@^@..อ่านละครย่อเรื่องเหลี่ยมรัก ตอนที่ 2
ตอนที่ 2 (ต่อจากวานนี้)
เดินพล่านตามหาจนเหนื่อย ปรากฏว่าไม่เจอ เพราะภาคินพาฟ้าเข้าร้านอาหารในห้างไปแล้ว
จนเมื่อพากันไปนั่งที่เก้าอี้พักผ่อน ดนัยถามว่าบอกได้แล้วรึยังว่าตามหาใคร ตะวันบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ทำเอาดนัยงงถามขำๆ ว่าแพ้อากาศกรุงเทพฯ จนเพี้ยนไปหรือเปล่า
"บ้าน่านัยเนี่ย" ตะวันพลอยขำไปด้วย "ก็ตะวันไม่รู้ จริงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ที่ตามเพราะเขาหน้าเหมือนตะวัน" พูดแล้วเห็นดนัยทำหน้างง เธอย้ำว่า "ผู้หญิงคนนั้นหน้าเหมือนกับตะวัน เหมือนมาก เหมือนที่สุดเลยนะนัย"
ดนัยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ตะวันก็ยังย้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าผู้หญิงคนนั้นหน้าเหมือนตนจริงๆไม่ใช่คล้าย เธอเสียงดัง จนดนัยบอกให้เบาๆหน่อยอายคนอื่นเขา
"ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย ว่าจะมีคนหน้าเหมือนตะวันขนาดนั้น" ตะวันพึมพำอย่างติดใจสงสัยมาก
ooooooo
ภาคินเอาอกเอาใจฟ้าเต็มที่ทั้งเพราะความสวยน่ารัก และหมายมาดจะเอาชนะความหวงตัวของเธอ ดังนั้นเขาจะแตะเนื้อต้องตัวเธอทุกครั้งที่มีโอกาส ทำให้ฟ้ายิ่งระวังตัวและอึดอัดใจแต่ก็ต้องพยายามฝืน รักษากิริยาเพราะรู้เจตนาของผู้เป็นย่า
วันนี้ วิภูกลับถึงบ้านไม่เห็นฟ้า ถามแม่ว่าให้ฟ้าออกไปซื้อของกับใครหรือ
"ภาคิน ลูกชายคนโตของคุณภัสสร เศรษฐีที่ดิน แล้วก็ธุรกิจเรียลเอสเตท แล้วเขาก็เป็นคนช่วยหนูฟ้าตอนที่ตกสระน้ำเมื่อวานนี้ไง"
"คุณแม่คิดจะจับคู่ให้ยายฟ้าเหรอครับ" วิภูถามอย่างรู้ทันความคิดของแม่
"ภูจะเรียกว่ายังไงก็เรื่องของภู แต่สิ่งที่แม่ทำคือ แม่ กำลังเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้หลานสาวของแม่"
"แต่ยายฟ้าเพิ่งเรียนจบนะครับคุณแม่"
"แม่ก็ไม่ได้ให้ฟ้าแต่งงานวันนี้พรุ่งนี้เสียเมื่อไหร่ล่ะ อีกอย่างทางโน้นเขาก็ยังไม่ได้มาพูดจาทาบทามอะไร แม่ก็แค่ดูไว้ก่อนก็เท่านั้น"
ฟังแม่แล้ววิภูเงียบไป วิไลเลขาตีความว่าเป็นการยอมรับโดยปริยาย เลยหันมองไปอีกด้านเห็นภาคินกับฟ้ากลับมาพอดี หันมาบอกลูกชายว่า
"กลับมากันแล้ว ดีเหมือนกัน ภูจะได้เห็นว่าที่แม่ดูไว้น่ะ แม่ดูไม่ผิด"
ooooooo
ภาคินลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้ฟ้า เธอเอ่ยขอบคุณเบาๆแล้วไปเอาถุงช็อปที่ประตูหลัง จังหวะนั้นเอง ภัทรวดีกับภัทรมนสองป้าหลานเดินมาทักทายเสียงใส
ภัทรวดีถามว่าไปช็อปกันมาหรือ ภาคินยกมือไหว้ ตอบว่าครับ ภัทรมนพูดขึ้นทันทีว่า
"นี่ถ้ามนไม่ได้ไปกับคุณป้า มนจะขอตามไปด้วยนะคะเนี่ย" เมื่อภาคินเปิดทางว่าจะไปเมื่อไรก็ได้เพราะตนต้องมาบ้านนี้บ่อยๆอยู่แล้ว ภัทรมนเสนอทีเล่นทีจริงว่า "พรุ่งนี้เลยเป็นไงคะ"
ฟ้าหยิบของแล้วจะเข้าบ้าน พอดีวิไลเลขากับวิภูเดินออกมา วิไลเลขาเห็นภัทรมนมายืนสะอิ้งกายอยู่แถวนั้นก็มองอย่างไม่ชอบใจนัก ทักภาคินว่า พาน้องไปไหนมา สนุกไหม แล้วแนะนำภาคินให้รู้จักวิภู บอกว่าเป็นพ่อของฟ้า เมื่อภาคินยกมือไหว้ วิไลเลขาจึงชวนเข้าไปนั่งคุยกันข้างในดีกว่า
ภัทรวดีกับภัทรมนกลายเป็นส่วนเกิน ยืนมองทั้งสามไปอย่างไม่พอใจ ภัทรมนพูดเบาๆว่า
"นังคุณย่ามันต้องวางแผนจับคุณภาคินให้นังฟ้าแน่ๆ เลยค่ะคุณป้า"
ภัทรวดีบอกว่านั่นคือวิธี "เงินต่อเงิน" หลานสาวถามว่าคุณป้าจะยอมหรือ ตนไม่ยอมแน่
"แกชอบคุณภาคินจริงๆเหรอ" ภัทรวดีถาม มองหน้าเขม็ง
"จริงหรือไม่จริงมันไม่สำคัญหรอกค่ะคุณป้า ความสำคัญอยู่ที่ถ้ามนอยากได้ มนก็ต้องได้"
หลังจากได้นั่งพูดคุยกับภาคินแล้ว คืนนี้ วิภูเข้าไปหาฟ้าที่ห้องนอนเห็นลูกสาวยืนครุ่นคิดอะไรอยู่ เดาอย่างนึกสงสารว่า คิดเรื่องภาคินหรือเปล่า ฟ้ายิ้มเศร้าๆบอกพ่อว่า "ก็นิดหน่อยค่ะ"
"ลูกรู้ใช่ไหมว่าคุณย่าอยากให้ลูก...เป็นฝั่งเป็นฝา" เมื่อฟ้าบอกว่าทราบ วิภูถามว่าแล้วลูกคิดอย่างไร ฟ้าบอกว่าแล้วแต่คุณย่า เขาแย้งว่า "แต่ถ้าลูกคิดว่าลูกยังไม่พร้อม ลูกก็บอกคุณย่าได้นะ"
ฟ้าบอกวิภูว่าคุณย่าท่านคิดให้แล้ว วิภูย้ำว่าอยากให้ ลูกตัดสินใจเอง คิดเองมากกว่า ชีวิตเป็นของลูก ลูกควรมีสิทธิ์ เลือกเอง
"ค่ะ...ขอบคุณคุณพ่อมากค่ะ" ฟ้าเข้าไปกราบที่อกพ่อ วิภูดึงลูกเข้าไปกอดอย่างห่วงใย
ooooooo
ตอนที่ 3
เย็นแล้ว ขณะที่ภัสสรเพิ่งคุยโทรศัพท์กับวิไลเลขาเสร็จ ภากรก็เดินเข้ามา ภัสสรทักอย่างตื่นเต้นดีใจว่ากลับมาแล้ว เป็นอย่างไรบ้างสนุกไหม
ภากรไหว้แม่และเข้าไปกอดตามปกติ บอกแม่ว่าดี ภัสสรถามว่าแล้วพิมพ์นภัสเล่าเป็นอย่างไร สนิทกันมากขึ้นไหม รู้จักรู้ใจกันมากขึ้นหรือเปล่า
"ก็โอเคครับ พิมพ์เขาก็สนุกตามประสาผู้หญิง เที่ยวช็อปปิ้ง ก็ไปเที่ยวกันแค่สองสามวันเองครับ"
"พูดตรงๆนะ แม่อยากให้ลูกแต่งงานกับหนูพิมพ์ แม่ว่าหนูพิมพ์เหมาะสมกับลูกที่สุด ถ้ากรแต่งงานกับหนูพิมพ์ คินแต่งงานกับหนูฟ้า แม่ก็หมดห่วง"
ภากรถามงงๆว่าใครคือหนูฟ้า เมื่อแม่บอกว่าลูกสาวของวิภูหลานวิไลเลขา เขาถามอีกว่า "แล้วพี่คินเจอหนูฟ้าของแม่แล้วเหรอครับ"
"เจอแล้วจ้ะ นี่ก็ไปทำหน้าที่สารถีขับรถพาหนูฟ้าไปซื้อของ เมื่อกี้แม่โทร.คุยกับคุณวิไลเลขาเห็นว่าออกจากบ้านโน้นแล้ว ไม่รู้ไปแวะที่ไหนรึเปล่า อืม...เย็นนี้กินข้าวกับแม่นะลูก จะได้พร้อมหน้าพร้อมตา"
"ครับ...กรไปอาบน้ำก่อนนะครับ"
ภากรเลี่ยงไปอาบน้ำ ภัสสรมองตามอย่างชื่นชมกับลูกชายที่อยู่ในโอวาทแต่เล็กจนโต
ส่วนภาคินผู้พี่ชายที่ภัสสรเอ่ยถึงนั้น พอส่งฟ้าเสร็จเข้าไปหาปริณดา หญิงสาวผู้สงบเสงี่ยมเรียบร้อยที่ภาคินเลี้ยงไว้ เพื่อแก้ขัดในยามที่เขาเหงา ผิดกับปริณดาที่รักเขาหมดทั้งหัวใจจนยอมเขาได้ทุกอย่าง
ปริณดาดีใจที่ภาคินมาหา แต่ไม่สบายใจที่ตัวเองไม่ได้เตรียมอาหารไว้ ถามว่าทำไมไม่โทร.บอกก่อน เขาตอบห้วนๆว่าไม่ต้องเตรียมหรอก ไปหาอะไรกินกันข้างนอกดีกว่า
ปริณดาดีใจถามว่าจริงหรือ คราวนี้เลยโดนดุว่าทำราวกับตนไม่เคยพาไปกินข้าวข้างนอกไปได้ เร่งให้แต่งตัวเร็วๆ
"ค่ะ..." ปริณดารับคำจะรีบไปแต่งตัว แต่นึกได้หันมาถามอีก "แล้วคืนนี้คุณจะค้างที่นี่รึเปล่าคะ"
"นี่คุณกลายเป็นผู้หญิงจู้จี้จุกจิกตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไปแต่งตัวเร็วเข้าเถอะ" คราวนี้เขาดุหน้านิ่วคิ้วขมวด จนปริณดารับคำแล้วรีบไป เขายังบ่นตามหลัง "น่าเบื่อจริงๆ"
ส่วนฟ้า เมื่อภาคินพามาส่งบ้านแล้ว ขณะอยู่ตามลำพังเธออดคิดสับสนไม่ได้ ไม่รู้จะทำอย่างไรดีกับเรื่องที่กำลังต้องตัดสินใจ ทำให้เธอคิดถึงแม่ เชื่อว่าถ้าแม่อยู่ด้วยก็คงจะให้คำแนะนำได้
ภัทรมนที่บอกกับภัทรวดีแล้วว่าจะชิงภาคินมาให้ได้ มาเจอฟ้ายืนใจลอยอยู่ก็เข้าไปพูดกระแนะกระแหนว่าใจลอยคิดถึงผู้ชายหรือ อยากได้ภาคินจนตัวสั่นเลยใช่ไหม
ฟ้าไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระเลยจะเดินหนี ถูกภัทรมนหาว่าทนฟังไม่ได้ ซ้ำยังพึมพำอย่างมุ่งมั่นว่า "คอยดูนะ ฉันจะไม่ยอมให้แกสมหวังเด็ดขาด นังฟ้า!"
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้น ภากรเดินออกมาที่ห้องอาหาร เห็นภัสสรนั่งหน้าเครียด พอถามก็ได้ยินแม่บ่นว่า ป่านนี้พี่ชายตัวดีของเขายังไม่กลับมาเลย ไม่รู้ไปค้างกับผู้หญิงที่ไหน ภากรปลอบใจแม่ว่าอาจติดพันเรื่องงานอยู่ก็ได้
"อย่ามาแก้ตัวแทนเลย" ภัสสรตัดบทอย่างหงุดหงิด "ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่ชายเราเจ้าชู้เลอะเทอะขนาดไหน ดูซิ เพิ่งจะไปหาหนูฟ้ามาหยกๆ ยังไม่วายไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นอีก แม่ ตั้งใจว่าเช้านี้จะชวนนายคินไปพบคุณวิไลเลขาเรื่องที่ดิน แล้วจะถือโอกาสทาบทามหนูฟ้าให้...แล้วดูเอาเถอะ ดูนายคินมันทำ"
พอดีแม่บ้านถือถาดอาหารเข้ามาเตรียมให้ภากร เขาบอกว่าวันนี้ไม่กินจะรีบไป แล้วบอกแม่ว่า "กรไปทำงานก่อนนะครับคุณแม่ กรนัดกับนายศักดาเรื่องโฆษณาคอนโดฯน่ะครับ"
ภัสสรบ่นต่อไปอีกว่าถ้าภากรว่างก็จะให้พาไปหาวิไลเลขา ภากรรีบบอกว่าเดี๋ยวภาคินคงมา เมื่อภัสสรพยักหน้าเซ็งๆ เขารีบเข้าไปหอมแก้มแม่ก่อนไปทำงาน พอเดินออกมาได้
ก็ถอนใจโล่งอก
ooooooo
วันนี้เป็นวันที่ตะวันจะไปสมัครงานที่บริษัท เอส แอดเวอร์ไทซิ่ง ที่เมื่อวานไปสำรวจเส้นทางไว้ เรียบร้อยแล้ว นัดพบกับดนัยตอนเย็นเลย
ตะวันเอาเอกสารสมัครงานไปยื่นให้เลขาฯของศักดาเจ้าของบริษัท ครู่หนึ่งเธอก็ถูกเรียกเข้าไปเพื่อดูตัวและสัมภาษณ์ ตะวันเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามศักดาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมเรียบร้อย
"ดูจากประวัติการศึกษาของคุณตรงกับตำแหน่งที่เราต้องการ แต่ตำแหน่งครีเอทีฟดูผลการเรียนอย่างเดียวคงไม่ได้" ศักดามองหน้าตะวันนิ่งๆ
อ่านละครย่อเรื่องเหลี่ยมรัก ตอนที่ 3
ตอนที่ 3
"ค่ะ...ดิฉันทราบ"
"แล้ว...คุณคิดว่าคุณจะนำเสนออะไรที่จะทำให้ผมรู้สึกว่าคุณเป็นครีเอทีฟ"
ตะวันยิ้มนิดๆ แววตาครุ่นคิด สีหน้าและแววตาเธอดูเป็นคนฉลาดมีไหวพริบว่องไว ครู่หนึ่งศักดาตัดบทบอกเธอว่า
"โอเค ผมเชื่อว่าคุณเป็นครีเอทีฟ เอาเป็นว่าอาทิตย์หน้าคุณมาเริ่มงานได้เลย"
"จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ตะวันสัญญานะคะว่าจะตั้งใจทำงานให้เต็มที่"
ศักดามองยิ้มๆกับความดีใจของเธอและรู้ว่าชื่อเล่นของเธอคือตะวัน เลยขอเรียกง่ายๆว่าตะวันด้วย
ระหว่างนั้น ภากรขับรถมาถึงที่ทำงานรีบเดินขึ้นไปที่สำนักงานไม่ทันเห็นว่าพิมพ์นภัสเอารถมาจอดหลังเขาเพียงไม่กี่นาที
ภากรจะเข้าไปในห้องทำงานของศักดาเห็นมีหญิงสาวนั่งหันหลังให้อยู่จึงเอ่ยขอโทษและทำท่าจะถอย ศักดาบอกว่าไม่เป็นไรนี่คือพนักงานใหม่ของบริษัท
ตะวันนั่งหันหลังอยู่ได้ยินเสียงภากรรู้สึกคุ้นหู หันไปเจอหน้ากันจังๆ ต่างอึ้ง อึดใจเดียว ภากรยิ้มกวนๆเข้ามาทักว่า
"เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่านอกจากโลกกลมแล้ว โลกยังแคบได้ใจอีก"
ศักดามองเพื่อน ถามงงๆว่ารู้จักกันด้วยหรือ ภากรยิ้มกว้างบอกว่ายิ่งกว่ารู้จักอีก ตะวันฉุนขึ้นมาปรามเสียงดังว่าพูดให้ดีๆพูดแบบนี้ตนเสียหาย แล้วขอตัวกับศักดา ยกมือไหว้ ลุกไปเลย
ภากรไม่ยอมปล่อยให้หลุดไปง่ายๆ เขาตามไปถามว่าจะไปไหน ตะวันพูดไปเดินหนีไปว่าจะรีบหนีไปจากเขาให้ไกลๆ
ขณะที่ภากรตามตื๊อก่อกวนอยู่นั่นเอง พิมพ์นภัสตามมาทันเห็นเข้าพอดี พอเห็นว่าเขากำลังเดินตาม "นังเด็กตีกลอง" อยู่ก็ฉุนกึก พุ่งเข้าไปด่าตะวันว่าหน้าด้านตามภากรมาถึงที่นี่
"โอย...บ้าไปใหญ่แล้ว นี่คิดว่าแฟนตัวเองหน้าตาดีนักรึไง ฉันไม่ลงทุนมากรุงเทพฯเพื่อตามผู้ชายหน้าตาอย่างนี้หรอก คุณเองก็เหมือนกัน ช่วยดูแลแฟนคุณให้ดีหน่อย อย่าปล่อยให้มาอาละวาดกัดคนอื่น ฉันขี้เกียจไปฉีดยากันหมาบ้า"
ตะวันด่าๆๆแล้วเดินอ้าวออกไป พิมพ์นภัสดีแต่กรี๊ดกร๊าดแต่ด่าไม่ทัน เห็นตะวันเดินอ้าวไปแล้วเลยหันมาเล่นงานภากรแทน
"ฟังมันพูดสิคะพี่กร มันว่าพิมพ์เป็นหมาแล้วมันยังหาว่าพี่กรไม่หล่อด้วย แล้ว...มันมาทำไมคะ"
ooooooo
ภากรหน่ายที่จะชี้แจง เมื่อพากันขึ้นไปที่ห้องทำงานศักดา ศักดาชี้แจงว่าตะวันเป็นพนักงานใหม่ของบริษัท พิมพ์นภัสบอกให้เขาไล่ออกไปอย่าให้มาทำงานที่นี่
ภากรเห็นว่าพิมพ์นภัสชักจะมากเกินไปแล้ว เตือนว่าอย่าไปก้าวก่ายงานของศักดา คราวนี้เลยถูกพิมพ์นภัสหาว่าเขาชอบตะวัน ยิ่งโวยวายหน้ามืดจนภากรฉุนชี้หน้าสั่งให้หยุด
พิมพ์นภัสไม่เคยเห็นภากรฉุนเฉียวอย่างนี้ เธอหยุดกึก แต่ยังยืนยันให้ศักดาไล่ตะวันออกไปเสีย ศักดาปฏิเสธนิ่มๆว่าตนทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะเพิ่งรับตะวันเข้าทำงานเมื่อครู่นี้เอง
"นี่ศักดิ์เป็นเพื่อนพิมพ์รึเปล่าเนี่ย พิมพ์ขอแค่นี้ทำไมให้พิมพ์ไม่ได้ ใช่สิ ผู้ชายด้วยกันก็ต้องเข้าข้างกัน อย่าให้พิมพ์ รู้นะว่าศักดิ์ช่วยพี่กรให้นอกใจพิมพ์" พิมพ์นภัสพาลกระแชงไปหมด แล้วผลุนผลันออกไป
"งานเข้าแล้วกร ฉันว่านายไปเคลียร์กับพิมพ์ก่อนดีกว่า ไป๊..."
ภากรเดินออกไปเซ็งๆ ศักดาได้แต่มองตามเพื่อนไปอย่างเห็นใจ
ooooooo
เมื่อรอภาคินจนสายมากแล้วยังไม่เห็นกลับมา ภัสสรจึงไปหาวิไลเลขาที่บ้านคนเดียวเพื่อคุยเรื่องราคาที่ดินที่ภากรเอาโฉนดมาเมื่อวานนี้ ระหว่างนั้นก็มองหาฟ้า วิไลเลขาบอกว่ากำลังง่วนกับการจัดห้องนอน
คุยเกริ่นปูทางกันไปครู่หนึ่ง ภัสสรตัดสินใจบอก
วิไลเลขาตรงๆว่า อยากได้ฟ้าเป็นลูกสะใภ้ ไม่รู้ว่าวิไลเลขาจะรังเกียจไหม
"ใครรังเกียจคนหนุ่มอนาคตไกลอย่างลูกชายคุณภัสสรก็แย่แล้ว" วิไลเลขาตอบเหมือนคอยอยู่แล้ว
เพราะต่างก็ใจตรงกันอยู่แล้วคุยกันเพียงไม่กี่คำก็รู้เรื่อง ภัสสรจึงขอวันเดือนปีเกิดของฟ้าไปให้หลวงพ่อดูฤกษ์ แต่งงาน วิไลเลขาตกใจถามว่าไม่เร็วไปหน่อยหรือ เมื่อภัสสรยืนยันว่าไม่เร็ว วิไลเลขาจึงลุกไปหยิบให้
ระหว่างนั้นก็เข้าไปหาฟ้าที่ห้องนอนบอกว่าภัสสรมาทาบทามเธอให้ภาคินไม่ขัดข้องใช่ไหม ฟ้าอึกอักแต่ก็บอกว่าแล้วแต่คุณย่า แต่ตนก็เพิ่งรู้จักภาคินเพิ่งเจอกันแค่สองครั้งอยากจะขอเวลาทำความคุ้นเคยกันสักพักจะได้ไหม
"ได้สิจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นย่าว่าหมั้นกันไว้ก่อนแล้วค่อยๆเรียนรู้ศึกษากันไป พอคุ้นเคยกันดีก็ค่อยแต่งงานดีไหม"
"ค่ะ...กราบขอบพระคุณคุณย่ามากค่ะ" ฟ้ากราบที่ตักคุณย่า
"จำไว้นะลูก" วิไลเลขาดึงฟ้าเข้าไปกอด "ย่าทำทุกอย่างเพื่อฟ้า ฟ้าเป็นหลานคนเดียวของย่า ย่าเชื่อว่าย่าดูพ่อภาคินไม่ผิดแน่นอน"
ฟ้าแอบถอนใจเบาๆทั้งที่หน้าซบอยู่กับไหล่ย่า
ooooooo
บ่ายนี้ ทั้งตะวันและดนัยต่างมีข่าวดีมาบอกกัน ตะวันได้งานแล้วและดนัยก็ได้รับเข้าเป็นนักข่าวฝึกหัดสมใจ ระหว่างทางกลับอพาร์ตเมนต์ ตะวันบอกว่าตนจะกลับไปหาแม่ก่อนแล้วค่อยกลับมาเริ่มงานอาทิตย์ หน้าถามว่าดนัยจะไปด้วยไหม
"ไปซิ นัยจะปล่อยให้ตะวันกลับไปคนเดียวได้ยังไง" ดนัยทำหน้าอ้อนๆอำๆ ตะวันชมว่าดนัยน่ารักจริงๆ เขาสวนไปทันทีว่า "น่ารักก็รักซะซิ"
ตะวันขำจนหัวเราะก๊ากถามว่า "นี่ไปหัดพูดอะไรแบบนี้มาจากไหนเนี่ย เชยสุดๆเลย" ทำเอาดนัยหน้าเจื่อนที่ตะวันช่างไม่รู้ใจกันเลย แต่ตะวันไม่ทันสังเกตถามว่าพรุ่งนี้ตนจะไปซื้อของฝากแม่ ดนัยจะไปด้วยไหม
พอดีดนัยต้องเข้าออฟฟิศเพราะพี่เขาจะสอนงานให้ ตะวันจึงไปคนเดียว โดยให้ดนัยจดมาว่าอยากซื้ออะไรบ้างจะซื้อมาให้ แล้วนัดเจอกันตอนเย็นอีกที จากนั้นต่างแยกกันเข้าห้องพักตัวเอง
ooooooo
ภาคินนอนที่ห้องพักของปริณดาจนเกือบเที่ยง ปริณดาปลุกเขาบอกว่าเกือบเที่ยงแล้วหิวไหม เธอทำซุปกับขนมปังไว้ให้ ถามว่าเขาจะทานก่อนหรืออาบน้ำก่อน ภาคินจะไปอาบน้ำก่อนแล้วลุกไป
ขณะปริณดาจะเดินตามปรากฏว่าเธอหน้ามืดเซจะล้ม ภาคินรีบรับไว้ถามว่าเป็นอะไร
"ไม่รู้ซิคะ ไม่รู้เป็นอะไรอยู่ดีๆก็หน้ามืด" เธอพยายามแข็งใจ บอกเขาว่าตนไม่เป็นอะไรแล้วให้เขาไปอาบน้ำเสีย เมื่อภาคินผละไปแล้ว ปริณดาเอามือกุมหน้าอย่างหมดแรง
ตกเย็น เมื่อปริณดาเอาอาหารเข้าไมโครเวฟอุ่นเสร็จยกออกมา เธอเหม็นกลิ่นอาหารจนอยากอาเจียน ต้องรีบวางชามอาหารวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ
ooooooo
ภัสสรกลับบ้านเจอภาคินนั่งยิ้มประจบรออยู่แล้ว ถูกแม่ต่อว่าเล็กน้อย เขาแก้ตัวตามเคยว่า คุยงานกับเพื่อนเลยติดพัน ภัสสรจึงบอกเรื่องที่ไปทาบทามฟ้าให้ฟัง พูดเหตุผลให้ลูกเข้าใจว่า
"แม่เห็นคินก็ถูกใจหนูฟ้าไม่ใช่เรอะ แล้วอีกอย่างถ้าเราได้เกี่ยวดองกับคุณวิไลเลขามันก็จะเอื้อประโยชน์กับธุรกิจที่จะทำร่วมกัน หนูฟ้าก็เหมาะสมกับลูก พาไปไหนไม่อายใคร อยู่แล้ว หมั้นกันก่อนสัก 3 เดือนแล้วค่อยแต่ง จะได้มีเวลาเตรียมตัวดีไหม"
เมื่อภาคินรับปาก ภัสสรย้ำว่าให้รีบไปเคลียร์กับพวกสาวๆในสต๊อกเสียให้เรียบร้อย อย่าให้มีเรื่อง
"คุณแม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผู้หญิงของผมน่ะ สงบ เสงี่ยมไม่มีปากเสียงอยู่แล้ว"
เมื่อภาคินเข้าไปหาภากรที่ห้องนอนเล่าเรื่องแม่จะหมั้นฟ้าให้ฟัง ภากรดีใจกับภาคิน ปรารภว่าตนยังไม่เคยเห็นว่าที่คู่หมั้นของเขาเลย เป็นอย่างไรบ้าง
ภาคินตอบทันทีว่า "สวยมาก ทั้งสวยทั้งน่ารัก แต่ก็น่าเบื่อเพราะเรียบร้อยเกินไป หวงตัวเกินไป จืดชืดไม่มีปากไม่มีเสียง ได้แต่ค่ะ...ค่ะ...น่าเบื่อไหมล่ะ"
แล้วภาคินก็สรุปแทนความรู้สึกของภากรว่า ต้องไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้แน่ๆ ภากรต้องชอบผู้หญิงที่เก่ง ฉลาด มีชีวิตชีวา ทันคนมากกว่า
"ฉันว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็ชอบผู้หญิงแบบที่นายว่าทั้งนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงเรียบร้อยแบบคุณฟ้าจะไม่น่าสนใจนี่ นายเจอแต่ผู้หญิงเปรี้ยวๆมาเจอแบบหวานๆบ้างก็ดี เหมาะกับนายออก"
เมื่อปรารภด้วยแล้วภากรเห็นอย่างนั้น ภาคินก็เลยกลับไปเซ็งๆ
แต่ด้วยความเป็นห่วงเกรงจะมีปัญหาภายหลัง ภากรเตือนภาคินในเวลาต่อมาว่าให้เคลียร์กับผู้หญิงทั้งหลายแหล่ของเขาให้เรียบร้อยเสีย ต้องตระหนักว่าฟ้าเป็นหลานที่วิไลเลขารักมากหวงมาก จะเป็นการดีถ้าไม่ทำให้เธอเสียใจผิดหวัง
ภาคินตอบอย่างมั่นใจตามเคยว่าตนไม่มีวันทำแบบนั้นผู้หญิงของตนทุกคนจะไม่มีวันโผล่มาวุ่นวายแน่นอน เพราะตนเคลียร์เรื่องนี้สะอาดเอี่ยมแล้ว
ooooooo
เมื่อรู้ว่าภาคินกำลังจะหมั้นกับฟ้าอยู่แล้วภัทรมนก็ยิ่งอ่อยให้ท่าเขา เมื่อเจอกันเช้านี้ขณะภาคินจะมารับฟ้าไปดูแหวนหมั้น ก็บ่นเสียดายที่ผู้ชายที่ตนสนใจกำลังจะแต่งงาน
พอดีวิไลเลขาพาฟ้าลงมา ส่งฟ้าให้ภาคินจนรถออกไปแล้ว วิไลเลขาหันไปปรามภัทรมนว่า
"คุณภาคินเป็นว่าที่คู่หมั้นของหนูฟ้า ฉันว่าเธอก็น่าจะรู้นะ อย่าทำอะไรให้มันประเจิดประเจ้อนัก มันไม่งาม" พูดแล้ววิไลเลขาเดินเชิดเข้าบ้านไป ภัทรมนมองตามอย่างแค้นใจ
เมื่อไปเจอภัทรวดีผู้เป็นป้าก็ฮึดฮัดใส่ หาว่าแผนการของป้าที่เอาตนมาเลี้ยงเพื่อให้คุณลุงคุณย่าเอ็นดูนั้นล้มเหลวไม่เป็นท่า คุณลุงก็ไม่ยอมมีลูกด้วย สมบัติทั้งหมดก็ยังจะตกเป็นของฟ้าคนเดียว แต่ตนไม่ยอมแพ้ ถึงตนจะเป็นเด็กกำพร้าที่ป้าเอามาเลี้ยง ไม่มีอะไรเทียบกับฟ้าได้ แต่ตนก็ไม่ยอมให้ฟ้าได้ดีกว่าแน่นอน
ภัทรวดีเห็นความริษยาร้อนแรงของหลานสาวแล้ว ยิ้มอย่างพอใจภูมิใจและมีความหวัง
ooooooo
ภาคินพาฟ้าไปเข้าร้านเพชรในห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกแหวนหมั้น เขาประคับประคองเอาอกเอาใจฟ้าเต็มที่ แต่ฟ้าก็ระวังเนื้อระวังตัวไม่เปิดโอกาสให้เขา แตะต้องเนื้อตัวง่ายๆ
ทั้งสองเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ แต่ก็หาที่ถูกใจไม่ได้ จนกระทั่งร้านสุดท้ายขณะกำลังดูแหวนกันนั้น ที่หน้าร้านปริณดาเดินผ่านมาเห็นเข้า เธอเจ็บปวดหัวใจแทบสลายจนเดินชนตะวันที่ซื้อของหิ้วมาพะรุงพะรัง เธอขอโทษแล้วรีบผละไป ปล่อยให้ ตะวันเก็บของคนเดียว
เมื่อวันนี้ยังเลือกแหวนไม่ได้จึงชวนกันกลับ ระหว่างนั่งมาในรถภาคินก็ยังฉวยโอกาสทำเป็นขอดูมือ บอกว่านิ้วเล็กๆแบบนี้หาแหวนไม่ยาก วันหลังค่อยมาใหม่แล้วยกมือขึ้นหอมเอาดื้อๆ ฟ้ารีบดึงมือกลับ
เพราะมัวแต่หอมมือฟ้าเลยไม่ได้ดูทาง รถเฉี่ยวมอเตอร์ไซค์ที่จะเลี้ยวจนล้ม ภาคินฉุนจัดลงไปด่าคนขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างว่าจะเลี้ยวทำไมไม่เปิดไฟ ดีที่รถของตนไม่เป็นอะไร
ตะวันซ้อนมอเตอร์ไซค์คันนี้จะกลับที่พัก เมื่อรถถูกเฉี่ยวล้มของในมือจึงหล่นเรี่ยราด เพราะเธอใส่หมวกกันน็อกจึงไม่มีใครสนใจ แต่ตะวันมองไปที่รถ เธอตะลึงงันเมื่อเห็นฟ้านั่งอยู่ เมื่อขึ้นรถมอเตอร์ไซค์อีกครั้งเธอบอกให้ขี่ตามรถคันนั้นไป
ตะวันตามไปจนภาคินพาฟ้าไปส่งที่บ้าน ฟ้าเกรงใจจึงขอลงที่ประตูรั้วแล้วเดินเข้าไปเอง ตะวันฉวยมือถือขึ้นมาถ่ายรูปฟ้าไว้
เมื่อไปพบดนัยที่ร้านอาหาร ตะวันเอารูปที่ถ่ายมาให้ ดนัยดู ยืนยันว่าที่ตนบอกวันนั้นเป็นเรื่องจริง ดนัยเองก็แทบไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนเหมือนกันได้ขนาดนี้ ได้แต่พึมพำว่า
"เหมือนกันจริงๆด้วย"
เมื่อเห็นชัดๆอย่างนี้ ตะวันจึงขอให้ดนัยช่วยสืบให้ทีว่าหญิงสาวคนนี้ชื่ออะไร นามสกุลอะไร บอกดนัยว่าไปสืบให้รู้ ภายในวันนี้เลย พลางจับตัวดนัยลุกขึ้นแล้วดันออกไปเลย
ไม่ทันไร ดนัยก็กลับมาที่อพาร์ตเมนต์พร้อมข่าวดีที่สืบมา เล่าอย่างตื่นเต้นว่า
"ผู้หญิงคนนี้ชื่อปาลิตา ปัญญารักษ์ เป็นลูกของคุณวิภู ปัญญารักษ์ เจ้าของโรงแรมในเครือปัญญารักษ์"
"ปาลิตาเหรอ ปาณิศา ปาลิตา...คล้ายกันไหมนัย"
ดนัยเห็นด้วยว่าคล้ายกันเหมือนกับตั้งใจตั้งให้คู่กัน แต่ต่างกันที่นามสกุล ถามว่าจะให้สืบต่ออีกไหม ตะวันไม่ ต้องการให้สืบต่อแต่จะกลับบ้านไปถามแม่ เชื่อว่าแม่ต้องรู้แน่ๆว่าปาลิตา ปัญญารักษ์ เป็นใคร
ooooooo
อ่านละครย่อเรื่องเหลี่ยมรัก ตอนที่ 3
(อ่านต่อพรุ่งนี้)