อ่านละครย่อเรื่อง สาวใช้ไฮเทค ตอนที่ 18

อ่านละครย่อเรื่อง สาวใช้ไฮเทค ตอนที่ 18
กลัดกลุ้มจนเรืองรินเก็บไปฝันเป็นตุเป็นตะว่าอ่อน ป้าบัว และเป็ดเป็นคนที่ทำงานให้ยายชื่นเหมือนกับเธอ ทั้งสามคนอยู่ในชุดสายสืบแตกต่างกันไป แถมอ่อนยังรู้ว่าเธอรักนล ทั้งสามหัวเราะเยาะเธอที่ คิดว่าหลอกคนอื่นได้ฝ่ายเดียว

เช้าวันใหม่ นิยาแต่งตัวเสร็จค่อยๆย่องออกจากห้องหวังหลบกนกวรรณ กลัวถูกถามเรื่องตกสระน้ำเมื่อคืน แต่ไม่วายถูกกนกวรรณดักหน้าแถมคาดโทษ "อยากให้เรื่องหนักกลายเป็นเบาหรือหนักกลายเป็นหนักกว่าเก่า เรายังมีคดีเก่าที่เราไปตบหน้าหนูณี แม่ไม่ได้ลืมนะ"

นิยาหน้าเจื่อน กนกวรรณสั่งให้ไปปลุกรมณีลงไปทานข้าวด้วยกัน นิยาหน้างอจำต้องไปเคาะประตูแล้วค่อยๆแง้มประตูเข้าไป เห็นรมณีนอนหัวกระเซิง กางแข้งกางขาไม่น่าดู

"สาบานได้ว่านั่นท่านอน ผู้หญิงอะไรน่ารังเกียจที่สุด... ณี...ณี...ตื่นได้แล้ว"

รมณีพลิกตัวอยู่ในท่าอุบาทว์กว่าเก่า นิยาทนดูไม่ไหว จึงออกไปเอางูปลอมมาโยนใส่แล้วเดินออกจากห้อง ไม่ทันไรเสียงร้องกรี๊ดของรมณีดังขึ้น และตัวเธอถืองูวิ่งออกมา

"ใคร! อ๊าย! หยุดนะ แกเป็นใครบังอาจแกล้งฉัน..."

นิยาหัวเราะสะใจ กนกวรรณวิ่งมา รมณีจะเข้าไปฟ้อง กนกวรรณเห็นงูในมือร้องไล่ให้รมณีออกไปไกลๆ รมณีเหวอที่โดนไล่ นิยายิ่งหัวเราะชอบใจ...พอลงมาทานอาหารเช้าจึงเอาอก เอาใจตักอาหารให้นล "ทานเยอะๆค่ะพี่นล"

"อารมณ์ดีจังนะเรา เมื่อคืนว่ายน้ำสนุกมั้ย ฮ่ะๆๆ"

"สนุกค่ะ แต่เมื่อกี้สนุกกว่า" นิยาลอยหน้าเหล่มองไปทางรมณี

รมณียิ้มเขื่องๆ กนกวรรณให้หยุดหัวเราะกันได้แล้ว "อิ่มกันแล้วใช่มั้ย แม่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับทุกคน...ตัวอย่างการ์ดเชิญงานปาร์ตี้ต้อนรับหนูณีจ้ะ" กนกวรรณวางการ์ดลงบนโต๊ะ

นิยาหยิบขึ้นมาดู มีชื่อนลกับรมณี พร้อมรูปคู่สวีตในอดีต นลหน้าเครียด นิยาถามทำเพื่ออะไร กนกวรรณตอบว่าไม่มีใครลืมเหตุการณ์วันแต่งงานของทั้งสองคน เธอจึงจะจัดงานนี้เพื่อลบคำครหา นลหมดความอดทนที่จะฟังต่อ

"ผมไม่เห็นด้วย ผมกับณีจะคบจะเลิกกันอีกสิบครั้งมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับใคร ทำไมคุณแม่ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย"

รมณีจำต้องโอนเอียงไปตามนล กนกวรรณยิ่งเห็นใจรมณี "โถแม่คุณ แม่เข้าใจจ้ะ อันที่จริงแม่ก็ไม่ได้จัดงานอะไรใหญ่โตนักหรอก ก็เลี้ยงกันในหมู่เพื่อนฝูงคนสนิทของแม่ ของลูกๆแค่นั้นเอง ลิสต์รายชื่อแขกกันซะล่ะ"

พูดจบกนกวรรณลุกหนีไปดื้อๆ แถมย้ำให้นิยาชวนดนุด้วย เรืองรินเดินเข้ามา นิยาบุ้ยใบ้ให้ดูการ์ดบนโต๊ะ รมณีรีบพูดอวดเรืองรินให้เจ็บใจเล่นว่าเป็นงานเลี้ยงต้อนรับเธอ นลแตะแขนเรืองรินให้ไปแต่งตัวไปทำงานพร้อมเขา นลอมยิ้มเพราะได้จัดเตรียมโต๊ะทำงานไว้ให้เรืองริน แต่เธอกลับบอกว่า "รินไปไม่ได้หรอกค่ะ..."

พอนลได้รู้จากเรืองรินว่ากนกวรรณสั่งพักงานเธอจนกว่ายายชื่นจะกลับจากเมืองจีน นิยาจะคุยกับกนกวรรณให้ แต่เรืองริน รู้ดีว่าไม่สำเร็จ กนกวรรณจับมือรมณีมาเกาะแขนนลให้ไปทำงานด้วยกัน แต่นลแกะมือรมณีออกแล้วเดินตามเรืองรินออกไป นิยาดีใจที่นลไม่ตามใจแม่

นลตามเรืองรินมาในสวน เขาโวยวายให้เธอไปทำงานกับเขา เรืองรินอัดอั้นจนร้องไห้ออกมา "รินยอมแพ้แล้วค่ะคุณนล..."

"เธอเป็นอะไรไปริน เรื่องแค่นี้ทำไมต้องร้องไห้" นลจับไหล่เรืองรินหันมามอง

"คุณวรรณให้รินพักงานนั่นละถูกแล้ว รินจะกลับมาทำงานให้คุณนล ตอนที่คุณท่านกลับมาก็แล้วกันนะคะ" เรืองรินก้มหัวให้แล้ววิ่งหนีไป

ooooooo

หลังจากโดดหนีอาจารย์คงลงจากหน้าต่างห้องกิ่งกานต์ เรืองยศต้องเข้าเฝือกขาที่หัก ทำงานในร้านอย่างทุลักทุเล...เรืองรินแวะมาหาที่ปลอบใจ และมาเอาเสื้อผ้าที่จะใส่ไปหาศักดิ์ชัย เรืองยศหลบหลังโต๊ะไม่ให้เธอเห็นขาที่เข้าเฝือกเพราะไม่อยากให้รู้เรื่องเขากับกิ่งกานต์ แต่ก็ไม่พ้นสายตาเรืองรินไปได้ หลังจากที่เธอร้องไห้อ้อนพี่ชายสักนิดหน่อยก็รู้สึกสบายใจขึ้นพลันเห็นเฝือกที่ขาเรืองยศก็ตกใจลงนั่งลูบไล้ด้วยความเป็นห่วง

"บอกรินมานะ พี่ยศไปโดนอะไรมา"

"พี่..." เรืองยศหาข้อแก้ตัวไม่ทัน พอดีกิ่งกานต์ถือกระเช้าเข้ามาในร้าน

เรืองยศตกใจรีบกดหัวเรืองรินไว้ไม่ให้ลุกขึ้นมา กิ่งกานต์ เข้ามาถึงก็พูด "ฉันทำอาหารมาฝาก และก็มีผลไม้ด้วย นายเจ็บมากมั้ยอ่ะ"

เรืองยศรีบบอกว่าเขาหายแล้ว กิ่งกานต์แปลกใจชะโงกหน้ามองขาเรืองยศ แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเรืองริน "นังริน! แกอีกแล้วเหรอ มันมาทำอะไรที่นี่"

"คุณกิ่งนั่นล่ะมาทำอะไรที่นี่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับพี่ยศ" เรืองรินลุกขึ้นเผชิญหน้า

ได้ยินเรืองรินเรียกพี่ยศ กิ่งกานต์เผลอหึงหันมาวีนใส่เรืองยศว่าสนิทสนมกันขนาดนี้เชียวหรือ เรืองยศแกล้งล้มแล้วร้องลั่นกิ่งกานต์ตกใจโผเข้ามาดู เรืองยศแอบโบกมือไล่ เรืองรินให้กลับไป...

ในห้องทำงานของนล นิยาเข้ามาเงียบๆ เห็นนลยืนยิ้ม มองโต๊ะทำงานที่จัดใหม่ จึงแซวว่ายืนยิ้มใจลอยคนเดียวก็ได้ นลยิ้มและพยักหน้าไปทางโต๊ะ "โอเคมั้ย?"

"นี่คิดถึงน้องขนาดจะย้ายนิมานั่งทำงานตรงนี้เหรอคะ เล็กไปค่ะ"

"ใครบอกว่าโต๊ะเธอเล่า โต๊ะยัยริน"

"ว้าวๆๆเริ่มเห็นแสงเพชรในตมแล้วใช่มั้ยล่า"

"เธอนี่มันพูดมากจริงๆนะยัยนิ พี่ก็แค่อยากใช้ยัยริน ให้คุ้มเงินค่าจ้างเท่านั้นแหละ"

"ดีค่ะ ใช้เยอะๆเลย แล้วพี่นลจะได้รู้ว่ายัยรินน่ะ สาวใช้ ไฮเทค"

"แต่นี่พี่ยังไม่เห็นแม่สาวใช้ไฮเทคของเธอที่ออฟฟิศเลยนะ"

"อยู่แถวนี้แหละมังคะ...นิต้องไปแล้ว อืม...คุยเพลินว่าจะมาชวนพี่นลลงไปลานแสดงงานด้วยกัน ไปมั้ยคะ"

"ไม่ล่ะ งานเต็มโต๊ะเลย ชวนคุณดนุของเธอไปสิ โอ๊ย! ฮ่ะๆ" นลร้องเพราะนิยาหยิกแขน

อ่านละครย่อเรื่อง สาวใช้ไฮเทค ตอนที่ 18
ที่มา ไทยรัฐ