@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 13

@^@..อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 13
ตอนที่ 13

แค่คู่หมั้นเท่านั้น วีสี่เล่าให้ต้อมฟังว่า ที่ดาวของเธอ ฝ่ายปกครองจะจัดคู่หมั้นแก่ทุกคน จึงทำให้เธอกับคู่หมั้นไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ต้อมโล่งใจแบบนั้นไม่เป็นไร แค่เธอรักเขาก็พอ วีสี่พลิกตัวนอนตะแคงเพื่อมองหน้าต้อมชัดๆ

"วีสี่มีความสุขจังเลยพี่ต้อม มีความสุขมากจนไม่อยากกลับดาวแล้ว"

"ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกนะวีสี่ ถ้าวีสี่ไม่กลับไป อาจจะตา...อาจจะไม่สบายก็ได้นะ"

"แล้วถ้าวีสี่ไม่อยู่ พี่ต้อมจะเป็นยังไงบ้าง จะเหงารึเปล่า"

"พี่จะเก็บความทรงจำดีๆที่เกิดขึ้นระหว่างเราเอาไว้ พอถึงเวลาที่รู้สึกเหงาเมื่อไหร่ พี่ก็จะคิดถึงมัน วีสี่ว่าดีมั้ย"

แทนคำตอบ วีสี่เอื้อมมือมาลูบหน้าต้อม ทั้งคู่ขยับเข้าหากัน ต้อมจูบที่หน้าผากวีสี่ด้วยความรักและทะนุถนอม...

ooooooo

เสียงไมเคิลเอ็ดตะโรแต่เช้าในห้องทำงานบริษัทสตาร์มิวสิก ฉีกเอกสารที่ได้รับรายงานยอดขายก่อนจะหันมาตำหนิสืบพงศ์กับดุจดาว

"ยูสืบพงศ์ ยูบริหารงานภาษาอะไร ยอดขายของดุจดาวถึงได้แพ้วีสี่หลุดลุ่ยแบบนี้ แล้วยูดุจดาว ยูไม่ช่วยไอโปรโมตผลงานบ้างเลย พวกนักข่าวเค้าบ่นกันเป็นแถวว่ายูหยิ่งมั่กๆ"

"ซุปเปอร์สตาร์อย่างดาวจำเป็นต้องแคร์สื่อด้วยเหรอคะ"

"ซุปเปอร์สตาร์ไม่ใช่พระเจ้า นักข่าวเค้าก็ไม่ใช่หมูหมากาไก่ ยูพูดแบบนั้นได้ยังไง"

"ถ้าไม่ใช่สำนักข่าวใหญ่ๆ ดาวก็ไม่เห็นต้องสนใจนี่คะ กะอีแค่สื่อปลายแถว"

"ยูพลาดแล้วดุจดาว รู้มั้ยมหกรรมคอนเสิร์ตเพลงลูกทุ่งไทยปีนี้ใครเป็นคนร้องเพลงเปิดงาน"

"ใครเหรอครับคุณไมเคิล"

"วีสี่...ส่วนยู ดุจดาว คิวอยู่ท้ายงาน รู้มั้ยว่าเพราะอะไร เพราะคนจัดงานคือสมาคมนักข่าว พวกปลายแถวที่ยูมองข้าม"

ดุจดาวไม่ยอม โวยวายให้ไมเคิลจัดการให้เธอ ไมเคิลกลับบอกว่า ภายในเดือนนี้ถ้ายอดขายไม่กระเตื้องเขาจะปิดบริษัทกลับไปทำธุรกิจที่แอลเอตามเดิม ดุจดาวหน้าเจื่อน ขณะที่สืบพงศ์ ทั้งโกรธทั้งตกใจ พออยู่กันสองคน เขาก็เล่นงานดุจดาวทันที

"เพราะเธอคนเดียวดุจดาว เพราะเธอ ทุกอย่างมันถึงได้ลงเอยแบบนี้"

"อย่ามาโทษฉันนะสืบพงศ์ เธอต่างหากที่ไม่ได้เรื่องยอดขายของฉันถึงได้สู้นังวีสี่ไม่ได้"

"เรื่องยอดขายมันแก้ไขกันได้ดุจดาว แต่เรื่องที่เธอไปท้านังวีสี่เอาไว้เธอจะทำยังไง"

ดุจดาวหน้าเจื่อนนึกได้ที่เธอท้าวีสี่ต่อหน้านักข่าวว่าถ้าใครเรตติ้งสู้ไม่ได้ต้องลาออกจากวงการ เธอไม่ยอม อ้างว่าเกมยังไม่จบยังมีโอกาสสู้ สืบพงศ์ถามว่าจะสู้หรือจะแถกันแน่ หรือจะรอให้นักข่าวประจานก่อนถึงจะยอมแพ้ ดุจดาวแทบช็อก ตั้งสติคิดหาทาง

"แต่ถ้าไม่มีนังวีสี่ สถานการณ์ก็จะต้องดีขึ้น"

"เธออย่าคิดอะไรบ้าๆนะดุจดาว ฉันไม่เอาด้วยนะ"

"ก็ตามใจสิ ถ้าเธออยากจะตกงาน แต่ฉัน ดุจดาว เยาวมาลย์ ไม่มีวันยอมแพ้นังเด็กเมื่อวานซืนนั่นเด็ดขาด"

ท่าทางดุจดาวดูจริงจังมากจนสืบพงศ์ลังเลว่าควรร่วมมือกับเธอดีหรือไม่...

ooooooo

ข่าวงานมหกรรมคอนเสิร์ตเพลงลูกทุ่งไทย โป้งกับลิซ่าพูดคุยกันว่าวีสี่จะได้กลับบ้านสมใจ เพราะงานนี้ถ่ายทอดสดผ่านดาวเทียมเครือข่ายโกลบอลเน็ตเวิร์กออกอากาศ 170 ประเทศทั่วโลก ที่สำคัญคือวีสี่ได้รับเชิญเป็นนักร้องเปิดงานแทนดุจดาว วีสี่สบตาต้อมอย่างใจหาย

ระหว่างทางเดินในบริษัท อ๊อดเดินออกมาจากห้องน้ำ ต้องชะงักเมื่อเห็นต้อมกับวีสี่หลบมุมมาคุยอะไรกัน จึงย่องไปแอบฟัง วีสี่บอกต้อมว่าเธอไม่อยากจากต้อม มันเร็วเกินไป

"ดีแล้วล่ะวีสี่ อย่าลืมสิว่าวีสี่ต้องรีบกลับไปรักษาตัวที่บ้าน"

"รักษาได้แล้วยังไง ไม่เคยมีชาว GEN 45 คนไหนอายุเกิน 50 ปี แล้วชีวิตที่เหลือของวีสี่จะอยู่ไปเพื่ออะไร"

ต้อมหลบตาวีสี่เพราะเขาเองก็รู้สึกว่าขาดเธอไม่ได้เช่นกัน วีสี่คว้ามือต้อมมากุมพร้อมกับขออยู่กับเขาต่อไป ให้เธอตายที่นี่ใกล้ๆเขา แต่ต้อมยอมไม่ได้ เขายอมเห็นเธอตายต่อหน้าไม่ได้ วีสี่โผกอดต้อม อ๊อดตาโต รีบแล่นมาเล่าให้สำเริงกับสินฟัง

"ข้าไม่เข้าใจว่ะไอ้อ๊อด GEN 45 อะไรของเอ็งวะ" สำเริงงง

สินถามอ๊อดฟังมาถูกหรือเปล่า อ๊อดโอดครวญว่าแอบฟังไม่ได้ยืนคุยอยู่ด้วย แต่ที่ได้ยินแน่ๆคือต้อมขอร้องให้วีสี่กลับบ้าน สินโวยจะกลับได้อย่างไร ช่วงนี้งานเข้ามากเขาไม่ยอมให้วีสี่ลาพัก สำเริงเห็นด้วยแต่อยากรู้ว่า GEN 45 ของวีสี่ อยู่ที่ไหน อ๊อดแสยะยิ้มไม่รู้ แต่ดูท่าวีสี่อาลัยอาวรณ์เหมือนไปแล้วจะไม่ได้กลับมาอีก สินกับสำเริงใจหาย

"ถ้าเป็นแบบนั้น บริษัทเราขาดทุนยับเยินแน่...เอ็งคอยจับตาไว้นะไอ้อ๊อด ถ้าคู่นี้มีความเคลื่อนไหวอีกเมื่อไหร่ ให้รีบมารายงานข้า" สำเริงสั่งอ๊อดทันที

ในขณะที่ดุจดาวเรียกเพื่อนที่เคยทำงานด้วยสมัยอยู่สวนอาหารมาพบสืบพงศ์เพื่อวางแผนร้ายที่จะทำให้วีสี่ถึงขั้นอำลาวงการไปชั่วชีวิต สืบพงศ์ฟังแล้วสยอง

ooooooo

เมื่อเวลาใกล้เข้ามา ต้อมสับสนกังวลใจจนนอนไม่หลับ มองวีสี่ซึ่งหลับไปแล้วด้วยความรักและอาวรณ์ จนต้องมาปลุกโป้งกับลิซ่ากลางดึกกลางดื่นที่บ้าน ต้อม ปรึกษาว่าเขาควรตามวีสี่ไปด้วยดีหรือไม่ สองคนตกใจ

"อ๊าย จะบ้าเหรอคะต้อมขา ต่างดาวนะคะไม่ใช่ต่างจังหวัด ย้ายไปแล้วย้ายกลับไม่ได้นะคะ"

"นั่นสิ แล้วครอบครัวเอ็ง น้องๆเอ็งจะทำยังไงวะ ส่งไปเรียนต่อที่โน่นเหรอ"

ต้อมสลดฟังเหตุผลของเพื่อน โป้งแนะนำว่าควรใช้เวลาที่เหลือกับวีสี่ให้คุ้มดีกว่ามานั่งฟุ้งซ่าน...ต้อมคิดได้รีบกลับมาหาวีสี่ ปลุกเธอขึ้นมาแล้วชวนไปเที่ยว เช้ามืดฟ้ายังไม่สาง ตาชื่น แต้ม และตั้มงัวเงียลุกมาส่งต้อมกับวีสี่ขึ้นรถ ต้อมสั่ง ทุกคนว่า ถ้าใครโทร.หาเขากับวีสี่ให้บอกไปว่าวีสี่ลาป่วย เขาจะพาวีสี่ไปเที่ยวทะเล เย็นๆจะกลับ

ตลอดทางตามถนนออกสู่ต่างจังหวัด ต้อมแวะข้างทางเพื่อถ่ายรูปวีสี่กับวิวสวยๆ วีสี่สั่งอุปกรณ์นำร่องของเธอให้ถ่ายข้อมูลภาพเก็บไว้ให้เธอด้วย

"ทำไมต้องสำเนาด้วยล่ะวีสี่ เดี๋ยวกลับไปดูด้วยกันก็ได้นี่"

"เผื่อวีสี่ต้องเดินทางกะทันหัน วีสี่อยากเอารูปพวกนี้กลับไปที่ดาวด้วย"

ต้อมอึ้งแต่พยายามยิ้มเพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศ พอมาถึงทะเล ทั้งสองก็เล่นน้ำด้วยกันอย่างมีความสุข ต้อมบ่นเสียดายที่ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้พาเธอมาเที่ยว ยังมีอีกหลายที่ที่สวยงาม

"แค่นี้วีสี่ก็มีความสุขมากพอแล้วค่ะ กลับถึงดาวเมื่อไหร่ วีสี่จะเอาเรื่องทะเลไปเล่าให้เด็กๆชาว GEN 45 ฟัง"

"ที่ดาวของวีสี่มีเด็กด้วยเหรอ"

"ต้องมีสิ เพียงแต่เด็กชาว GEN 45 โตเร็วและก็ตายเร็วกว่าชาวโลกเท่านั้นเอง เหมือนกับวีสี่ตอนนี้ไง" วีสี่นึกได้ว่าไม่ควรพูด รีบขอโทษต้อม

ต้อมรู้สึกใจหาย วีสี่จับหน้าต้อมให้มองเธอและพูดว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เวลาที่เธอจากไปเธออยากเห็นต้อมยิ้มให้เธอ ให้ยิ้มมีความสุขจนวินาทีสุดท้าย ต้อมดึงวีสี่เข้ามากอด ต่างซ่อนสีหน้าเศร้าหมองเอาไว้

ขณะเดียวกัน ยานอวกาศของพวกวีสี่กำลังใกล้เข้าวงโคจรของโลก วีสามขอให้วีหนึ่งกลับไปรับวีสี่ แต่วีหนึ่งและวีสองยึดคำสั่งท่านผู้นำให้รีบกลับมาเอาข้อมูลไปให้ อีกอย่างเชื่อว่าป่านนี้วีสี่คงตายไปแล้ว วีสามเสียใจและไม่ค่อยพอใจ

ooooooo

วันต่อมา สำเริงกำลังคาดคั้นถามโป้งกับลิซ่าถึงเมื่อวานทำไมต้อมกับวีสี่ถึงลาป่วยพร้อมกัน สินไม่พอใจกลัวเป็นข่าวเรื่องชู้สาวขึ้นมาอีก อ๊อดยุแยงสงสัยต้อมจะพาวีสี่หนีกลับบ้าน แต่โป้งกับลิซ่าค้านว่าไม่จริง วีสี่มีงานคอนเสิร์ตวันนี้ เธอต้องไม่ทิ้งงานแน่นอน

ไม่ทันไร ต้อมกับวีสี่เดินเข้ามา สำเริงถามต้อมทันทีว่าพาวีสี่ไปไหนมา วีสี่ตอบเองว่าเธอไปเที่ยวทะเล สินสะดุดหูที่วีสี่เรียกต้อมว่าพี่ต้อม ต้อมตัดบทขอโทษสำเริงและสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก สินจึงคว้ามือวีสี่และบอกว่าเขาจะเป็นคนพาวีสี่ไปงานคอนเสิร์ตเอง ให้ต้อมอยู่ช่วยลิซ่ากับโป้ง สำเริงเห็นด้วย ต้อมกับวีสี่สบตากันอย่างอึดอัดใจ

ในวันนั้น แต้มกับตั้มแต่งตัวออกไปดูคอนเสิร์ตวีสี่ ทั้งสองบอกตาชื่นว่าจะไปให้กำลังใจเธอ...ที่บ้านรัชนี สนธยาเห็นข่าวคอนเสิร์ตของวีสี่ที่จะมีขึ้นตอนสองทุ่มวันนี้ เขาลิงโลดเตรียมอุปกรณ์ที่จะไปเผยธาตุแท้ของวีสี่ให้ทุกคนได้เห็น

ในช่วงบ่าย สินพาวีสี่มาส่งที่ห้องแต่งตัวหลังเวที พบดุจดาวซึ่งแต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกมากับสืบพงศ์ สินจึงแกล้งถาม "ดุจดาวรีบมาจังเลยนะ เห็นได้ข่าวว่าร้องคิวสุดท้ายไม่ใช่เหรอ"

ดุจดาวโมโหจะปรี่เข้าใส่ สืบพงศ์รั้งไว้ไม่ใช่เวลาที่จะมีเรื่อง แต่ดุจดาวไม่ยอมบอกให้สืบพงศ์เฉยไว้ เธอเดินเข้ามาเผชิญหน้ากับวีสี่และสิน

"ยินดีด้วยนะวีสี่ ที่ได้เลื่อนขั้นมาเป็นนักร้องหญิงหมายเลขหนึ่งของวงการ เธอคงสะใจมากสิท่า"

"วีสี่แค่อยากร้องเพลง เรื่องอื่นวีสี่ไม่สน"

"ก็ดี เพราะน้ำหน้าอย่างเธอคงอยู่ได้อีกไม่นานนักหรอก"

"นี่ให้มันน้อยๆหน่อยนะดุจดาว แพ้แล้วอย่าพาลดีกว่า" สินเตือนดุจดาว

"เปล่านะคะคุณสิน ดาวแค่พูดความจริงต่างหาก ดาวสังหรณ์ใจค่ะว่าอีกไม่นานวงการนี้จะไม่มีชื่อของวีสี่อีกต่อไป" ดุจดาวพูดด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด

สินและวีสี่อึ้ง สืบพงศ์รีบดึงดุจดาวหลบไปที่อื่นและต่อว่าเธอที่พูดจาให้พวกนั้นรู้ตัว สืบพงศ์ชักหวั่นใจว่าเรื่องจะไปกันใหญ่ ดุจดาวพูดใส่หน้าสืบพงศ์ว่าเธอไม่ยอมให้วีสี่ได้ขึ้นร้องเพลงเปิดงาน เธอจะโทร.บอกคนของเธอให้ลงมือ...

เบิ้มกับยอด คนของดุจดาวแอบเข้ามาทางบันไดหนีไฟตรงไปยังห้องแต่งตัว ต้อมรู้สึกไม่สบายใจเร่งโป้งกับลิซ่าให้รีบไปที่งาน...ในห้องแต่งตัว สินเดินไปมากระวนกระวายใจที่ต้อม กับพวกยังมาไม่ถึงอีก วีสี่ปลอบว่าต้อมคงไม่ยอมมาสายแน่ สินขัดใจถามวีสี่ตรงๆว่ามีอะไรกับต้อมหรือเปล่า วีสี่หลบสายตาตอบไปว่าไม่มี

"ก็ดี เพราะฉันเสียดายนะ ที่นักร้องสาวอนาคตไกลอย่างเธอ ต้องมาลงเอยกับนายกระจอกแบบนั้น"

"แต่ว่าพี่ต้อมเป็นคนดีนะคะคุณสิน" วีสี่ชักไม่พอใจ

"ที่ว่าดี ก็เพราะมันจะพาเธอหนีกลับบ้านใช่มั้ยล่ะ"

วีสี่ตาโตตกใจ สินพูดว่าเขารู้แผนการของเธอกับต้อม เขาไม่ยอมให้เธอกลับบ้าน ตราบใดที่ยังเป็นนักร้องของค่ายเรดาร์เรคคอร์ด วีสี่อึ้ง พลันมีเสียงเคาะประตู สินเดินไปเปิดประตู แต่แล้วต้องตกใจเมื่อโดนเบิ้มกับยอดช็อตด้วยไฟฟ้าจนสลบ วีสี่ตกใจตั้งการ์ดเตรียมต่อสู้ ยอดชักปืนออกมาขู่ วีสี่เตะปืนกระเด็นแล้วต่อยซ้ำ แต่แรงเธอหมดไม่ระคายผิวยอดเลย นาฬิกาเตือนเธอ
ว่าให้หาทางหนี วีสี่จึงวิ่งออกไป พอดีหน้าห้อง ตั้มกำลังยืนรอแต้มเข้าห้องน้ำ เห็นวีสี่วิ่งมาจึงร้องเรียก ยอดกับเบิ้มพอรู้ว่าสองคนรู้จักกัน

จึงจับตั้มเป็นตัวขู่บังคับเอาตัววีสี่ไปจนได้

แต้มเสร็จธุระเดินมาไม่เห็นตั้ม เข้าใจว่าเข้าไปหาวีสี่แล้วจึงตามไป พบสินนอนสลบอยู่ก็ตกใจ ต้อม โป้ง และลิซ่ามาถึงพอดี แต้มรีบบอก "พี่ต้อม เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!!"

ต้อมกับพวกวิ่งมาที่ลานจอดรถ ตะโกนเรียกวีสี่ ตั้มได้ยินเสียงต้อม จึงตะโกนตอบว่าเขาอยู่ตรงนี้ ทุกคนเห็นวีสี่ กับตั้มถูกจับตัวดันขึ้นรถตู้แล้วขับหนีไป ต้อมสั่งลิซ่าโทร.แจ้งตำรวจแล้วบอกโป้งเอารถมา...อ๊อดรีบมารายงานสำเริงและไปดูอาการสิน

อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 13
ตอนที่ 13

โป้งขับรถตู้คู่ใจ ต้อม แต้ม และลิซ่าช่วยกันมองหารถตู้คันที่จับตัววีสี่กับตั้มไป แต่แล้วต้องเสียเวลาเมื่อตามรถผิดคัน

ooooooo

รถตู้ที่จับวีสี่กับตั้มมาจอดที่หน้าโรงงานร้างแห่งหนึ่ง วีสี่กับตั้มถูกมัดไว้กับเสา วีสี่ปลอบตั้มให้ หายกลัวเพราะเชื่อว่าต้อมต้องมาช่วย แต่พอตั้มแย้งว่าต้อมจะรู้ได้อย่างไรว่าอยู่ที่ไหน วีสี่นึกได้ สั่งอุปกรณ์ นำร่องให้หาพิกัดที่อยู่แล้วโทร.บอกต้อมด่วน

เบิ้มโทร.รายงานดุจดาวว่าเขาได้ตัววีสี่มาแล้ว ดุจดาวสั่งให้ทำลายวีสี่และถ่ายคลิปไว้ด้วย สืบพงศ์ฟังอยู่ข้างๆถาม "ถ่ายคลิป? ตกลงเธอจะทำอะไรกับวีสี่กันแน่ดุจดาว"

"ไม่น่าถาม ผู้หญิงสวยแบบนั้นถูกผู้ชายจับตัวไป เธอคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะสืบพงศ์"

สืบพงศ์ถึงกับอึ้งในความเลวของดุจดาว...พอต้อมได้รับการโทร.แจ้งจากอุปกรณ์นำร่องของวีสี่ ก็รีบบอกโป้งขับรถมุ่งหน้าไปทันที ลิซ่ากับโป้งงงว่าอุปกรณ์นำร่องคืออะไร...

เมื่อรู้ว่าต้อมคงได้ทราบแล้วว่าพวกเธอถูกขังไว้ที่ไหน วีสี่ก็ให้นาฬิกายิงเลเซอร์ตัดเชือกจนขาด แล้วสั่งตั้ม "ฟังให้ดีนะตั้ม เดี๋ยววีสี่จะสกัดพวกคนร้ายเอาไว้ พอได้จังหวะเมื่อไหร่ ตั้มรีบหนีไปเลยนะ"

"แล้วเจ๊สี่ล่ะครับ"

"วีสี่ไม่เป็นไร วีสี่เป็นมนุษย์ต่างดาวรับรองว่าไม่ตายง่ายๆหรอก"

ตั้มมองวีสี่อย่างซาบซึ้งใจ พอดีได้ยินเสียงคนร้ายเดินใกล้เข้ามา ทั้งสองจึงทำเป็นยังถูกมัดตามเดิม เบิ้มกับยอดเข้ามามองวีสี่อย่างหื่นกระหาย แย่งกันจะเป็นคนแรกที่จัดการเธอ จึงใช้วิธีโยนหัวโยนก้อย อีกคนจะเป็นคนถ่ายคลิป ยอดได้เป็นคนแรก มันยิ้มกริ่มย่างสามขุมเข้าหาวีสี่ วีสี่กำทรายที่พื้นปาใส่ตายอดแล้วบอกตั้มให้วิ่งหนี เบิ้มพยายามขวาง ตั้มสะบัดจนมือถือเบิ้มกระเด็นหล่นไปแต่ยังบันทึกภาพอยู่ ยอดโมโหชักปืนออกมายิงใส่วีสี่ เธอจึงใช้พลังม่านกันกระสุน แต่ทว่าพลังเธอน้อยจึงกระเด็นหงายหลังไป

ตั้มวิ่งหนีออกมานอกโรงงาน เจอเข้ากับรถตู้ของโป้งแล่นมา ต้อมรีบลงมาหาน้อง ตั้มบอกให้ต้อมรีบเข้าไปช่วยวีสี่ ขณะที่วีสี่เสียพลังไปมาก แขนของเธอเปลี่ยนสีเป็นเอเลี่ยน นาฬิการายงานว่าเธอกำลังจะคืนร่างมนุษย์ต่างดาว ยอดกับเบิ้มเห็นวีสี่ในสภาพนั้นก็ตกใจ

"นังตัวประหลาด แกตายซะเถอะ" ยอดเล็งปืนใส่

ต้อมเข้ามาโดดรวบตัวยอด ทั้งสองต่อสู้กันอุตลุด เบิ้มเข้าช่วย พอดีโป้งโผล่มาขวางจึงสู้กันอีกคู่หนึ่ง ต้อมแย่งปืนจากยอดได้หลับหูหลับตายิงใส่ ทุกคนหลบกันจ้าละหวั่น ลิซ่า แต้ม และตั้มตกใจเสียงปืนรีบวิ่งเข้ามา เห็นโป้งพยายามบอกต้อมให้หยุด ต้อมยังหลับตา

"ฮื้อ ข...ขอโทษครับพี่...ปืนมันลั่น...ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ไปสู่ที่ชอบๆนะครับพี่ แล้วผมจะทำบุญไปให้"

"มันไปกันหมดแล้วโว้ย"

ต้อมลืมตาไม่เห็นคนร้ายก็ทำเป็นควงปืนอวดว่าไม่รู้จักเสียแล้ว เล่นกับใครไม่เล่น แต่พอหันไปทางวีสี่ก็ตกใจ เธอหมดสติไปแล้ว...ช่วงนั้นเบิ้มกับยอดหนีกลับมาที่รถพร้อมกับเก็บมือถือมาด้วย พวกมันรีบโทร.แจ้งดุจดาว

ต้อมปฐมพยาบาลวีสี่จนรู้สึกตัว เธอรีบบอกให้พาเธอไปที่งานคอนเสิร์ต โป้งเห็นว่าสภาพแบบนี้จะขึ้นร้องเพลงได้ อย่างไร แต่วีสี่ต้องทำให้ได้เพราะเป็นการส่งข่าวถึงพรรคพวก

"ไม่ต้องห่วงครับสหายต้อม พลังสำรองของสหายวีสี่

ยังพอมีอยู่บ้าง แค่พักผ่อนสักครู่ร่างกายก็จะเป็นปกติ" นาฬิการายงานกับต้อม

โป้งกับลิซ่าตกใจ นาฬิกาพูดได้ นาฬิการีบบอกว่าเขาไม่ใช่นาฬิกาแต่เป็นอุปกรณ์นำร่องของวีสี่...แขนของวีสี่เริ่มกลับสู่สภาพมนุษย์ สักพักก็คืนสภาพปกติ วีสี่บอกทุกคนว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้ว นาฬิกาจึงบอกให้รีบเดินทาง

ทางด้านงาน สืบพงศ์จัดการให้ดุจดาวได้ขึ้นร้องเพลงคนแรกแทนวีสี่ ดุจดาวเตรียมตัวพร้อมยืนรอข้างเวที แต่พอได้รับโทรศัพท์รายงานจากเบิ้มก็ตกใจ ยิ่งได้ฟังเรื่องตัวประหลาดพร้อมกับภาพที่ส่งมาให้ดู เป็นภาพวีสี่ถูกยิงแล้วแขนเริ่มเปลี่ยนสี "นี่มันอะไรกันเนี่ย!!"

รถของเบิ้มกับยอดแล่นมาตามถนนชานเมือง โดนตำรวจสกัดจับไว้ได้ทั้งสองคน ดุจดาวยังเชื่อว่าถึงแม้วีสี่จะรอดมาได้ แต่ก็คงกลับมาร้องเพลงไม่ทัน ผิดคาด...ต้อมพาวีสี่กลับมาได้ทัน วีสี่ให้นาฬิกาจัดการเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวให้ และโป้งรีบไปแจ้งผู้จัด สืบพงศ์เครียดหลบเข้าห้องน้ำล้างหน้า แต่แล้วพอเดินออกจากห้องน้ำเขาก็ถูกตำรวจรวบตัว

ในงานรัฐมนตรีขึ้นกล่าวเปิดงาน ดุจดาวยืนลุ้นรอขึ้นเวที แต่พอดนตรีขึ้นเป็นเพลงของวีสี่และตัววีสี่ก็เดินออกมา ดุจดาวชะงัก "เป็นไปไม่ได้ นี่แกกลับมาได้ยังไง!"

ดุจดาวหงุดหงิดงุ่นง่านเดินออกมาหาตัวสืบพงศ์ แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นสืบพงศ์อยู่กับตำรวจแถมโดนใส่กุญแจมือ สืบพงศ์โวยวาย "นั่นไงครับคุณตำรวจ คนบงการตัวจริงอยู่นั่น จับมันเลยครับ มันเป็นคนวางแผนทั้งหมด เรื่องนี้ผมไม่เกี่ยว" ...ดุจดาวหน้าเหวอรีบวิ่งหนี
อ่านละครย่อเรื่องหวานใจยัยต่างดาว ตอนที่ 13
ooooooo