทีฑายุคิดป้องกันทุกด้านทุกทางไม่ให้ โกญจนาทติดต่อราเชนทระ โกญจนาทก็กำลังเรียกทหารคนสนิท รามปุระกับทาอูหารือ เพราะแผนเดิมที่หวังว่าจะได้ที่ดินเหนือเขื่อน บัดนี้ล้มเหลวถูกกัญญาภัคมาช่วงชิงเอาไปแล้ว โกญจนาทจึงสั่งการให้รามปุระติดต่อไปนิราษิณอีกครั้งว่าตนขอเสนอข้อตกลงใหม่
ทีฑายุออกจากวังไปหาศิศิราที่ยังปักหลักอยู่บ้านแม่ของเขา แต่ไม่ว่าทีฑายุจะพยายามอย่างไร ศิศิราก็ไม่ยอมพูดกับเขาแม้แต่คำเดียว ทีฑายุรู้สึกท้อแต่ไม่ถอย เอ่ยปากฝากศิศิราไว้กับแม่ เพราะตอนนี้ตนมีเรื่องยุ่งๆ และกัญญาภัคก็ย้ายเข้ามาอยู่ในวังแล้ว นารียาหนักใจเรื่องกัญญาภัคที่ยังเกาะติดทีฑายุ แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่ทีฑายุกับเจ้าหญิงจะเข้าใจกันเสียที ทีฑายุเข้าใจความรู้สึกแม่ แต่ก็ย้ำว่ากัญญาภัคไม่มีที่พึ่ง กลับไปอยู่กับโกญจนาทก็เท่ากับส่งน้องให้โกญจนาทเอาตัวไปบำเรอความสุขของ
ราเชนทระ
"ใจคอเขาทำด้วยอะไร จะไม่ละเว้นกระทั่งคนที่เลี้ยงมากับมือ"
"ผมถึงให้กัญญากลับไปที่บ้านโกญจนาทไม่ได้"
"แต่ที่ประทับถาวรของเจ้าหญิงก็ไม่สมควรจะเป็นบ้านหลังนี้เหมือนกัน" นารียาติง ทีฑายุนิ่งเงียบไปอย่างอึดอัดลำบากใจ
ด้านไมยาดินผู้รักปักใจกัญญาภัค เขาเฝ้ารอจนได้พบหน้าเธอในเช้าอีกวัน ไมยาดินทั้งห่วงทั้งหึงออกปากห้ามกัญญาภัคไปนิราษิณอีก แล้วรวบตัวเธอมากอด ย้ำว่าเขารักเธอ และจะไม่ยอมให้เธอเป็นของใคร
"อย่ามาทำเหมือนเราเป็นหญิงใจง่าย เร่หาอ้อมกอดชายไม่เลือกหน้า" กัญญาภัคตวาดดุพร้อมกับสะบัดตัวออกอย่างแรง ไมยาดินถึงกับยืนอึ้ง หน้าสลด
ooooooo
อ่านละครย่อเรื่องมงกุฎแสงจันทร์ ตอนที่ 18 /2
(อ่านต่อพรุ่งนี้)